Ze moet boos zijn om echt hard te kunnen gaan, zegt Christien Veelenturf van het Human Power Team Delft en Amsterdam (HPT). Boos wordt ze zeker tijdens haar uurrecordpoging. Toch behaalt ze niet het gewenste resultaat, na drie kwartier staakt ze de poging.
Voor het HPT is het een spannende race. Bij Rik Houwers was het weer als grote spelbreker gezien. Bij Christien Veelenturf werkt het weer wel goed mee. De temperatuur is goed, het is droog en de wind die er staat waait op de rechte stukken in de rijrichting. De altijd goedlachse Christien is voor ze de fiets instapt duidelijk geconcentreerd. Het team ook, toch altijd weer mooi te zien hoe al die verschillende individuen goed samen weten te werken.
De start is goed. Het is tot nu toe het zwakste punt van Christien Veelenturf gebleken, het vele oefenen eerder op de dag hebben goed geholpen. Ook met de stress van een echte recordpoging weet David Wielemaker haar binnen de vijftien meter stabiel op weg te krijgen. Daar kunnen de Fransen nog altijd een puntje aan zuigen. Als Christien voor de eerste keer over de streep komt, ligt ze keurig op schema. Daarna zakken haar rondetijden wat in. Een record is al niet meer haalbaar.
Toch is het goed dat Christien door blijft rijden, ze heeft nog nooit eerder zo lang in de VeloX IV gereden. Ze rijdt vrij constant en stabiel. Erg knap voor iemand die niet zoveel ervaring heeft met dit soort fietsen. Wat niemand dan nog opvalt is dat ze steeds kwader wordt in de fiets. Het stoeltje is niet op haar rug gemaakt, waardoor ze veel pijn in de rug krijgt. Bovendien zijn er problemen met de elektronica. De communicatie werkt niet goed en het backup scherm vertoont kuren, veroorzaakt door de mist de dag daarvoor. Als dan ook nog het achterwiel lawaai begint te maken, besluit ze te stoppen.
Uit oogpunt van veiligheid een goed besluit. Het maakt de teleurstelling niet minder. Ze stapt kwaad uit de fiets. Vooral vanuit teleurstelling, ze wilde het uur gewoon uitrijden en nu werkt de fiets niet mee. Het duurt even voor ze weer wat afgekoeld is. Op zich een goed teken, ze geeft echt alles en wil per se winnen. Verliezen is geen optie voor haar. Het team puzzelt naar de oorzaak van het probleem met de achterwiel. Het blijkt het lager te zijn, dat is versleten.
Enigszins gedesillusioneerd gaat het HPT terug naar het pension. Er wordt overlegd over de te volgen koers. Voor september moet de fiets weer perfect zijn. En er is nog genoeg om over na te denken. Want ook de aërodynamica lijkt niet goed. De rondes die Christien rijdt liggen immers onder de te verwachten snelheid en de weersomstandigheden waren deze keer niet zo slecht. Het lijkt erop dat Dekra voor het HPT de ultieme test is. Het zou fijn zijn als ze daar nu toch eens het record te pakken kunnen krijgen.
