Bij Velomobiel.nl in Dronten gaat men aan de slag met een grotere uitvoering van de Snoek. Zoals ze zelf schrijven passen Allert en Theo niet in de Snoek, maar willen ze er wel graag eentje hebben. We vragen ons af, of Snoek L de uiteindelijke naam is, of dat de door Andre op MeWe genoemde naam Barracuda wellicht ook een optie gaat zijn?

En we gaan verder waar we vorige week bij Sandyway's Snoek gebleven zijn, namelijk bij deel 2 van zijn ervaringen met, en aanpassingen aan zijn nieuwe velomobiel.

In het oosten van de Verenigde Staten, om precies te zijn in St. Petersburg in Florida, rijdt Cliff Ruffner sinds september 2019 in een Mulsanne. Nancy Sanford is er nu eindelijk (schrijft ze) aan toe gekomen om een beknopt verslag met foto's over deze velomobiel te maken.

Axel Herfurth laat op Facebook weten dat de verbeterde versie van de spiegel(kapje)s, die we twee weken geleden in het vrijdagbericht hadden, nu klaar en beschikbaar is. Bij deze versie liggen de spiegeltjes iets dieper in de kapjes, waardoor ze beter beschermd zijn tegen invloeden van buitenaf.

Op Twitter werden we getipt over een project dat op papier, of als digitaal ontwerp, best leuk oogt. Maar of de Evolv-365 de praktijktest haalt en hoe hij zich hierin staande houdt, laten we voorlopig even in het midden.

In de groep Recumbents & Velomobiles op MeWe vroeg iemand of er al ervaringen waren opgedaan met de, op een T-Ford (of Oude Schicht, volgens een ander redactielid) gelijkende, Qlio Velo. Hoekie kwam daar (terecht?) met de opmerking dat, hoewel de makers het wel zo noemen, dit geen velomobiel maar een velocar is.
De definitie die hij hierbij geeft is, dat een velomobiel een motor kán, maar niet hoeft te hebben. Daardoor dient een velomobiel zo licht en eenvoudig mogelijk te worden gebouwd.
Een velocar daarentegen kan niet zonder motor en kan daarom een zwaarder en meer luxe ontwerp zijn. (Of kan niet zonder motor, juist omdát de constructie te zwaar of log is; red.)

Maar hoe zit het dan met de Mochet Velocars uit de late jaren '20 van de vorige eeuw...???

Nu we het, wat benaming betreft, toch al over de 'subtiele' verschillen hebben: is dit nou ook een hoge bi...?

Net als de Oliebollentocht vond ook de Noordelijke Velomobieltocht altijd in het koude jaargetijde plaats. Jarenlang stond deze rit tegen het einde van januari op het programma, maar de laatste jaren heeft deze (mede door corona?) helaas niet meer plaatsgevonden. Dus hoog tijd voor wat nostalgische beelden uit vervlogen tijden, toen de winters nog wit waren!

Maar ook de Winterfiets Elfstedentocht kon dit jaar niet op de geplande datum doorgaan. Ook deze is, net als de OBT, verplaatst naar het voorjaar, in de hoop dat men dan eventueel ook nog meer deelnemers kan toelaten.
Hoe dan ook is de kans groter dat deze tocht in de toekomst nog eens in de winter gaat plaatsvinden, dan een echte Elfstedentocht op het ijs.

Verkeersnet heeft sinds dit jaar een maandelijks terugkerende thema-uitzending. Het eerste thema is er één, dat ons als ligfietsers zeker ook aangaat: drukke fietspaden met daarop behoorlijke onderlinge snelheidsverschillen.

Het AD meldt dat in Duitsland een nieuw verkeersbord is verschenen, dat auto's verbiedt om fietsers en motorrijders in te halen. Dit inhaalverbod zal in de toekomst (hopelijk) op meer plaatsen worden ingesteld, waar de weg te smal is om tijdens het inhalen de in Duitsland voorgeschreven afstand van 1,50 meter tot de fietser in acht te nemen.
In het oorspronkelijke Duitse bericht is trouwens sprake van "einspurige Fahrzeuge", dus of een trike of velomobiel wel mag worden ingehaald...??? Maar zelfs dat neemt niet weg dat we stiekem toch wel een beetje jaloers zijn, dat ze dit bord in Duitsland wel (al?) hebben!

Zoals Ssas Scherrenberg en Hermen Plantinga terecht in het commentaar van het vorige vrijdagbericht opmerkten, is de door ons genoemde Saimaa Cycle Tour helaas niet geopend voor ligfietsers en velomobielen. Gelukkig had Ssas wel nog een alternatief voor diegenen die toch graag een toerrit in Scandinavië willen maken, namelijk de Mälaren Runt in Zweden.

Waar wij bij de redactie dachten dat de oplossing van het zoekplaatje wel niet zo gemakkelijk zou zijn, hebben onze lezers het tegendeel bewezen. De goede antwoorden stroomden in het commentaar onder het vrijdagbericht en per mail binnen.
Het is inderdaad aan de zuid-oostelijke kant van knooppunt Lunetten, gezien vanaf de Fortweg in richting van de Waaijensedijk. Voor jullie allen de eeuwige roem, en Maarten, bedankt voor de foto!