Eerste Noordelijke ligfietsdag een succes
Naar mening van de organisatoren was de eerste Noordelijke ligfiets opstap dag een groot succes. In het uitgebreide bericht de informatie.
Bericht van de organisator Monique Holterman van Nazca: "Namens de organisatoren Sinner en Nazca kan ik zeggen, dat de Ligfiets Opstapdag zeer geslaagd is geweest.
Ondanks kou en wind kwamen er naar schatting zo'n 300 mensen om uitgebreid ligfietsen te testen en informatie te vragen. De skeelerbaan in Assen was er dan ook een prachtige lokatie voor: mooi asfalt, voldoende breed om te kunnen slingeren (er waren veel beginners), groot genoeg om goed vaart te kunnen maken zonder dat het te vol en gevaarlijk werd. Bovendien in het midden een goede open ruimte om de bezoekers uitgebreid te woord te staan.
Verder had de baan een mooie kantine met goede koffie en lekkere snacks, voldoende parkeerruimte, en was hij goed bereikbaar.
Kortom, voor herhaling vatbaar!
Volgend jaar gaan Sinner en Nazca het opnieuw in Assen organiseren, in de loop van dit jaar zullen andere fabrikanten een Ligfiets Opstapdag organiseren, er is nog niet bekend wie dat doet en waar." Heel leuk dat deze promodag zo geslaagd is, we kondigden het eerder aan op ligfiets.net en vele andere media hebben het bericht gepubliceerd. De site van Huneliggers publiceerde fotos van de dag en zelfs een filmpje (12mb).
De site van Optima meldt 200 bezoekers voor dezelfde dag, maar toch is het zeker voor herhaling vatbaar.Volgens een nieuwsbericht waren ervaringsdeskundigen aanwezig, een van hen was Harry Lieben en hij schreef op het huneliggers forum: "Hallo Jack, een razende reporter kan sneller vragen dan wij kunnen beantwoorden.
Ik heb inmiddels een langer filmpje geplaatst (met hulp van Robert want ik had 'm zoekgemaakt op z'n server) en scroll naar beneden. Daar zijn foto's van Robert en de beroerde film van mijn hand. Zo beroerd, dat ik de handleiding toch maar eens doorgespit heb. Na wat experimenteren heb ik nu de juiste instelling voor snel camerawerk gevonden, kompleet met beeldstabilisatie.
In de film is in ieder geval te zien dat het gezellig druk is. Je hoefde nooit lang te wachten op een felbegeerde fiets, maar de meeste fietsen stonden niet lang stil. De aanvankelijk goed afgestelde aandrijflijnen schakelden halverwege de middag al een stuk minder door onbekendheid van veel van de testers met derailleurversnellingen. De Versatile verloor wat verf door een snelle maar niet zo handige actie van een enthousiasteling die zich zigzaggend tussen de andere fietsers door dacht te wurmen. Hij ging op z'n kant en schoof nog een eindje door. Voor straf moet hij er eentje bestellen.
Ach, Gerrit lost het wel weer op met een spuitbus met verf en los van de schrik, mankeerde de man niks.
Er stond een forse en vrij koude wind en af en toe schoof er een wolkje voor de zon, maar door af en toe een testfietsje te pakken, bleef men wel op temperatuur. De organisatoren hadden veel aandacht besteed aan promotie en waren achteraf zeer tevreden met de opkomst. Er was even lichte paniek bij Nazca, toen één van hun fietsen verdwenen leek, maar deze werd buiten de hekken teruggevonden met een lege band. Ingebouwde beveliging? De rest van de middag postte iemand bij het hek.
Jong en oud had de skeelerbaan opgezocht, mooi glad asfalt, maar wat moeilijk te vinden in een woonwijk. De gezichten stonden vrolijk, en een val verhoogde over het algemeen slechts de vreugde. Ik zag ook een paar mensen die zich wat schamen voor hun geschutter, maar ja, alle begin is moeilijk. Voor de Huneliggers was het ook een beetje een reünie; de andere "bloedgroep" die eveneens op zondag rijdt, maar vroeger, sneller, korter en met lager velomobielgehalte, kwam ook even aanwippen. In hun zog hadden ze Veendammer Wijnandt de Vries opgewarmd om zijn gloednieuwe Waw te showen. Eindelijk een gelegenheid voor Anton om er eens mee te rijden, maar ik heb begrepen dat hij geen spijt heeft van het bestellen van een Quest. Niet zo vreemd, want Anton rijdt alleen met een dekje als het echt nat of heel erg koud wordt.
Ook de leden die wat verder weg wonen en zondags zelden meefietsen, hadden de lange reis uit Nieuw Buinen en Emmen gemaakt; OranjeArjen, FlevoArjen en RapidoWiebe.
De fietsen: Naast de bekende fietsen van Nazca, Sinner, Optima en M5 (Challenge was er niet bij) en de velomobielen van Alligt (Alleweder) en Tempelman (Versatile) waren er een paar fietsen die ik nog niet eerder in het echt had gezien. Bij de superlichte TiCa lowracer van M5, uiteraard uitgerust met Bram's Brake, bleef het bij "wel kijken, niet aankomen", maar de Sinner Phantom mocht bereden worden. Dit is geen spookrijder, je bent zeer aanwezig met deze fiets onder je, want hij doet enorm fors aan door de grote lengte en de grote wielen.
In het hiracer segment past ie eigenlijk niet voor mijn gevoel, ondanks de 26" wielen. Ik schat 'm in als een robuuste trekkingfiets, enorm stabiel en dan vooral bij lage snelheden. Zelfs bloedige beginnelingen wisten er goed mee te balanceren bij wandelsnelheid. Ik denk Pyreneeën en Andes, lange beklimmingen met volle bepakking op ruig terrein, die zijn vast goed te doen met deze fiets.
De vervanger van de FiftyFifty; de Flash was nog niet te berijden. Deze lijkt veel op de Phantom, maar dan met kleinere wielen.
Rainbow was er met de "aprilgrap": de ongeveerde Runner. Gelijk maar in 2 uitvoeringen, want de bouwer zoekt nog naar de ideale stuurgeometrie. Inderdaad was één van beide wat zenuwachtig en de ander zal voor veel mensen problemen geven doordat de hak van de voet tegen het voorwiel komt. Beiden hadden zeer brede banden in paats van vering, maar comfort kon op deze baan niet echt getest worden. Een gevaarlijke spleet tussen de goot en de baan was in ieder geval veilig te nemen met deze brede sloffen. De stoel van de Runner is snel te verstellen, niet alleen de hoek maar ook de afstand tot de trappers (dus geen inkorten/verlengen van de ketting). Als het verschil in beenlengte wat groter is, kan de trapbuis versteld worden.
Voor mij was de Baron een openbaring. Ik had er nog nimmer op één gefietst, maar vond 'm zeer handelbaar bij snel bochtenwerk. Het stijve ongeveerde frame had ik uiteraard geen last van op de zeer gladde skeelerbaan.
De nieuwe Optima Cheetah en Nazca Fuego fietsten ook lekker. De Nazca Paseo kan ik niet veel over zeggen, want hier stonden de trappers echt te dichtbij voor mijn zevenmijlsbenen.
Ook even gereden in de Versatile, die was in een handomdraai door Gerrit Tempelman op mijn lengte gesteld. Met m'n Quest moest ik inhouden in de bochten, ik tilde al snel een wieltje op, maar met de Versatile was dat nauwelijks het geval. Het sturen ging prima, gewoon niet te wild doen.
Toen de dag op z'n eind liep ben ik met een omweggetje weer teruggereden. De spieren waren toch wat verstijfd door de kou, want het duurde lang voor ik lekker op gang kwam. Bij een T-splitsing bij Anderen kwam ik Arjen weer tegen in de oranje Alleweder. Hij was later vertrokken, maar had een kortere weg genomen. Met warme spieren en de wind in het zeil vlogen we door het Staatsbos, in Gasselte onder het viaduct door haalde ik even 64km/uur. Bij de drempels na de manege had ik nog zoveel vaart, ik kwam los met alle wielen. Alles onder controle.
Na zo'n sportief ritje nog even gebabbeld waar Arjen en ik uit elkaar gingen. Een krabbel-skeelerend meisje gaf nog even een surrealistisch tintje mee aan deze dag, met de opmerking "ik dacht ik dat ik ongelukkig was, maar als ik jullie zo zie dan valt het nog wel mee". Het moeizaam voortkrabbelende meisje nakijkend, dachten wij er het onze over....
_________________
H@rry Lieben.
Ondanks kou en wind kwamen er naar schatting zo'n 300 mensen om uitgebreid ligfietsen te testen en informatie te vragen. De skeelerbaan in Assen was er dan ook een prachtige lokatie voor: mooi asfalt, voldoende breed om te kunnen slingeren (er waren veel beginners), groot genoeg om goed vaart te kunnen maken zonder dat het te vol en gevaarlijk werd. Bovendien in het midden een goede open ruimte om de bezoekers uitgebreid te woord te staan.
Verder had de baan een mooie kantine met goede koffie en lekkere snacks, voldoende parkeerruimte, en was hij goed bereikbaar.
Kortom, voor herhaling vatbaar!
Volgend jaar gaan Sinner en Nazca het opnieuw in Assen organiseren, in de loop van dit jaar zullen andere fabrikanten een Ligfiets Opstapdag organiseren, er is nog niet bekend wie dat doet en waar." Heel leuk dat deze promodag zo geslaagd is, we kondigden het eerder aan op ligfiets.net en vele andere media hebben het bericht gepubliceerd. De site van Huneliggers publiceerde fotos van de dag en zelfs een filmpje (12mb).
De site van Optima meldt 200 bezoekers voor dezelfde dag, maar toch is het zeker voor herhaling vatbaar.Volgens een nieuwsbericht waren ervaringsdeskundigen aanwezig, een van hen was Harry Lieben en hij schreef op het huneliggers forum: "Hallo Jack, een razende reporter kan sneller vragen dan wij kunnen beantwoorden.
Ik heb inmiddels een langer filmpje geplaatst (met hulp van Robert want ik had 'm zoekgemaakt op z'n server) en scroll naar beneden. Daar zijn foto's van Robert en de beroerde film van mijn hand. Zo beroerd, dat ik de handleiding toch maar eens doorgespit heb. Na wat experimenteren heb ik nu de juiste instelling voor snel camerawerk gevonden, kompleet met beeldstabilisatie.
In de film is in ieder geval te zien dat het gezellig druk is. Je hoefde nooit lang te wachten op een felbegeerde fiets, maar de meeste fietsen stonden niet lang stil. De aanvankelijk goed afgestelde aandrijflijnen schakelden halverwege de middag al een stuk minder door onbekendheid van veel van de testers met derailleurversnellingen. De Versatile verloor wat verf door een snelle maar niet zo handige actie van een enthousiasteling die zich zigzaggend tussen de andere fietsers door dacht te wurmen. Hij ging op z'n kant en schoof nog een eindje door. Voor straf moet hij er eentje bestellen.
Ach, Gerrit lost het wel weer op met een spuitbus met verf en los van de schrik, mankeerde de man niks.
Er stond een forse en vrij koude wind en af en toe schoof er een wolkje voor de zon, maar door af en toe een testfietsje te pakken, bleef men wel op temperatuur. De organisatoren hadden veel aandacht besteed aan promotie en waren achteraf zeer tevreden met de opkomst. Er was even lichte paniek bij Nazca, toen één van hun fietsen verdwenen leek, maar deze werd buiten de hekken teruggevonden met een lege band. Ingebouwde beveliging? De rest van de middag postte iemand bij het hek.
Jong en oud had de skeelerbaan opgezocht, mooi glad asfalt, maar wat moeilijk te vinden in een woonwijk. De gezichten stonden vrolijk, en een val verhoogde over het algemeen slechts de vreugde. Ik zag ook een paar mensen die zich wat schamen voor hun geschutter, maar ja, alle begin is moeilijk. Voor de Huneliggers was het ook een beetje een reünie; de andere "bloedgroep" die eveneens op zondag rijdt, maar vroeger, sneller, korter en met lager velomobielgehalte, kwam ook even aanwippen. In hun zog hadden ze Veendammer Wijnandt de Vries opgewarmd om zijn gloednieuwe Waw te showen. Eindelijk een gelegenheid voor Anton om er eens mee te rijden, maar ik heb begrepen dat hij geen spijt heeft van het bestellen van een Quest. Niet zo vreemd, want Anton rijdt alleen met een dekje als het echt nat of heel erg koud wordt.
Ook de leden die wat verder weg wonen en zondags zelden meefietsen, hadden de lange reis uit Nieuw Buinen en Emmen gemaakt; OranjeArjen, FlevoArjen en RapidoWiebe.
De fietsen: Naast de bekende fietsen van Nazca, Sinner, Optima en M5 (Challenge was er niet bij) en de velomobielen van Alligt (Alleweder) en Tempelman (Versatile) waren er een paar fietsen die ik nog niet eerder in het echt had gezien. Bij de superlichte TiCa lowracer van M5, uiteraard uitgerust met Bram's Brake, bleef het bij "wel kijken, niet aankomen", maar de Sinner Phantom mocht bereden worden. Dit is geen spookrijder, je bent zeer aanwezig met deze fiets onder je, want hij doet enorm fors aan door de grote lengte en de grote wielen.
In het hiracer segment past ie eigenlijk niet voor mijn gevoel, ondanks de 26" wielen. Ik schat 'm in als een robuuste trekkingfiets, enorm stabiel en dan vooral bij lage snelheden. Zelfs bloedige beginnelingen wisten er goed mee te balanceren bij wandelsnelheid. Ik denk Pyreneeën en Andes, lange beklimmingen met volle bepakking op ruig terrein, die zijn vast goed te doen met deze fiets.
De vervanger van de FiftyFifty; de Flash was nog niet te berijden. Deze lijkt veel op de Phantom, maar dan met kleinere wielen.
Rainbow was er met de "aprilgrap": de ongeveerde Runner. Gelijk maar in 2 uitvoeringen, want de bouwer zoekt nog naar de ideale stuurgeometrie. Inderdaad was één van beide wat zenuwachtig en de ander zal voor veel mensen problemen geven doordat de hak van de voet tegen het voorwiel komt. Beiden hadden zeer brede banden in paats van vering, maar comfort kon op deze baan niet echt getest worden. Een gevaarlijke spleet tussen de goot en de baan was in ieder geval veilig te nemen met deze brede sloffen. De stoel van de Runner is snel te verstellen, niet alleen de hoek maar ook de afstand tot de trappers (dus geen inkorten/verlengen van de ketting). Als het verschil in beenlengte wat groter is, kan de trapbuis versteld worden.
Voor mij was de Baron een openbaring. Ik had er nog nimmer op één gefietst, maar vond 'm zeer handelbaar bij snel bochtenwerk. Het stijve ongeveerde frame had ik uiteraard geen last van op de zeer gladde skeelerbaan.
De nieuwe Optima Cheetah en Nazca Fuego fietsten ook lekker. De Nazca Paseo kan ik niet veel over zeggen, want hier stonden de trappers echt te dichtbij voor mijn zevenmijlsbenen.
Ook even gereden in de Versatile, die was in een handomdraai door Gerrit Tempelman op mijn lengte gesteld. Met m'n Quest moest ik inhouden in de bochten, ik tilde al snel een wieltje op, maar met de Versatile was dat nauwelijks het geval. Het sturen ging prima, gewoon niet te wild doen.
Toen de dag op z'n eind liep ben ik met een omweggetje weer teruggereden. De spieren waren toch wat verstijfd door de kou, want het duurde lang voor ik lekker op gang kwam. Bij een T-splitsing bij Anderen kwam ik Arjen weer tegen in de oranje Alleweder. Hij was later vertrokken, maar had een kortere weg genomen. Met warme spieren en de wind in het zeil vlogen we door het Staatsbos, in Gasselte onder het viaduct door haalde ik even 64km/uur. Bij de drempels na de manege had ik nog zoveel vaart, ik kwam los met alle wielen. Alles onder controle.
Na zo'n sportief ritje nog even gebabbeld waar Arjen en ik uit elkaar gingen. Een krabbel-skeelerend meisje gaf nog even een surrealistisch tintje mee aan deze dag, met de opmerking "ik dacht ik dat ik ongelukkig was, maar als ik jullie zo zie dan valt het nog wel mee". Het moeizaam voortkrabbelende meisje nakijkend, dachten wij er het onze over....
_________________
H@rry Lieben.
Reacties
Er zijn nog geen reacties op dit bericht.
Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.