Challenge - ELAN Recumbents BV Fujin

Op de Challenge Fujin heb ik, op 27 november 2003, 2 uur proef gereden en ben er aan verk(n)ocht geraakt! Vers van de pers ben ik met de Fujin van de Challenge fabriek in Apeldoorn,langs paleis 't Loo over de oude Amersfoortse weg naar Hoog Soeren gefietst en langs de Apenheul weer terug. Een route met klinkers, een klim van 3 kilometer, langs speeltuin "de Juliana toren": dus meteen flink uit kunnen testen!!! Wat een comfort, snelheid en stabiliteit en toch ook uitstekend wendbaar! In een woord: FANTASTISCH. Alhoewel ik helemaal geen reden heb om van fiets te veranderen, was het zoals het wel vaker gaat: zien, rijden = kopen. Tijdens de Bike Motion beurs in Utrecht, van jl. oktober, bezocht ik de stand van alle ligfietsfabrikanten gezamenlijk: een mooi overzicht van wat de markt te bieden heeft!! Toen ik de FUJIN zag was ik zo onder de indruk van deze oogstrelende ligfiets, dat ik er met Paul Voermans niet over uit gepraat raakte en alles moest weten. Nu ben ik al enthousiast over de Challenge Hurricane, beide typen gehad: sport en tour (sorry deze laatste is nu verkocht € 1.500,--), maar de Fujin slaat alles. Geloof me: ik heb wat soorten getest, voordat ik voor Hurricane koos. Al op de beurs had ik gelukkig reeds een optie genomen en hoop dan ook gauw op de Fujin te kunnen rijden om mijn reis "Rondje Noordzee" van de zomer te kunnen realiseren binnen 60 dagen 6.000 kilometer in mijn 60e levensjaar! Meer weten?? mail me gerust: edjbleeker@hotmail.com

Vandaag heb ik een paar uur proefgereden op een Fujin. Vergeleken met mijn Hurricane Tour vielen me de volgende dingen op. De Fujin is niet alleen lager (5 centimeter), maar ook veel langer (25 centimeter). De grote wielbasis maakt het rijgedrag een stuk rustiger en korte bochten nauwelijks moeilijker. De lagere ligging gaf me vreemd genoeg een groter gevoel van veiligheid. Ik zat weliswaar niet meer op ooghoogte met de meeste automobilisten, maar kon wel makkelijk een hand aan de grond zetten. De testfiets had geen voorvering. Ik blijf voorstander van voorvering, hoewel de Fujin die minder nodig heeft dan fietsen met een kortere wielbasis. De testfiets had geen bagagedrager en ik vraag me af of daar wel ruimte voor is. Lowracertassen zijn misschien een betere oplossing. Hoe hard ik ging, weet ik niet, want de fiets had geen computer en hoe hard ik kan, weet ik ook niet, want er zaten geen klikpedalen op. Wel wist ik meteen dat de Fujin mijn nieuwe fiets wordt.

Reacties uit de markt, van mijn vrienden dus, "wat mooi", "veiliger dan je vorige" , "Lijkt wel een FERRARI!". Onderweg veel bewonderende blikken en toewerpingen. Tot zover de markt. Zaterdag 21 februari '04 de nodige fijntuning gedaan zoals het monteren van SPD pedalen, verlichting en de buis nog wat langer afgesteld en de ketting verlengd, de stelvio banden opgepompt tot 8 bar. Zondag 22-2-04 mijn eerste tocht naar Zwartsluis gemaakt: 90 km totaal met koude windkracht 6 op de kop. Gemiddeld 27 km/uur en echt rustig aan gedaan. Vanaf Epe gaat de route door de bossen over de oude spoorlijn "Apeldoorn-Zwolle" bij Hattem de oude brug over de IJssel en vervolgens de brug over het "Zwartewater" en hier langs over een prachtige kronkeldijk naar Hasselt en Zwartsluis. Oorspronkelijk was ik van plan om even naar Giethoorn te gaan, maar een hagelbui en het late tijdstip maakten dat ik besloot niet verder te gaan. (Naar Giethoorn is mijn favoriete rit vanwege de mooie afwisselende panorama's) Thuis aangekomen was ik totaal niet moe: paar sherry genomen en toen lekker onder de douche. Mijn ervaring is het beste te associeren met een Ferrari: past als een jas, stuurt strak, uitstekend wendbaar in de stad, geweldige wegligging en bochtgedrag, fantastische acceleratie, en fluister stil, je merkt niet dat je zo snel gaat: op m'n sloffen bereikte ik een snelheid van 47 km/uur. Bij al deze kwaliteiten hoort ook veiligheid: de Magura Louise remmen bieden de garantie dat je in "no-time" stil staat. Ik denk dat Challenge de meest comfortabele en snelste(lig) fiets op de markt heeft gebracht. Proficiat Challenge, de uitdaging van weer een innovatie is volbracht: een echte voorsprong door techniek. NB De FUJIN is gekocht om het rondje noordzee te doen: door familie omstandigheden moet ik dat uitstellen naar volgend jaar

Na een paar lange weken wachten mag ik er nu sinds 1 april (zonder kikker in mijn bil) mee rond reiden. Gelukkig bijna een een maand eerder als mij eerder vrteld was. Kan er nog niet helemaal aan wennen dat 'deze pracht fiets' echt van mij is! Tot nu toe reed ik op een Sinner record 2026... Ze zeggen dat dit een fiets is die vooral gericht is op comfort... Ja, dat was tie ook best...Maar de snelheid is natuurlijk niet alles en vooral op langere ritten ging ik verlangen naar een meer onderuit liggende houding. Heb eerst een 'hurri' gehuurd, daarna een 'tai', maar na veel wikken/wegen en heel veel op internet struinen koos ik voor een fiets waar op het moment van bestellen niet eens op proef te reiden was. Hij reid te gek! Koers stabiel, snel, en boven al confortabel! Bobbels die ik voorheen ontweek, of waarvoor ik af remde, neem ik nu zonder een beetje pijn met volle snelheid. Ik ben verliefd!!!!!!!!!!!!!

Afgelopen (Goede) Vrijdag was het dan zover. De eerste voorzichtige meters met de Fujin. Voor het zover was eerst een rondje met een Nazca Fierro. Mooi uitziend fietsje, zeker. Maar binnen honderd meter lag ik al drie keer om. Hetgeen natuurlijk meer over de berijder dan over de fiets zegt. Dan de Hurri maar. Met bovenstuur en later nog een met onderstuur. De bovenstuur-versie beviel het best, maar ik vond de fiets wel onrustig. Was dit de fiets waar ik vorig jaar zomaar op wegfietste en een rit van ruim 120 kilometer mee voltooide? Maar dat was voor het Grote Ongeluk. Nadien heb ik zo ongeveer opnieuw moeten leren lopen en had ik al maanden amper een fiets aangeraakt. Voelde ik me ruim een jaar geleden meteen thuis op de Hurri, ditmaal had ik dat gevoel geen moment. De fiets bepaalde wat er gebeurde en ik had niets in te brengen, zo voelde het. Gevolg: Een steeds krampachtiger houding en een fiets die navenant reageerde. “Dan gaan we nu deze even proberen”, zeiden ze bij Tempelman. “Weten jullie dat wel zeker? Hij is nog zo mooi en nieuw en …” Maar dat was tegen dovemansoren. “Probeer ‘em nou maar.” En dus vleide ik me op de oranje-metallic Fujin, compleet met die prachtige maar helaas o zo dure aero-velgen. Zelden heb ik – met een ligfiets of met een bukfiets – vanaf het eerst moment zo’n prettig gevoel gehad bij een fiets. Het klikte direct tussen mij en het oranje monster. Wat een fiets! Niet alleen een plaatje om te zien, maar ook fantastisch fietsend. De Fujin reageerde meteen zoals ik het wou. In al z’n bewegingen voel je een brok kracht en souplesse, maar tegelijk een ingetogen houding. Bijna alsof ‘ie wacht op wat de baas wil. Bij hoge snelheid (er zat geen teller op, maar ik schat dat ik op het weggetje achter de nieuwe Tempelman-vestiging iets meer dan 40 km per uur haalde) luisterde de Fujin nog heel precies. De fiets kent een enorme stabiliteit bij rechtdoor. De Magura Louise-remmen waarmee dit exemplaar was uitgerust, deden me binnen no time stoppen en de acceleratie daarna was ronduit indrukwekkend. Het achterwiel zat bij de eerste drie, vier pedaalslagen tegen het doorslippen aan. En dan dat comfort! De langere wielbasis bij de Fujin merk je dus echt! De uitvoering waar ik op reed had voorvering en nu al weet ik dat ik bij mijn Fujin die ook wil hebben. Stoepje op, stoepje af, een te laag liggend putdeksel, een flinke kuil en – een stukje verderop op het industrieterrein – een ongelijk zandpad, de Fujin neemt het allemaal als was het glad asfalt. De fiets blijft voortdurend luisteren, heeft geen moment de neiging om uit te breken. Na een paar rondjes oefenen draaide er plots vlak voor me een auto de weg op. Ik ging harder dan hem. Remmen of er omheen sturen? Er kwam een tegenligger aan, maar het gaatje was breed genoeg. “Doen”, fluisterde de Fujin en ik gaf gas, gooide het stuur naar links, corrigeerde meteen naar rechts, flitste voorbij de auto, trok de fiets weer recht en lag meteen zo stabiel als een huis op koers. Ik kon tot voor kort lyrisch zijn over m’n inmiddels verkochte Koga Worldtraveller. Dat was een heerlijke fiets. En toen ‘ie de deur uitging, moest ik eerlijk gezegd wel even slikken. Zou de ligfiets die ik van plan was te kopen, werkelijk het genot van de Koga kunnen benaderen? Welnu, na mijn kennismaking met de Fujin weet ik dat die de Koga niet alleen kan benaderen, maar zelfs overtreft. Mijn volgende, nee, mijn eerste ligfiets wordt een Fujin. Da’s inmiddels wel zeker. Deze week wordt ‘ie besteld.

Als wat oudere ligger (56 jr.) ben ik twee jaar geleden begonnen met ligfietsen. Na een intensief vergelijkingsonderzoek, open dagen bij ligfietshandelaren, lange testritten en huur van enkele finale kandidaten, bleek de fiets van mijn keuze de Challenge Hurricane XL (nu Tour) te zijn. Een heerlijk fietsje waarmee ik ruim 6000 km heb rondgetourd. Op de een of andere manier vond ik het steeds leuker worden om heel lange tochten te fietsen, zeg maar 200 km en meer op een dag. Aanvankelijk sputterden de knieën tegen, maar na de montage van TDP-pedalen is dat probleem uit de wereld. Toen ik de Fujin voor het eerst zag, was ik op slag verliefd, ja dat kan nog op mijn leeftijd :). Ik werd dan ook de eerste besteller van een cobaltblauwe Fujin. De eerste 900 kilometer zijn nu onder de Stelvio's doorgevlogen. Wat mag je verwachten? Een iets hogere snelheid dan de ook al snelle Hurricane. Een formidabele stabiliteit in het langere frame dat zich vertaalt in een uitstekende koersstabiliteit. Een t.o.v. de Hurri nog veel comfortabeler rijgedrag. Wil de Hurri bij met hoge snelheden genomen verkeersdrempels wel eens opspringen, de Fujin blijft bij deze omstandigheden als een blok op de weg liggen. Dit geeft een enorm gevoel van veiligheid. De koersvastheid zou normaliter gepaard gaan aan minder wendbaarheid. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de Fujin zeker zo wendbaar vind als de Hurri. Op een van mijn vaste routes moet ik slalommen tussen een aantal obstakels. Dit gaat met de Fujin eigenlijk nog beter dan met de Hurri. Het kleine achterwiel van de Hurri is minder comfortabel dan het 26 inch achterwiel van de Fujin. Op slechte wegdekken kun je harder blijven fietsen met de Fujin dan met de Hurri. Het slimme veersysteem van de Fujin geeft ook een langere veerweg. Er zijn met de Fujin nauwelijks geluiden te horen bij het fietsen. Je hoort al heel gauw meer windgeruis dan de fiets, de Fujin is gewoon heel stil. Een voordeel van de Fujin is dat het stuur verder van je afstaat. Dit kan door de langere wielbasis. Dit heeft voor mij het plezierige gevolg dat ik een betere bloeddoorstroming in beide armen heb. Bij de kortere Hurri moest ik af en toe een arm even van het stuur halen en langs het lichaam laten hangen. Bij de Fujin is dat niet meer nodig. Uitrusting? Zeg maar... compleet. Doordat de Hurri heel goed waardevast bleek kon ik me enige luxe veroorloven. Voorvering, had ik op mijn Hurri al, vind ik een must, hoewel dit bij de Hurri belangrijker is dan op de Fujin. SRAM X.9 derailleurs, beter dan de Shimano XT die ik eerder had. Shimano 105 crankstel, leuk omdat ze licht en hol zijn, maar niet echt nodig. Shimano XTR remmen, heel mooi om te zien, maar koop gerust de goedkopere Shimano 525, die remmen zeker zo goed en zijn iets makkelijker af te stellen. American Classic (XTR) naven, waanzinnig mooi licht (60 gram) en lopen prachtig licht. Luchtgeveerde demper met pomp, super!. Stuurlengte versteller, altijd doen. Je kunt hiermee tot op de millimeter de ideale stuurpositie instellen. Voor en achterband zijn Schwalbe Stelvio. Deze banden gaven op mijn Hurri 1,5 tot 2 km per uur meer snelheid. Opgepompt tot ruim 8 bar, geven ze minimale weerstand en dus maximale snelheid. In 6500 km twee keer lekgereden, dus dat valt alles mee. Tenslotte de neksteun. Op mijn Hurri had ik de Neckboy van Twigt, ziet er misschien niet uit, maar deed zijn werk heel comfortabel en was makkelijk instelbaar. De neksteun van Challenge ziet er mooi uit, maar is minder comfortabel en moelijk in te stellen. Ik heb Challenge een voorstel gedaan om dit te verbeteren. Challenge heeft inmiddels positief gereageerd en zal mijn oplossing standaard gaan gebruiken. Zie voor URL onderaan dit bericht. Zijn er dan helemaal geen nadelen aan de Fujin? Jazeker, mijn echtgenote moppert iets meer dan voorheen dat ik maar aan het fietsen ben :). Een echt nadeel? Nee, eigenlijk niet. Wel is de Fujin langer dan de Hurri en past niet meer in mijn Audi S6. De Hurri kon daar heel makkelijk in. Conclusie? Challenge heeft een wondermooie fiets gemaakt die snelheid, comfort, koersvastheid, veiligheid en wendbaarheid op een onnavolgbare wijze heeft weten te combineren. Wim Schermer

Tja.... ik rijd nu 3 jaar Optima Baron. Heerlijke fiets. Toch kreeg ik de plannen om hem van de hand te doen. De redenen daarvoor: - Geen vering - De fiets is te lang om op de fietsendrager achter m'n auto te vervoeren (wil wel maar mag wettelijk gezien niet) Het ontbreken van de vering is op zich helemaal geen punt in de meeste gevallen. Alleen heb ik op m'n woon-werk-route zodanig veel grovere oneffenheden in het wegdek dat vering wel een stuk comfort zouden opleveren. Kortom: Ik wilde een kortere, geveerde fiets. De Hurricane Tour/XL stond bovenaan de lijst. Op een gegeven moment zag ik voor het eerst een foto van de Fujin. De foto was vanuit een wat vreemde positie geschoten; op die foto zag ik een gedrocht staan. Ik verbaasde me dan ook over het vele commentaar over de schoonheid van de fiets. Tot ik nieuwe/andere foto's zag (zoals bijvoorbeeld hierboven). Goh... dat heeft wel wat weg van een kortere Baron met vering. Leuk fietsje om te zien. Volledig geveerd is een mogelijkheid, dus wat dat betreft past hij netjes binnen de eisen van m'n geplande nieuwe fiets. De lengte is ook een stukje minder dan m'n Baron; zo'n 7 centimeter naar schatting (gezien de wielbasis). Wellicht toch nog te lang voor achter m'n auto maar toch is 7 cm al een wereld van verschil in dat opzicht. Op de opening van de nieuwe 'woning' van Ligfietsshop Tempelman heb ik de Fujin geprobeerd. Gezien de grote overeenkomsten met de Baron (nagenoeg zelfde zithoogte, zithoek, wielbasis) verwachtte ik een vergelijkbaar rijgedrag. Rustig beginnen; gewoon eerst maar eens stapvoets rijden want de beenlengte was (zelfs voor mijn wat kortere benen) te kort afgesteld. Dan een bochtje zoals ik ook wel met m'n Baron doe. Dat pakte even anders uit dan verwacht. Ondanks m'n ligfietservaring sodemieterde ik bijna omver. Het rustigere stuurgedrag van de Baron zie ik bij de Fujin niet helemaal terug; het sturen ging een stuk aggressiever dan ik met m'n Baron gewend ben. Een voetje aan de grond, een andere voet zwiepend door de lucht om evenwicht te bewaren en een handje aan de grond konden een complete kennismaking met de grond voorkomen (ook voor de fiets gelukkig). Toen maar eens wat meer vaart gemaakt en wat dingen geprobeerd. Ik kan maar 1 ding zeggen: het rijdt HEERLIJK. Zeer direct stuurgedrag; voor m'n gevoel vergelijkbaar met het Hurricane Tour/XL. Zeer opmerkelijk voor een lage racer om toch nog met die lange wielbasis zo vlot te sturen. Comfortabele zit zoals we wel gewend zijn van Challenge. Ik heb hem de week daarna besteld. Meegspoten velgjes, glimmend appelgroen, voorvering, 3x9 naafversnelling (tja, niet echt iets voor een racer maar ik ga er ook geen wedstrijden mee rijden), hydrolische remmen, in lengte verstelbaar stuur, tasafhouders, spatborden, vakantiedrager. Ik kan niet wachten om de vering te proberen op de hobbelplekken van m'n woon-werk-route. I'll keep you posted. [update 12-5-2004] Ik heb wat mailwisseling gehad met Hans Bekenkamp. Hij heeft -net als ik- standaard achtervering op z'n Fujin besteld. Alleen twijfelt hij of luchtvering niet comfortabeler zou zijn. Zijn verhaal en het verhaal van Wim Schermer hierboven hebben me doen besluiten om vandaag naar Challenge te bellen en ze te vragen om luchtvering met instelbare demper te monteren in plaats van de standaard vering.

Na ruim 3500 km op de Fujin,hier dan mijn ervaringen. De Fujin is inderdaad goed om lange ritten te maken,maar om nu te zeggen dat mijn gemiddelde snelheid zoveel hoger ligt als op mijn racefiets. Dat vind ik toch wel wat tegenvallen.Natuurlijk ga je gauw harder,maar als je in de bebouwde kom rijdt,dan gaat het toch al vlug naar beneden,daar je bij een hoop plaatsen voorzichtiger moet aankomen.Je moet vooral op plaatsen met struiken(daar staan er genoeg van) op een hoop rotonde's bijvoorbeeld.Je moet dan echt voorbij dat soort obstakels wezen om er omheen te kijken en bij een bukker is dat niet zo.Maar dat hoort nueenmaal bij zo'n laag model.Op de polderwegen hou je je snelheid wel makkelijker vast als op een bukker. Ook bergop moet ik veel lichter en eerder terug schakelen.Dit heeft natuurlijk te maken met het hogere gewicht,maar op een klim van 28 km was het verschil met mijn racefiets toch wel behoorlijk.Ik heb gewoon het gevoel dat op de Fujin je minder makkelijk trapt,daar ik de 28 km klim eerst op de Fujin deed en na de afdaling gelijk op de racefiets nog eens.En zelfs toen was het verschil met een ligfiets behoorlijk in het voordeel van de racer.In de afdaling vond ik het verschil, dat wel in het voordeel was voor de Fujin,ook minder als ik had gedacht.De topsnelheid was ruim 10 km hoger als op de racer,maar op de bochtige gedeelte's was het afstands verschil in km bijna weer nihil.Je hebt een langere wielbasis en dat maakt je veel minder wendbaar. Dit maakt de Fujin geen slechte fiets,want ik heb sinds de aanschaf van de Fujin meer gefietst op deze als op mijn racefiets.Je rijdt op de Fujin zo gemakkelijk en ontspannen.Veel fijner als op een bukker.Dit geldt vooral op lange stukken.En je houdt bij harde tegenwind je snelheid heel gemakkelijk vast. Kortom:ik vind het een heerlijk fiets en met de (kleine) tegenvallers valt prima te leven.In 2005 ga ik voor het eerst met een ligfiets op een lange fietsvakantie en daar kijk ik nu al naar uit.

[29-5-2004] Ik heb mijn Fujin nu een paar dagen. Iets meer over de rijeigenschappen kan ik inmiddels wel vertellen. Omdat op m'n woon-werk-route het wegdek op redelijk veel plekken vrij slecht is (takken van boomwortels die asfalt omhoog hebben gedrukt, verzakt tegelpad, hoog en laag liggende putdeksels etc.) heb ik bewust gekozen voor een volledig geveerde fiets. Door de aanwezigheid van de vering, verwachtte ik een veel comfortabelere fiets dan de Baron die ik hiervoor had. Dat comfort is er wel en niet. Waarom niet? Op mijn Baron kon ik op normale klinkerwegen (ook als het lichtelijk verzakt was) goed rijden. Verhalen die te lezen zijn over de Baron en z'n spartaanse 'vering' en dat vullingen uit je mond trillen, vind ik overdreven. Toen ik m'n Fujin op stukje weg (niet m'n woon-werk-route) reed, vroeg ik me af waar de vering was gebleven. De verhalen over de ongeveerde Baron waren van toepassing op m'n Fujin. Op die wegen waar de Baron nog comfortabel fietste, is mijn Fujin een trilfiets. Daarbij is het wel handig om te vertellen dat ik de demping zo licht mogelijk heb gesteld (want anders zou het niet zo vreemd zijn als alle trillingen werden doorgegeven). Maar nu moet ik geen appels met peren gaan vergelijken. De Baron en Fujin zijn qua frame en wielbasis vrijwel gelijk. Goed, de Fujin stuurt wat scherper door de rechtere voorvork EN het wezenlijke verschil is natuurlijk de vering. Nee, het verschil zit hem in de uitrusting van beide fietsen. Ik heb 3 mogelijke oorzaken in gedachten voor het heftige trillen: De bandjes. Op m'n Baron had ik Vredestein Monte Carlo SD's liggen. Op mijn Fujin heb ik Schwalbe Stelvio's gekregen. De MC's op de Baron had ik op zo'n 3 à 4 bar terwijl de Stelvio's snoeihard opgepompt zijn door Challenge. Dit betekent dus meer demping van die kleine trillingen bij de Baron. Ook zijn de Stelvio's een stuk smaller dan de MC's, wederom een hoger comfort voor de Baron dus. Als de Stelvio's versleten zijn, leg ik MC's onder de fiets. Eens zien wat dat oplevert. Zitting en kussen. Ik denk dat de zitting van Optima toch iets meer veert dan de aluminium zitting van Challenge. Daarbij had ik op m'n Baron een Reycoflexmatje met daaronder een vrij zacht schuimrubber matje terwijl ik op m'n Fujin een 3-lagig Ventisitmatje liggen. Het Reycoflexmatje op de Baron veerde maar weinig maar het schuimrubber vrij veel. Het Ventisitmatje is ongeveer even stug als het Reycoflexmatje. Alleen heb ik dus geen schuimrubber eronder. Kortom: ook hier wint de Baron het hier volgens mij qua demping van kleine trillingen. Alleen ben ik absoluut niet van plan om het Ventisitmatje te vervangen; mijn ervaringen met het matje zijn zodanig goed dat ik die niet meer wil wisselen voor iets minder ademends maar mogelijk zachter. De laatste mogelijke oorzaak zoek ik bij de wielbasis. De wielbasis van de Fujin is een paar centimeter korter waardoor je minder 'frame' hebt wat de trillingen kan opvangen Tja, dus er zijn plekken waar de Baron (zoals ik hem had uitgerust) het wint aan comfort van de Fujin (zoals hij nu is uitgerust). Persoonlijk denk ik dat de grootste oorzaak bij de banden te vinden is. Ik wil de schuld nog niet direct aan de fiets geven zolang ik dat nog niet getest heb. Maar de Fujin (zoals ik hem nu heb) biedt dus ook méér comfort. Op m'n woon-werk-route (waar ik weinig last heb van bovenstaand verhaal) zijn dus wel de boomwortels, putdeksels, kuilen e.d. aan de orde. De kleinere oneffenheden zoals kleine bultjes en kleine kuiltjes worden enorm goed opgevangen door de voorvering. De bultjes en kuiltjes voel je nagenoeg niet. Om te weten of de voorvering wel z'n werk doet, is tussen je benen doorkijken al voldoende. Terwijl m'n gevoel me vertelde dat de oneffenheden waren gerepareerd, zagen mijn ogen de voorvering heftig aan het werk; lekker vlot in-en-uitveren is wat je waarneemt. Kortom: de voorvering kost wat maar is het zeer zeker waard als je het mij vraagt. Ik rijd zonder klikpedalen en moest met de Baron toch goed opletten dat m'n voeten op de trappers bleven bij zulke oneffenheden terwijl ze nu met het grootste gemak tegen de pedaaltjes blijven staan. De achtervering. Ik heb gekozen voor de luchtvering met instelbare demping. Het is even experimenteren wat de juiste druk is. Voor mij ligt dat ergens tussen de 5 en 7,5 bar. Bij 10 bar wil de vering niet meer inveren. Handig voor anderen om te weten waarschijnlijk: ik ben momenteel zo'n 70 kg. Wat de achtervering doet bij die boomwortels e.d., weet ik niet. Wellicht enorm veel maar dat kan ik niet zien. Of ik het kan voelen weet ik niet. In ieder geval rijdt de fiets dus enorm aangenaam bij die boomwortels e.d. Wel weet ik dat de achtervering z'n werk enorm goed doet als je met de fiets voor wat grotere obstakels komt. Denk daarbij aan bijvoorbeeld drempels. Met de Baron was het omhoog rijden niet zo'n enorm punt maar als je weer van de drempel afreed en het horizontale wegdek weer raakte, merkte je toch een flinke schok aan je lichaam. De achtervering van de Fujin vangt deze schok perfect op. Geen minder aangenaam gevoel meer aan je lichaam, je rijdt gewoon lekker soepel verder. Ik ben nog vrij vroeg met het ventileren van m'n ervaringen en zal deze in de toekomst wellicht bijschaven (zeker als ik andere bandjes onder de fiets heb liggen zal ik mijn bevindingen plaatsen). Mijn wat minder positieve punten in het begin van dit bericht zijn voor mij geen reden om de bandjes nu al te vervangen omdat dit op m'n woon-werk-route dus (nagenoeg) niet aan de orde is. Gezien ik mijn fiets daar verreweg het meeste voor gebruik, is het dus ook niet bezwaarlijk. Ik heb de fiets gekocht vanwege de vering die mijn problemen zouden moeten oplossen op m'n woon-werk-route en dat doet hij. Kortom: voor mij een geschikte fiets. [13-6-2004] De Stelvio's heb ik tot dusver nog niet opgepompt. Het comfort van de fiets begint langzamerhand wat toe te nemen met de afnemende druk in de bandjes. Inmiddels heb ik bijna 500 km gereden op de fiets. En het bevalt uitstekend. [29-7-2004] Afgelopen week heb ik voor de éérste keer sinds de aanschaf van m'n fiets de banden opgepompt. En m'n vermoedens waren juist: de Stelvio's zijn de voornaamste oorzaak van de heftige trillingen want direct na het oppompen was het comfort van m'n fiets echt beduidend minder Noem het toeval maar net díe dag dat ik de Stelvio's weer op druk gebracht heb, is het achterspatbord bij 1 punt losgeraakt. De beugel waarmee het spatbord aan het frame gemonteerd zit, was gebroken. Gelukkig kan die beugel zonder al teveel moeite vervangen worden. Vandaag heb ik de Stelvio's van m'n velgen gehaald en een stel vertrouwde Monte Carlo's erop gelegd. Een ritje over wat ruwere klinkers bevalt nu een stuk beter. Verder nog steeds dik tevreden met m'n Fujin. [2-8-2004] En de eerste 1000 kilometer staat op de teller. Vandaag over een stuk klinkers gereden waar ik met de Stelvio's m'n ingewanden door de war trilde. Met de Monte Carlo's eronder is het comfort inderdaad aanzienlijk hoger.

Heb voor de aanschaf van de Fujin een jaartje geforensd op een hybride (7000km). Beviel in principe goed, ware het niet dat ik veelal door polders en over dijken fiets en dus veel last had van de wind. Daarnaast is een enkele reis 30km en dat redde ik meestal net niet binnen een uur (psychologische grens). Ben toen door een collega opmerkzaam gemaakt op ligfietsen. Comfortabeler, minder last van de wind en sneller. Ben me dus gaan inlezen op ligfiets.net en vooral de site van Michel Lemaitre (http://users.skynet.be/ligfiets), aanrader voor degenen die het frans enigzins machtig zijn. Na alle informatie opgezogen te hebben meende ik dat een fiero onderstuur voor mij de ideale fiets was. Na een opendag op een fiero was ik bijna genezen van het ligfiets gebeuren. De fiets viel me tegen (zwaar/log), de snelheid was een stuk lager dan op m'n hybride, ik voelde me enorm onzeker op de fiets en de hele entourage viel ook behoorlijk tegen. Na een paar maanden toch nog maar eens een hurricane onderstuur geprobeerd op een opendag van ligfietswinkel Amsterdam. Voelde me nog steeds onzeker. Vooral met een onderstuur fiets door Amsterdam centrum was geen gelukkige combinatie voor mij. Op de terugweg een hurricane bovenstuur gereden en dat beviel een stuk beter. Durfde zowaar met een losse hand de bochten door. De opendag begeleiding was trouwens een stuk professioneler dan de eerste keer. Ook de staat van de fietsen was duidelijk beter. Kreeg weer wat vertrouwen in het ligfiets gebeuren. Had vervolgens enige tijd nodig om te erkennen dat een bovenstuur voor mij waarschijnlijk toch een betere keus zou zijn. En als het dan toch een bovenstuur zou worden, waarom dan niet de net uitgekomen fujin welke nog sneller en comfortabeler zou zijn dan een hurri ? Had mezelf een limiet van €2000 gegeven. Dat betekende dat de geveerde snelle fietsen van m5 en optima buiten bereik waren. Maar de fujin (introductie aanbieding) bleef ondanks de prima specs toch onder die €2000 grens. Ben toen naar een opendag van DeLiggendeHollander gegaan om de fujin uit te proberen. Dit was een ware verademing ten opzichte van de eerste opendag die ik meemaakte. Zeer goede begeleiding, duidelijke uitleg, vele verschillende modellen en ook nog in goede staat. Kortom, als je de gelegenheid hebt om bij DLH in Eindhoven een opendag mee te maken: zeker doen. Vanaf de eerste meter was die fujin voor mij DE FIETS. De onzekerheid was totaal verdwenen, voor m'n gevoel had ik de fiets direkt totaal onder controle. Daarnaast was de fujin ook nog eens merkbaar sneller, maar vooral ook comfortabeler door de langere wielbasis en het 26" achterwiel. Heb na een paar dagen bezinking dus een fujin besteld en moest toen twee hele lange maanden wachten op aflevering. Inmiddels heb ik er 2500km op zitten en geniet nog van elke meter. Snelheid op m'n forens route is inmiddels ruim 10% sneller na de onvermijdelijke periode van inrijden (andere spiergroepen). Geen last meer van zadelpijn en ben na aankomst zelfs minder vermoeid ondanks de hogere snelheid. Daarnaast geeft het rijden op zo'n semi lowracer mij een flinke kick qua snelheids gevoel (laag bij de grond) en het spectaculaire bochtenwerk. Zijn er nog tegenvallers ? Ja. De vering valt toch iets tegen op (het spaarzame) slecht wegdek. Dit enerzijds vanwege de ontbrekende voorvering (vond en vind ik nog steeds te duur) en anderzijds vanwege de keiharde stelvio banden. Daarnaast zijn er wat probleempjes geweest met het achter spatbord, welke tot dusver uitstekend opgelost werden door de dealer en Challenge. Conclusie: Ondanks deze kleine probleempjes is de fujin toch een uitstekende keus geweest. Mijn doelstellingen zijn ruimschoots gehaald. En wat veel belangrijker is: zelfs na 2500km heb ik nog steeds heel veel plezier om op die fujin te stappen. Zie zelfs geen probleem om met flinke buien te forensen. Complimenten voor Challenge dat ze zo'n goede/leuke/snelle/comfortabele/... fiets op de markt gezet hebben. Heb geen spijt van de aankoop en zou direct weer een fujin bestellen.

vandaele.philippe @pandora.be Na zo'n 4000 km. tijd om de stand van zaken op te nemen. Hoe het begon. Na een ernstige valpartij met mijn racefiets (fiets total loss en hechtingwerk aan gezicht) in het voorjaar 2004 had ik de keuze ofwel een nieuwe racefiets te kopen of een alternatief te zoeken. Via het internet kwam ik in contact met ligfietsen. Al spoedig had ik de voordelen van deze soort fietsen begrepen en ging op zoek naar iemand in de buurt die er al ervaring mee had. Zo kwam ik bij Daniel De Waele, de fietsende bakker uit Nieuwpoort(Belgie) terecht. Zijn vrouw An liet me onmiddellijk zijn hurri zien en uitproberen. Dit viel niet tegen. Kort daarna maakte ik een afspraak met MANU van de Ligfietswinkel te Gent. Met veel geduld en gepaste uitleg werd ik zachtjesaan van een zitfiets via een Challenge Focus naar een Hurri gebracht. Eerst was het onwennig maar steeds ging het rijden vlotter en vlotter. Tot slot ging Manu zijn volledig geveerde Hurri XL halen. Dit was wat ik van een fiets wou.Comfortabel en snel. Opgetogen ging ik naar huis met het idee spoedig terug te keren. Ondertussen had ik zowat het hele Net afgeschuimd en Challenge bracht juist een nieuwe fiets uit 'de FUJIN' Ik kon hem niet gaan testen, want die was nog niet aanwezig in Gent, maar een Taifun leek er het beste op. De test was positief. Daar ik van comfort EN snelheid hou leek de Fujin het beste voor mij. Het grote achterwiel paste op mijn Tack trainer en het grotere achterwiel zou nog meer comfort bieden. Ik bestelde de Fujin aan introductieprijs, met schijfremmen, voorvering en hydraulische achtervering. Het werden tien lange weken wachten. Begin juni kon ik mijn ligger gaan afhalen. Eindelijk, met een vreugde die alleen nog een kind kan meemaken begon ik aan de eerste kilometers. Heerlijk. De Fujin wil vooruit. Zonder training zoals de vorige jaren reed ik benaderende tijden over gekende trajecten naar Ieper, Gent, Poperinge enz..Maar veel comfortabeler.Wat zou dit worden ? Ik had de indruk niet vermoeid te zijn bij het afstappen. Wel hield ik rekening met de suggestie veel omwentelingen per minuut te trappen trappen (minstens 90/min.) Door mijn voetbalverleden heb ik twee gebarsten knieschijven en voorzichtigheid is... Zo reed ik de eerste maanden uitsluitend op het kleinste voorblad. Met succes. Op souplesse haalde ik ook vlot de 30km/uur.en de knietjes bleven gespaard. Na een 500 km echter brak (aan vrij hoge snelheid 32km/uur)het koolstofgaffeltje die de voorvering vasthoudt. Mijn fiets werd totaal onbestuurbaar en ik viel pardoes op de grond. Mij truitje, racehandschoenen en broek waren voor de prullenmand. Na contact met Manu en Challenge is dit gelukkig in orde gekomen. Nog nooit eerder was dit voorgekomen. Challenge stak er een zwaardere voorveer in .Wel was ik mijn fiets 14 dagen kwijt. De schade aan mijn kleding werd ook vergoed. Bedankt Paul.Ik had ook een deuk in mijn zelfvertrouwen gekregen. Ik fietste voorzichtiger en anticipeerde meer op oneffenheden in het wegdek. Een tijdje had ik minder vertrouwen in de voorvering van Challenge. Nu is dit volledig verdwenen ook al moet gezegd worden dat kleine herhaaldelijke oneffenheden door de vering moeilijk worden genomen. Daardoor verving ik mijn voorband Stelvio in Marathon Slick. Dit geeft een beter gevoel. Wel minder vlug natuurlijk. De achterste stelvio is gebleven Ik fiets heel regelmatig met de fiets en steeds blijft het genieten. Deze zomer fietste ik samen met mijn dochter(Batavus Jakima) de VLAANDEREN fietsroute.(800km) Heerlijk. Het was onze eerste fietsreis en het smaakt naar nog. Nergens kom je nog ongemerkt voorbij. Iedereen wil met je praten en voor mij is het een zeer gezonde ontspannen manier van reizen geweest. Mijn gemiddelde is rond de 30 km/uur over afstanden van 100 tot 150 km en er kunnen zitten pieken inzitten van 40 km/uur. Het blijft plezant racefietsen voorbij te gaan. De FUJIN is dus een snelle maar bovendien zeer comfortabele fiets. Nu zoek ik nog een streamer die op de Fujin past. West-Vlaanderen is nogal een windprovincie vandaar. Naar het werk (amper 3 km verderop) rij ik met de bukfiets. De Fujin is op zijn best bij lange afstanden. Hij heeft het niet zo begrepen op het kort gemanoeuvreer in de stad. Achteraan heb ik een oranje vlaggetje geplaatst. Dit was een eis van mijn vrouw. Vrienden vertellen mij dat ze altijd eerst het vlaggetje zien. Dus toch veilig. Vangt wel wat wind. Besluit : De Fujin is voor mij mijn eerste ligfiets en ben er totnogtoe heel tevreden over. Ben nu aan het sparen voor een velomobiel daar ik vaststel dat ik zelfs in de winter blijf doorfietsen met de Fujin (in tegenstelling tot mijn racefiets die 4 maanden aan de haak hing) groeten Philippe

Sinds eind 2004 en meer dan 2000 km ben ik de trotse bezitter van een tweede ligfiets, een "diamond violet" Fujin, met zwarte velgen. Als extra's heb ik het telescopisch verlengstuk van het stuur (anders komen m'n knieën tegen het stuur), een triple (52-42-30) voor, het bagagerekje (wat naar mijn idee een beetje overprized is), Schwalbe Marathon Slick banden (achter 47mm, voor 35mm), een Ventisit 3 laags matje en spd pedalen. Verder de standaard uitvoering met 8 speed cassette, Sram X-7 derailleur en Tektro Novela Mechanical Discbrakes. De remmen waren een beetje een gok, maar daarover heb ik niets meer dan lof. De remkracht is uitstekend, af en toe (om de 500km) enkel met wasbenzine de schrijven een beetje schoonmaken, verder onderhoudsloos. Enig nadeel is dat sommige onderdelen corrosiegevoelig zijn (pekel). De brede achterband zorgt ervoor dat kleine trillingen (klinkers) goed worden geabsorbeerd, dit in tegenstelling tot Stelvio's waar je van je fiets aftrilt (althans ik..). De vering is wel wat spartaanser dan ik gewend was met mijn Focus, maar daar komt heel veel snelheid, schoonheid en een betere lighouding voor terug. Het draad van mijn kilometerteller, een Sigma bc1200, heb ik moeten verlengen, om de grote snelheden en afstanden goed vast te kunnen leggen. Schoonheidsfoutjes: -Het poedercoaten kon beter, er zitten twee vuiltjes onder en het hoekje tussen bracketbuis en voorderailleur is vergeten. -De kettingbuizen slijten op sommige plaatsen door de coating heen, door extra tape probeer ik dit te voorkomen. -Er is geringe horizontale stijfheid in de achtervork, maar daar merk ik onder het fietsen niets van? -De stoel is verstelbaar in 3 zithoeken, maar de kleinste zithoek is niet goed mogelijk doordat het zitje dan soms tegen zijn ophanging aan komt. -De kettingbuishouders doen hun werk niet goed genoeg, de kettingbuis schiet langzaam naar voren, dit is met wat tie-wraps te voorkomen. -Op een of andere manier is de achterdrager niet symmetrisch gemonteerd tov het achterwiel (dat wel recht in de vork zit). Ondanks deze schoonheidsfoutjes een heerlijke fiets die ik elke veel-fietser kan aanbevelen.

Na zelf uren versleten te hebben aan het lezen van ‘ervaringen’ schrijf ik nu zelf mijn ervaring met de Fujin. Mijn eerste ligger was een tweedehandse stalen Hurri. Hierop heb ik een 10000 km gereden, (40km woon-werk per dag) dit op Belgische fietspaden, en hiervan is de kwaliteit tot ver buiten de grenzen berucht. Een prima fiets, nooit problemen met gehad, ook de MC’s voldeden prima, slechts 3x lek. Nu dus, na twee jaar het spaarvarkentje spijzen, een nieuwe, matzwarte Fujin. Uitgerust met de betere schijfremmen, banden Perfect Moiré, 3x7 versnellingen, een neksteun en als extra een blitse bagagepunt. Bloedmooi! Na levering een weekje ingereden en daarna op vakantie. Vanuit Mechelen, de NAP route tot Groningen en weer terug via de Noordzeeroute, dit in het regenseizoen (aug 2006). Deze fiets is écht een genot om mee te rijden, stabiel en (zeer) snel. Ook op schelpenpaden en boswegels doet de fiets het erg goed, waarschijnlijk ook door de Moiré’s. Een klein nadeel is dat de bagagepunt de schijfrem raakt bij dorpels en putten, dit vraagt een kleine aanpassing aan de bak, maar dit schijnt meer voor te komen bij bagagepunten. Nu, na 2000km op de teller, zeer tevreden dus. Ten slotte nog even de prima service van Frank (de liggende Hollander) in de verf zetten. Hij zette de fiets ‘s nachts nog in elkaar om deze voor onze, en zijn vakantie te kunnen leveren. mei 2009 nog steeds zeer tevreden over m`n Fujin. De stroomlijnpunt heb ik aangepast zodat ie niet meer raakt. Ook heb ik de super voorvering laten installeren, wat een luxe bij slechte fietspaden en het heeft geen nadeel qua snelheid.

Na jaren op een bukfiets , ben ik op 48 jarige leeftijd begonnen met ligfietsen , na een dag gereden te hebben op een gehuurde nazca fiero was ik overtuigd van de voordelen van het ligfietsen , na nog een keer een dag op een hurricane gereden te hebben heb ik vanwege de mooie "lijn" die in de fujin zit besloten om op een fujin te gaan rijden . Na 2 maanden zoeken op internet een mooie gevonden en rij inmiddels zo,n 3 weken op deze fujin , heb ongeveer nu 450 Km tot volle tevredenheid erop gereden. Ik moet alleen nog wat stoeien voor de juiste veerinstellingen maar dat zal ook wel goed komen. Veel Fietsplezier en fijne Feestdagen toegewenst aan iedereen.

Al jaren liep ik met het idee om een ligfiets aan te schaffen, maar de naam,het imago,de prijzen, wat het ook was, het kwam er niet van. Tot afgelopen zomer, toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken, en in eindhoven bij de liggende hollander een ligfiets gehuurd. Ik had geen ervaring, en vond een bovenstuur lelijk. Na een paar keer 100m op en neer had ik de keuze late nvallen op een M5 met onderstuur. Meteen een tochtje van 40km en ik was verkocht. Nu nog even sparen en dan koop ik er een. Lange tijd had ik de M5(26/20) in gedachten, maar na veel surfen op het internet begon ik het bovenstuur minder lelijk te vinden, en de challenge fujin steeds mooier. Ondertussen gespaard, en eindelijk heb ik em dan, een metallic rode fujin. Toen ik em opgehaald had bij de verkoper (2dehands)dacht ik bij thuiskomst, laat ik ff een rondje om het plein...oeps, wat een overschatting, ik had overal positieve dingen gelzen over deze fiets, stabiel, comfortabel...maar ik was even vergeten dat je wel zelf hetevenwicht moet zien te houden, zelf moet trappen en sturen. Na 2 bochten en een kapotte knie heb ik besloten om het wat rustiger aan te pakken, rustig beginnen, op rusitge wegen, op rustige tijden. Nu heb ik defiets een paar dagen,en een paar dingen zijn me na enkele kilometers bezig gaan houden, ik mis de acxhteruitkijkspiegel, de hoofdsteun, en vooral het "onveilige gevoel" van zo laag zitten in combinatie met inhalende auto's laat me maar niet los. Hoewel mijn enthousiasme er niet minder op geworden is, vraag ik me wel af hoe anderen dit ervaren. De fiets heb ik inmiddels wel onder controle, en met m'n knie gaat het ook weer wat beter, maar zal mijn gemoedsrust in 2007 terugkeren? Help!