Nieuws → Het Human Power Team Delft en Amsterdam moet trots zijn

Het Human Power Team Delft en Amsterdam moet trots zijn

Gepubliceerd op

Iedereen rekende toch wel op een record. Met een erg goede fiets en fietsers kon het eigenlijk niet fout gaan. De werkelijkheid is echter weerbarstig. Het Human Power Team Delft en Amsterdam (HPT) heeft alles gedaan wat ze konden. Maar een record rijden heeft met zoveel factoren te maken die je soms ook niet kunt controleren, dat je het nooit zeker weet. Bovendien, wat is een recordpoging als je eigenlijk al zeker weet dat je het gaat winnen? Voor de teamleden is het nu even slikken, maar ze mogen trots zijn op wat ze hebben bereikt.

Het team heeft heel wat door moeten maken het afgelopen jaar. Het is niet makkelijk geweest. Uiteraard zijn er spanningen in het team geweest, dat heb je nu eenmaal als je met meerdere mensen moet werken. Maar ze hebben wel bewezen een goed team te zijn, alles werd steeds uitgepraat zodat ze samen door kunnen gaan. Dat is compliment voor het team, het gaat lang niet altijd zo in teams. Het HPT heeft ook bewezen over een enorme veerkracht te beschikken. De valpartijen, van Wil Baselmans op de Dekrabaan en Sebastiaan Bowier in Battle Mountain, gaan je niet in de koude kleren zitten. Toch herstelde het team op beide momenten vrij snel weer. Hetzelfde geldt voor andere tegenslagen die het team heeft moeten incasseren.

Door buitenstaanders wordt wel eens gezegd dat het HPT het makkelijk heeft met zo’n grote ploeg mensen. Maar een grote groep is niet per se de sleutel tot succes. Het betekent ook niet per se dat het makkelijk is om in een korte tijd een fiets te bouwen. Vergeet niet dat de VeloX2 eigenlijk weer een nieuwe fiets is, die in een paar maanden is ontwikkeld en gebouwd. Als observant heb ik kunnen zien hoe hard het team heeft gewerkt. Het grote verschil met andere teams is dat het HPT het project heeft aangepakt als een professionele organisatie. Dat kan misschien wat intimiderend zijn voor teams die niet over die menskracht beschikken. Maar net als de teams die alles naast een betaalde baan moeten doen, hebben de studenten van de TU Delft en de VU Amsterdam naast de werkzaamheden voor het team ook gewoon aan hun studie moeten werken. Met de huidige druk om je studie op tijd klaar te krijgen is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Voor de studenten is het in ieder geval een onvergetelijke ervaring geweest. Het werk in het team geeft ze ook een goede bagage voor de toekomst. Dat is ook een belangrijk doel van het project. Het grote doel, het uur- en sprintrecord*, is weliswaar niet bereikt, maar op andere terreinen hebben ze dat zeker wel. Ze hebben bewezen in een team te kunnen werken, een snelle fiets te bouwen en sporters te begeleiden. Het is jammer dat de inspanningen niet zijn beloond met het felbegeerde record, maar hoe dan ook mogen ze trots zijn op wat ze hebben gedaan. Of eigenlijk, moeten ze gewoon trots zijn. Al voelt dat misschien niet zo voor hun.





*: er is nog een kans dat ze een poging gaan doen het uurrecord te rijden.

Reacties

walter op ma 17 sep 2012 om 00:03

Het is pas het tweede jaar dat ze meedoen, en ook het tweede jaar dat ze de snelste zijn. Dat is al een grote prestatie op zich. Maar om zo'n record uiteindelijk echt te pakken, is blijkbaar nog meer ervaring, ontwikkeling en geluk nodig. Ik hoop dat er binnenkort weer een nieuwe ploeg studenten klaar staat om het stokje over te nemen. Als het HPT zo doorgaat, moet het echt een keer lukken. Tenzij Cygnus ze te snel af is, want ze zijn gelukkig niet zonder concurrentie :-)

FrancisW op ma 17 sep 2012 om 13:33

Mooie prestaties van alle teams die meededen. jammer dt het record nog even blijft staan. Ik ben wel benieuwd naar de evaluatie van het HPT waarom het record niet is gebroken, aangezien de fiets dit jaar (op papier) veel beter zou zijn dan de vorige en Sebastiaan dit jaar behoorlijk getraint heeft, dan had hij toch sneller moeten zijn dan vorig jaar... zat er dan toch zoveel verschil tussen de 2 verschillende bodies?
hoe dan ook, knap werk geleverd, volgend jaar een nieuwe ronde en nieuwe kansen.

Francis

pggm op ma 17 sep 2012 om 16:16

HTP zet mooie prestaties neer, maar mijn idee is dat er nog ietsje snelheid te winnen valt door gewichtsbesparing. Als ik aanneem dat de VeloX2 wat zwaarder is uitgevallen dan de VeloX, omdat het volgende eraan is toegevoegd: een camera en twee schermen met de bijbehorende installatie, de elliptische trapas en verlengde voorvorken, kan ik aantonen dat dit tot een lagere snelheid leidt. Met eenvoudige berekeningen op deze site: http://www.kreuzotter.de/deutsch/speed.htm, kun je zien dat 2 kg extra gewicht kan leiden tot een afname van 0,2 km/h (Dit heb ik ingevuld: Tieflieger vollverschalt; Größe Fahrer 1,80 m; Gewicht Fahre 70 kg; Gewicht Fahrrad 16,0 - 18,0 kg; Luft-Temperatur 20 oC; Höhe über NN 350 m; Fahnbahn-Steigung 0 %; Windgeschwindigkeit 0 km/h; Trittfrequenz 90/min; schmale Rennreifen; Leistung 650 Watt; Geschwindigkeit 100,1 - 99,9 km/h ). Helaas zijn de effecten van gewichtsbesparing klein, zodat andere factoren veel meer van invloed zijn.

RaptoBike op ma 17 sep 2012 om 17:37

Zoals Bas terecht al schrijft in het artikel is het breken van een record gewoon moeilijk, althans dat hoort het te zijn. Een groot team en redelijk veel resources zijn dan nog geen garantie dat het ook lukt en in mijn optiek hoort dat ook zo te zijn, anders stond het record nog niet scherp genoeg.

Ik zal het aan Delft laten om het hoe en waarom te verklaren, maar het breken van een record bestaat uit veel factoren. De fiets moet meer dan goed zijn, het weer moet mee werken, de fietser moet in goede conditie zijn, tussen de oren moet het kloppen en je moet ook gewoon een beetje mazzel hebben tijdens de run. Aangezien de records op een openbare weg in de publieke ruimte worden gereden moet je geluk hebben met bijvoorbeeld overstekende antilopen, kwade boeren, gaten in de weg die je wel of niet raakt, draadjes ijzer van gesprongen banden, crashes voor je neus.

Pas als alle zaken samen komen en je hebt de mazzel aan je kont hangen kun je een record breken. Dat dat niet gelukt is bij Delft doet niets af aan de prestaties van het team. Ze hebben in 1 jaar een fiets ontworpen en gebouwd, rijders geselecteerd en getraind, getest en de reis naar Battlemountain ondernomen en hebben de wedstrijd weer gewonnen. Een record had mooi geweest, maar bovenstaande is al een enorme prestatie. Bedenk ook dat dit pas het tweede jaar is dat het team überhaupt meedoet aan deze wedstrijd.

De afgelopen week was fantastisch om bij te zijn:
- paar keer volgauto mogen rijden met Cygnus beta. Eerste twee runs antilopen voor de fiets langs en een crash van Sebastiaan voor onze neus. Als je naar de video me de crash van Velox2 kijkt, dan zie je de antilopen rennen.
- paar keer mogen duwen om Cygnus op gang te krijgen. Frans heeft er warme herinneringen aan overgehouden!
- Ellen een paar keer geholpen met in de fiets stappen en een paar keer volgauto gereden met Hans. De meest memorabele was toch wel de run waarin een ander team besloot te stoppen met hun volgauto om iets op te pakken. Wij zaten daar achter me Ellen voor onze neus die rond de 74 mph op de teller had. Behoorlijke stress en ik heb wat af zitten vloeken in de radio om die auto van de weg te krijgen
- dagje sweep gereden. De sweep auto is de laatste auto die het parcours controleerd. Heerlijk om legaal met 120 mph terug te scheuren naar de start :-)
- laatste dag op timing geholpen (of eigenlijk gedraaid samen met Timing Mary). Behoorlijk stressvol, vooral omdat we eerder een run van Jan-Marcel gemist hadden. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
- Verder nog meegeholpen met vangen (waanzinnig mooi om te doen) en op uitkijkposten gestaan om locals tegen te houden en antilopen te spotten.
- Timing Mary heeft de hele week op timing geholpen met de communicatie, controle en meten van de wind.

Kortom een er leuk evenement en pas op: 1 keer gaan is erg verslavend. Wij hadden nog plannen om andere dingen te gaan doen, maar zijn uiteindelijk alleen woensdagochtend weg geweest.

G op ma 17 sep 2012 om 17:42

Ik denk dan ook dat de VeloxX (veloxXs?) nog wel wat aandacht mag gaan krijgen. Met een (veel) lager vermogen dan bijvoorbeeld sebastiaan is ellen bijzonder snel geweest, felicitaties!.

Voorzover ik de VeloxS (kan ook) kan overzien: licht (want daniel), achterwielaandrijving, normale trapperts. In korte tijd ontwikkeld. Het team is ook nog eens 'compact'. Ben erg benieuwd naar een toprijder (m) van formaat ellen (die is er) in deze fiets.

ssj3gohan op ma 17 sep 2012 om 21:09

Ik weet hoe ontzettend zuur het is om geen record neer te zetten als je je er zó op hebt toegespitst en alle voorbereiding goed lijkt te gaan. Dat gevoel kan niemand je wegnemen en dat is gewoon jammer. Maar desondanks, voor zover het iets uitmaakt: jullie hebben een ontzettend mooie prestatie neergezet en jullie mogen apetrots op jullie zelf zijn. Chapeau!

(-oud Forze-lid :D)

bramw op ma 17 sep 2012 om 21:48

De 129,61 die Sebastiaan vorig jaar (2011) reed was een pachtige bekroning van het eerste jaar, een geweldige binnenkomer in de wereld van het snelle fietsen en een enorme morele push voor het hele team. Dat wekt verwachtingen. Die zijn dit jaar niet uitgekomen maar zet de getallen van Sebastiaan van dit jaar en vorig jaar eens naast elkaar. Ik kom voor 2011 op 5 ritten met een gemiddelde van 121,434 km/uur, verschil tussen de beste en de slechtste 17,9 km/uur. Voor dit jaar 4 ritten, gemiddelde 126,745 km/uur verschil tussen beste en slechtste 6,28km/uur (ik heb de kwalifikatieritten niet meegeteld). Mijn (leken) interpretatie van deze cijfers is dat er ondanks dat er geen PR en geen record in zat er toch beter gepresteerd is.


Voor Jan geen is er geen vergelijk met vorig jaar maar wel een mooie stijgende lijn in de prestaties met toch een derde plaats op de wereld ranglijst.


Bij deze derde plaats moeten we natuurlijk wel bedenken dat deze eer mogelijk aan team Cygnus toekomt, ook hun prestaties hebben een mooie sprong vooruit gemaakt. Dat geldt zeker ook voor Ellen met het zusje van de Velox.

Nederland is op WHPSC 2012 gewoon uitstekend voor de dag gekomen.

Nyh op di 18 sep 2012 om 16:37

@Peter Moors: gewichtsbesparing heeft weinig zin op Battle Mountain. Er moet ook rekening gehouden worden met het parcours van Battle Mountain dat licht aflopend is, ongeveer 0.6%. Als je dat mee neemt in Kreuzotter (Fahrbahn-Steigung -0.6%) zul je zien dat een zwaardere fiets alleen maar sneller is.

@Bram Wielemaker: De grotere snelheidsverschillen in 2011 zijn vooral aan de slechte weersomstandigheden te wijten. Wat het weer betreft was 2012 goed.

Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.