Challenge - ELAN Recumbents BV Jester

Als een van de potentiele nieuwe fietsen eens een Jester gehuurd bij ELAN. 'T is laag, 't is hard en 't gaat ook hard. Ik vond de zitpositie prettig. In vergelijking met de Hurri zit je zo'n 10cm lager, dit lijkt niet veel maar het is een totaal andere ervaring. Veel spannender, minder zeker gevoel. Wat me altijd bijblijft is een stukje glad asfalt, en optrekken...en optrekken - het bleef maar harder gaan! Vering zit er niet op, en dat merk je. De kettingloop loopt boven het voorwiel langs, dus geen stuurproblemen. Ik vind hem verder erg mooi.

Ik heb de vernieuwde Jester nu een week en ben al een 11-stedentocht erop gefietst. En ik ben er heel blij mee! Voor mij is de zithoogte dik in orde (ben lager gewend), de stoel past beter dan verwacht (heb een lange rug) en de comfort van het frame is voldoende, voor een ongeveerde fiets. Niet onbekend zijn resonanties op tegels bij bepalde snelheiden en wat stuiteren bij heel harde klappen of (veel te) hard overreden drempels. Verder is de wegligging prima, langzaam rijden is geen probleem, ondanks het lage zwaartepunt. In de bochten blijft hij altijd lekker strak sturen, eigenlijk hoef je maar een beetje te leunen en hij stuurt van zelf door de bocht. Hoge snelheiden doet hij prima en blijft ook bij 50 km/u lekker stabiel, uitwijkbewegingen zijn goed te doen en dan komt hij meteen weer terug naar de rechte lijn, dus geen naslingeren. Afwerking is erg goed, vooral de lasnaden boven op de (wonderschoon gebogen) achtervork zijn nauwelijks te zien. De schijfremmen doen het perfect, moeten alleen nog een beetje ingesleten, voor piept hij soms. Kortom, hij fietst uitstekend en dan is hij ook zo mooi!!!

Nu ongeveer een half jaar in het bezit van een Jester (modeljaar 1999?). Voor mij m'n eerste (en enige) ligfiets. Ik ben een mooi weer fietser en dat is maar goed ook. Zoals bijna alle lage racers wordt je toch wel erg smerig als het nat is buiten. Rijden doet het fantastisch. Het is laag en snel. Je gaat liggen en de glimlach die dan verschijnt op je gezicht gaat er pas weer af als je afstapt. Op slechte klinkerwegen is het iets minder comfortabel, maar dat wordt ruim gecompenseerd op (glad)asfalt. Enige minpuntje vind ik het enkele voorblad op dit model hetgeen het lastig maakt om er mee de heuvels/bergen in te gaan. Het modeljaar 2000 en verder schijnt wel een voorderailleur te hebben. Absoluut geen spijt van mijn keus voor de Jester!!!

Ik heb drie keer met de Jester gereden, de derde keer wist ik het zeker, deze fiets geeft mij de meeste "smiles per miles". Ik had nog wat bedenkingen over de wendbaarheid. Als beginner ben je wat huiverig met de ketting langs het voorwiel. Bij de Jester duw je met het voorwiel alleen de retour-ketting opzij (en dit met slechts 1 geleide wieltje!). Dat gecombineerd met een relatief korte wielbasis voor een "lage racer" maakt dat ik er al vrij snel korte 8-tjes mee kon draaien. Ik kan er in de stad goed mee overweg, en buiten de stad is helemaal een feest. Comfort vind ik geen probleem, zeker niet met de 1.3" banden. Met de smallere banden en 8 bar wordt het op slecht wegdek wat spartaans, maar ik vind het niet hinderlijk. Stuurt lekker neutraal. Ik heb hem besteld! Later meer

Na een dag op een Jester is mijn oordeel: vering miste ik niet, en de besturing viel reuze mee. Ook bij een sprint per ongeluk over een slecht stuk gereden, en de fiets bleef uiterst stabiel. Tijdens het fietsen heb je er geen last van dat de ketting langs het voorwiel loopt, alleen als je op de weg wil keren heb je de ruimte nodig. Ook lopend moet je even wennen dat je af en toe het achterwiel moet optillen, maar daar kun je dus wel goed bij. Maar waar de fiets voor gemaakt is, dat doetie goed: hard optrekken en hard rijden.

Na een goed jaar in het bezit te zijn van de Challenge Jester. Stel ik vast dat ik er graag meer op zou rijden. De kick van de snelheid is niet te evenaren. Probeer eens bloempjes uit de graskant te plukken aan 45 per uur, dan begrijp je wat ik bedoel. De lage houding is geen probleem behalve op landelijke wegen met hoog groeiend gras. Dan zie je niks of niemand, en zij zien jou evenmin. Ook regenweer is niet aan deze fiets besteed. De profielloze banden kleven aan de grond wanneer het droog is maar bij een natte ondergrond is er van deze supergrip geen sprake meer. Dit mocht ik vaststellen toen ik aan 45km/h onderuit hing (zonder erg) op een nat stuk wegdek (sproei-installatie) in een heel flauwe bocht. Je ligt op de grond voor je weet dat je aan't vallen bent, zo laag is deze fiets. Laat je niks wijsmaken: snelheden van boven de 50 km/h zijn voor de geoefende ligfietsers, ik haal die net niet, maar zoals ik reeds zei: het ontbreekt me de tijd om meer te oefenen. Als je een lage ligfiets wil, dan is de Jester voor mij de referentie. Verder had ik toch graag de kettingloop langs boven gezien, de bewegingsvrijheid bij het draaien naar rechts is me te beperkt. Vooral als men naar rechts wil afdraaien op een klein kruispunt kan dit (zeker vanuit stilstand) niet zo eenvoudig blijken. Bij hoge snelheden is dit geen probleem maar niet alle wegen laten die snelheden toe.

Uit de reactie van Walter hieronder blijkt wel dat mijn fiets erg goed reed: zonder dat hij het wist heeft hij op mijn fiets proefgereden. Een tijdje daarna had Allert Jacobs een ideetje: voor ook een 26"-wiel! John Poot had nog een voorvork liggen, moest alleen een beetje ingekort. In eerste instantie had ik de ketting gewoon naast het voorwiel lopen. Meteen de eerste keer wegrijden eindigde in een val op een snelheidsdrempel. De stuuruitslag naar rechts was namelijk teruggebracht tot een paar milimeter en de rechter crank kon op de band komen. Toen maar iets kortere cranks er opgezet, waardoor de voorbuis nog iets verder uitgeschoven kon worden. Nu raakt de rechtercrank de band niet meer! De eerste paar wedstrijden voelden wel heel erg onwennig. Echt scherpe bochten rijden durfde ik niet meer zoals voorheen... Na ongeveer een jaar heb ik het gevoel weer helemaal terug. Of je echt snelheidswinst haalt weet ik niet, maar voorlopig laat ik het maar even zo. Misschien moet ik nog wel een iets dikkere voorband kopen, Fat Boy ofzo... Inmiddels heb ik wat met wieltjes zitten knoeien zodat ik de kettingloop op twee manieren kan doen: bovenlangs voor op de openbare weg of 'gewoon' langs het voorwiel voor bij wedstrijden (met niet al te scherpe bochten). Als je de fiets (in prilste stadium) wilt zien: klik op m'n naam aan het begin van deze ervaring. Daar zie je dan ook dat ik een ander stuurtje heb gemaakt van bar-ends. Tot een uurtje racen gaat nog wel, wanneer je echter langer moet rijden, krijg je de neiging er meer langs te willen kijken, omdat je anders scheel wordt of iets dergelijks. Ik heb nu weer het standaardstuurtje erop en dat bevalt me eigenlijk weer beter...

Van de week heb ik hem getest. Opvallend is hoe rustig en ontspannen hij rijdt. De Jester glijdt soepeltjes en strak door de bochten, de houding is heel comfortabel. Het is allemaal zo kalm dat het mij aanvankelijk niet opviel hoe hard het eigenlijk gaat, tot ik eens opzij keek en de lantarenpalen wel erg snel voorbij bleken te flitsen. Technisch is de Jester bijzonder. Als ik hem vergelijk met z'n directe concurenten, valt me op dat de Jester eigenlijk de enige lage racer is die echt logisch in elkaar zit. Ik heb 'm besteld, met het nieuwe zitje en het 57-tands voorblad. Dat laatste had wat mij betreft wel standaard mogen zijn, je hebt het echt nodig. Wordt vervolgd. Inmiddels is de Jester binnen, een extra snelle levering wegens Cycle Vision. Compliment voor de service! 'kben er erg blij mee. Nu gauw veel kilometers maken. Na CV volgt een uitgebreide rijimpressie. update 27-7 2004 Door een virusinfectie waar ik al bijna een half jaar mee worstel, kan ik bepaald niet het onderste uit de kan halen. Toch reed ik op CV de uurs een stukje sneller dan vorig jaar, terwijl ik dit jaar ook de drag, criterium en drieuurs bij had gedaan. Er is dus echt iets aan de hand met die fiets. Het bochtengedrag blijft spectaculair, ik durf de grenzen nauwelijks te verkennen. Met hobbels moet ik wel uitkijken: de fiets blijkt telkens weer een stuk sneller te rijden dan het lijkt. Opvallend is de stijfheid van de Jester. Door het slimme ontwerp is de fiets stijf waar hij stijf moet zijn, en soepel waar hij soepel moet zijn. Vooral het nieuwe zitje is daar debet aan. Dat is stijf aan de zijkant, waar de reactiekracht van het trappen vanuit je rug de fiets in gaat. In het midden, waar de klappen op je rug komen, veert het een stukje mee. Over de onderdelen heb ik ook geen klagen. De remmen doen het goed, met een lichte knijp heb je al een grote vertraging. Schakelen gaat snel en precies. Het achterwiel met American Classic naaf schijnt volgens deskundigen het hipste van het hipste te zijn, in ieder geval weegt het allemaal niks. De typische Challenge-onderdelen zoals de voorvork en de holle vooras zijn natuurlijk het mooist van allemaal. Alleen de kiloprijs is wel wat hoger uitgevallen dan voorgespiegeld: De folder beloofde mij 13,5 kilo fiets, maar het blijkt dat hij de twaalf nog niet eens haalt. Maar, ach, je moet niet op alle slakken zout leggen.

Ik ben een van de gelukkigen die elke dag kan kiezen tussen 'n snelle Jester of een relaxte Hurricane. Groot verschil is dat de kruissnelheid niet 30 maar 35 is (woon-werkverkeer), maar vanwege verkeersveiligheid en bulten in de weg heb je minder sprintjes in je dagelijkse route. Maar ik heb laatst 337 km in een dag gefietst op m'n Jester en ik ben met Cycle Vision met tassen en karretje naar huis gereden over 220 km, 8:30 uur vertrokken en om 10 uur thuis, zonder spierpijn ofzo. En eigenlijk is de Jester te snel voor dagelijks gebruik (lange tochten of wedstrijden zijn wel zeer geschikt). Als je op de Hurricane 30 rijdt, blijft er vaak wel een of andere wielrenner hangen. En dan ga je langzaam naar de 35, dat hou je even vast tot ie begint te puffen, en dan ineens optrekken tot 45. Maar met de Jester gaan die wielrenners de Uitdaging blijkbaar niet aan, want je komt al met 35 voorbij... En je hoort veel over die Katana-voorvork, okay hij is prachtig. En de achtervork van de Taifun, Fujin, Seiran en Mistral Deluxe wordt aan alle kanten gepromoot. Maar ik hoor niemand meer over die ontzettende achtervork van de Jester. Dat is toch fietsende kunst?