Terwijl de zon de temperatuur op de Dekra baan ophoogt tot tegen de veertig graden Celsius gaan vier fietsen de baan op. Felix Hertlein en Kirsten Niederlein gaan samen met Jan van Steeg voor het 12-uursrecord. De eerste op een halfgestroomlijnde Zox, Niederlein met de Milan waarmee Christian Ascheberg zijn record heeft gereden. De vierde fietser is Wulf Kraneis in de Milan, hij wil het 12-uursrecord breken. Eigenlijk zou hij ‘s nachts starten, maar met Jan van Steeg als concurrent wilde Wulf per se voor Jan starten zodat hij op zijn minst enkele minuten recordhouder kon zijn. Maar Jan van Steeg wordt geconfronteerd met een ongezonde dosis pech en de zon speelt de rijders parten.
Zoals al eerder op Ligfiets.net is geschreven heeft Jan van Steeg zijn poging om het 24-uursrecord te breken in het water zien vallen door pech. Rond half zes gaat Jan de baan weer op, maar hij komt aanvankelijk niet verder dan de startstreep. Het landingsgestel raakt teveel de grond en Jan gaat weer sleutelen. Zo gaat het een paar keer en uiteindelijk lijkt het landingsgestel nu wel goed afgesteld. Jan zit klaar en gaat daarna toch weer de pitsstraat in. De derailleur blijkt verbogen, waarschijnlijk door de valpartijen. Als om half zeven Jan toch echt van start gaat is iedereen gespannen. Zou het deze keer wel goed gaan. Maar helaas voor Jan gaat het toch mis. Aan het einde van het rechte stuk valt Jan opnieuw met de Cygnus. Weer loopt Jan terug naar de pits. Volgens Jan trekt de fiets teveel naar rechts, waardoor hij de Cygnus niet stabiel genoeg krijgt om het landingsgestel in te trekken. Ook dit is waarschijnlijk het gevolg van een van de valpartijen. Jan geeft gelukkig niet op. Hij besluit de fiets helemaal uit elkaar te halen en het probleem proberen op te lossen. Want dat de fiets goed is in principe heeft hij een paar weken geleden bewezen op de RDW-baan. Rond 22:00 is Jan alsnog van start gegaan, hopelijk kan hij nu zonder problemen blijven rijden. Het incasseringsvermogen van Jan is indrukwekkend!
Terwijl Jan bezig is met de Cygnus komt de ene na de andere rijder de pits inrijden voor een stop. Wulf Kraneis ziet er oververhit uit, hoewel hij heel bewust de buitenbaan pakt voor de meeste schaduw. Met water over zijn lichaam en veel drinken probeert hij af te koelen. Niet veel rondes later komt hij opnieuw de pits in. Duidelijk oververhit, met griepachtige verschijnselen staat hij aan de kant. Het record kan hij vergeten, maar toch gaat hij uiteindelijk door. Hoe waanzinnig het ook is. Met deze temperaturen en inspanning sloopt Wulf zijn lichaam. Kirsten Niederlein fietst rondes van ongeveer 45 km/h en lijkt heel stabiel. Haar stops zijn kort. Ook Felix blijft maar doorfietsen met een constante lach op zijn gezicht. Het is prachtig om te zien en iedere keer als hij langs komt rijden, wordt hij toegejuicht. Een keer komt hij twee keer vlak achter elkaar de pits binnen. Zijn maag verdraagt het voedsel slecht en hij heeft andere voeding nodig.
Bij het Human Power Team Delft en Amsterdam is het rustig. De zijkant waar de VeloX3 is gevallen wordt gladder gemaakt. Ook worden plannen gemaakt voor zondag. Het team probeert ook meer te ontspannen, even stoom afblazen wat wel nodig is na zo’n week. Bij het ontbijt complimenteert teamleider Wouter Lion het team met de prestaties die het weekend zijn geleverd. Een deel van het team gaat ‘s avonds nog even door met plamuren en polijsten. De rest heeft even tijd vrij. Zondag wordt weer een spannende dag.
Reacties
Er zijn nog geen reacties op dit bericht.
Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.
