Pech voor HPT Delft en Amsterdam
Met de mooie kwalificaties van alle Nederlandse teams leek het een prachtige avond te worden. Iedereen had ook zin om een recordpoging te doen. Bij aankomst op de track was er helaas wel veel wind. Teveel wind eigenlijk voor een goedgekeurde recordpoging. Toch gingen alle teams van start.
Als allereerste mocht Sebastiaan Bowier gaan rijden met de VeloX2. Hij ging mooi van start, maar een kilometer voor de meting kreeg hij een lekke band en schuifde hij met meer dan 120 km/h over het asfalt de berm in. Het is de allereerste crash van Sebastiaan in een VeloX. Wonder boven wonder mankeerde Sebastiaan niets. Alsof er niets is gebeurd loopt hij rond. De VeloX2 heeft wel flinke schade opgelopen. Door de val van Sebastiaan kon Jan Bos niet meer starten. Een flinke domper voor het hele team. De veerkracht van het team wordt wederom op de proef gesteld. Maar net als bij de Dekrabaan gaat het team weer vol aan de slag om alles in orde te maken. Nauwkeurig wordt de fiets geanalyseerd en besproken wat de oorzaak van de lekke band kan zijn. Dit zijn echte ingenieurs aan het werk.
Gelukkig heeft het team twee bodies meegenomen naar Battle Mountain, waardoor ze de tweede avond toch kunnen rijden. Daarbij hebben ze het geluk dat ze zich niet opnieuw hoeven te kwalificeren. Dat scheelt een hoop tijd in de ochtend. Het neemt niet weg dat ze de avond door gaan werken aan de fiets. Alles wordt in het werk gezet om toch een record te kunnen rijden. Slaap is blijkbaar voor later.
Ook Cygnus heeft pech gehad. De eerste twee renners van het team kwamen zonder problemen over de streep. Wel hebben ze allebei antilopes over zien steken. Dat moet een gek gezicht zijn en is niet zonder risico. Gelukkig leverde het geen ongelukken op. Jan-Marcel van Dijken kwam nog redelijk fit uit de fiets. Pech voor hem dat hij zijn hoofd stootte tegen de achterklep van de wagen toen hij de Cygnus weer in wilde laden. De laatste rijder van Cygnus, David Verbroekken, haalde de finish wel, maar ging daarna ook tegen de vlakte. Bij het ingaan van de tijdmeting kreeg hij een lekke band. De Cygnus is beschadigd, maar het is nog niet bekend hoe het ervoor staat. David Verbroekken mankeert in ieder geval niets.
Ellen van Vugt finishte zonder problemen, maar had wel last van de wind. Ze heeft zich ingehouden, maar haalde alsnog een respectabele 99,32 km/h. De hele avond was de wind voelbaar. Alle gereden miles zijn dan ook gekwalificeerd als illegal wind, dus niet geldig. Jammer voor de rijders die toch de inspanning hebben geleverd. Want er is wel hard gefietst. Met ruim 112 km/h was Gareth Hanks de snelste, niet genoeg voor een record, maar wel een goede prestatie. Ook Jan-Marcel van Dijken heeft goed gereden, hij haalde net geen 112 km/h.
De nacht wordt waarschijnlijk weer een nacht van sleutelen. Niet alleen voor het HPT dus. Laten we hopen dat de pechduivel vanaf nu weg blijft.
Gelukkig heeft het team twee bodies meegenomen naar Battle Mountain, waardoor ze de tweede avond toch kunnen rijden. Daarbij hebben ze het geluk dat ze zich niet opnieuw hoeven te kwalificeren. Dat scheelt een hoop tijd in de ochtend. Het neemt niet weg dat ze de avond door gaan werken aan de fiets. Alles wordt in het werk gezet om toch een record te kunnen rijden. Slaap is blijkbaar voor later.
De nacht wordt waarschijnlijk weer een nacht van sleutelen. Niet alleen voor het HPT dus. Laten we hopen dat de pechduivel vanaf nu weg blijft.
Reacties
Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.
jan_van_zelderen op di 11 sep 2012 om 08:09
Succes met de herkansing!!!!