Open bijdragen beleidsplan NVHPV

Ondertussen hebben al een paar leden hun visie op het beleid van de vereniging ingestuurd. Zij gaan in op het totaalplaatje en geven suggesties zowel in het waarom als het hoe. Fijn!
Bijdragen zijn ook welkom op een enkel deelonderwerp.

Een lustrum is altijd een mooi moment om stil te staan bij verleden, heden en toekomst. Het bestuur geeft een aftrap voor de discussie met een aantal vragen.


Wat voor vereniging zijn we?


Om met de allereerste vraag te beginnen: Wat voor vereniging zijn we? Hierachter kan een meerkeuze antwoord staan:




Een servicevereniging


Een gezelligheidsvereniging


Een lobbyclub


Een techneutenclub


Een race club


Al het bovenstaande




Op dit moment is het enige juiste antwoord volgens mij de laatste mogelijkheid, al komen in de praktijk niet alle opties even sterk naar voren.




Om te zien of dit wenselijk is, moeten we even terug naar doelstelling van de NVHPV. Ik citeer van ligfiets.net: “De Nederlandse Vereniging voor Human Powered Vehicles, NVHPV, werd op 22 april 1985 opgericht met als doel de verspreiding en ontwikkeling van mensaangedreven voer-, vaar- en vliegtuigen te bevorderen”.




Hoe werkt dit in de praktijk? In de doelstelling is duidelijk ook ontwikkeling aanwezig. Een gewone fiets is ook een HPV, en we zien liever dat mensen op een fiets zitten, dan dat er een benzine-walm achter het voertuig hangt. Echter, in ontwikkeling zal de gewone fiets voor de meeste NVHPV leden toch wat tekort schieten. Hetzelfde geldt voor de vele waterfietsen die in de Amsterdamse grachten dobberen. Erg leuk, beslist human powered, maar niet echt geavanceerd te noemen. Human powered vliegtuigen zijn nooit echt van de grond gekomen (behalve als demonstratie-project, en dan weer zéér geavanceerd), en ook het aantal geavanceerde HP vaartuigen is beperkt.




Dat leidt mij tot mijn eerste stelling: De NVHPV doet er goed aan om zichzelf als ligfietsvereniging neer te zetten. De ligfiets in al haar verschijningsvormen is immers de enige vorm van HPV waarmee in de dagelijkse praktijk een verschil te maken is. Dit maakt de rol van “de nederlandse ligfietsvereniging” ook duidelijker voor buitenstaanders, en daarmee is de verspreiding (van het gebruik) van door menskracht aangedreven voertuigen eenvoudiger.




Dit is echter maar deels een antwoord op de vraag wat voor vereniging we zijn. In de naam – HPV – geeft al een indicatie in welke richting we het moeten zoeken, en ook waar het spanningsveld ligt. Bij de recente discussie over wereldtitels en categoriën is ditzelfde spanningsveld ook al naar voren gekomen. We hebben het over ‘Human Powered Vehicles’. Sommigen zullen de nadruk willen leggen op het eerste deel, anderen juist op het laatste deel. Zonder een verhaal te beginnen waarmee kool en geit gespaard worden, denk ik dat het voor de vereniging van groot belang is om juist beide groepen te vertegenwoordigen. Zonder fietsen gaan we nergens heen, maar zonder menskracht gebeurt er met een fiets ook weinig. Alleen als we beiden goed weten samen te brengen, bevorderen we zowel de ontwikkeling als de verspreiding van ligfietsen.


Hoe bevorderen we het ligfietsen?


In Nederland verkeren we in de relatief luxe positie dat fietsen bij een groot deel van de bevolking al als normaal wordt gezien. Dit lijkt een goede uitgangspositie om het gebruik van ligfietsen te bevorderen. Een belangrijk aspect in het bevorderen is ervoor zorgen dat we zichtbaar en aanspreekbaar zijn. Toertochten zijn daarvoor een uitstekende methode, helemaal als je langs drukke plekken rijdt, zoals de boulevard in Zandvoort, of het Vondelpark in Amsterdam. Hiermee ben je zichtbaar, en stellen buitenstaanders haast als vanzelf vragen. Of je ze daarmee ook aan het ligfietsen helpt weet ik niet, maar het is in elk geval een eerste stap. Laten zien dat we niet alleen maar hard rijden, maar ook een sociale en gezellige groep zijn, kan in elk geval geen kwaad.




Ik ben geen reclame-man, maar de Belgische reclame man Guillaume Van der Stighelen heeft een antwoord gegeven op de algemene vraag hoe fietsen ‘hip’ te maken. Als we ligfietsen weten te promoten als “fietsen, maar dan hipper”, komen we een heel eind. Technische voordelen en rationele argumenten hebben een heel beperkte invloed.



Lobby-werk


Het ligfietsen bevorderen is iets wat de NVHPV zelf zal moeten doen. Voorlopig zijn we nog een kleine vereniging. Waar er specifieke problemen voor ligfietsers en velomobilisten zijn, zullen we actie moeten ondernemen. Het verleden (Hollandse Brug, Haringvliet) heeft geleerd dat dit wisselend effect heeft.




Een deel van het lobby-werk betreft infrastructuur – zowel fietspaden, als routeplanners en richtingaanwijzers. Hier zullen de belangen van de NVHPV vaak samenvallen met de Fietsersbond, maar niet altijd. Voor een deel betreft dat onbekendheid met de ligfiets binnen de lokale afdelingen van de Fietsersbond, voor een ander deel omdat veelfietsers geheel in de staart van de verdeling van fietsers vallen. Ligfietsen nodigt al snel uit tot het rijden van langere afstanden. De Fietsersbond geeft zelf al aan dat de variatie tussen verschillende fietsers zeer groot is, en dat je daarmee bij het inrichten van de weg rekening mee moet houden. Blijkbaar is de variatie nog groter, ook als je al weet dat de variatie groot is.




Om de zichtbaarheid van de veelfietser en de ligfiets binnen de Fietsersbond – en daarmee uiteindelijk in het fietsbeleid van gemeenten en provincies – te vergroten, is samenwerking noodzakelijk. Als de commissie infrastructuur als afdeling binnen de fietsersbond functioneert, dan vormt zij daarmee een stevige brug, en past ook binnen de organisatie van de Fietsersbond. Uiteraard komt een dergelijke samenwerking van twee kanten; als er een andere vorm te vinden is waarmee de samenwerking structureel gemaakt kan worden, dan is dat ook prima.



Rol van bedrijven binnen de vereniging


Bedrijven zijn vaak begonnen uit een hobby, als zelfbouwer. Ook zullen nog vele liefhebbers bedrijven op het gebied van ligfietsen beginnen, en die zullen meestal ook al lid zijn van de vereniging. Ik zie geen probleem met goede contacten tussen bedrijven en de NVHPV, dit bevordert de uitwisseling van ideeën en draagt bij aan de ontwikkeling van ligfietsen. Goede contacten en belangenverstrengeling zijn echter twee verschillende zaken. Gezien de relatieve kleinschaligheid waarmee ligfietsproducenten en ligfietswinkels opereren, zal het eerste voorlopig nog niet overgaan in het tweede.




Wel moet het duidelijk zijn dat bedrijven aangesproken moeten worden als zij proberen om de NVHPV voor hun eigen karretje te spannen, en daarbij de doelstelling van de NVHPV uit het oog verliezen.


Internet en communicatie


Rol van internet als open en toegankelijke bron van informatie en voorlichting is zeer waardevol, al lijkt een investering in de layout en techniek noodzakelijk. Of dit met de beschikbare vrijwilligers binnen afzienbare tijd te realiseren is weet ik niet.




Het blad is naar mijn mening één van de kroonjuwelen van de vereniging. De uitgave is van een dusdanig hoge kwaliteit, dat het de moeite waard is om het blad te bewaren. Dit zeg ik echt niet omdat ik in de redactie zit, ik ben juist in de redactie gaan zitten om daaraan een bijdrage te leveren. Het blad geeft meer ruimte aan achtergrond artikelen, terwijl de website wat vluchtiger is. Samenwerking tot op zekere hoogte lijkt wel gewenst, al is het maar om dubbele vragen aan bedrijven te vermijden.




Ik denk dat het ‘exclusief’ houden van de Ligfiets& een combinatie is van jammer, en noodzakelijk om leden meer aan te bieden dan wat ze alleen via het Internet kunnen binnenhalen.


Financiën


Ik heb niet de indruk dat in het verleden financiëel wanbeleid is gevoerd, misschien was het beleid zelfs een wat erg voorzichtig. Ik zie vooralsnog geen reden om hier het roer drastisch om te gooien. Wat wel noodzakelijk is, is een investering in administratieve software, om een beter zicht te krijgen om de geldstromen. Met het blad, en de advertenties daarin, zijn de geldstromen niet verwaarloosbaar.




Navraag bij bijvoorbeeld NOC*NSF, een (kleine) sportbond of de KNWU kan hier behulpzaam zijn. Vaak bieden deze bonden aan hun verenigingen software aan waarmee ledenadministratie gedaan kan worden, alsmede financiëel beheer. Als extra is het mogelijk om sportieve prestaties van leden bij te houden.




Over de NOC*NSF gesproken, ik denk niet dat het wenselijk is om aansluiting bij deze overkoepelende bond te zoeken. Het zou voor de race-club een impuls kunnen geven, maar ook een heleboel rompslomp (doping-controles) waar we niet op zitten te wachten, en m.i. ook geen last van hebben.



Zuiver in de leer


Ik denk dat we zuiver in de leer moeten blijven. Voor sommigen zal electrische trapondersteuning noodzakelijk zijn om te kunnen fietsen – denk aan een lichamelijke beperking. Ook in velomobielen kan het bij de start, en heuvelop interessant zijn in het dagelijks gebruik om een steuntje te hebben. De wettelijke eisen die aan deze ondersteuning gesteld worden zijn echter zodanig dat de meeste ligfietsers er weinig aan zullen hebben, omdat de ondersteuning bij normale kruissnelheden (> 25 km/uur) alweer uitgeschakeld dient te zijn. Overigens vind ik het vreemd om een massa-probleem op te lossen door meer massa toe te voegen.




Ik denk dat de (rechtop) fiets-wereld zich niet te veel rijk moet rekenen met de electrische ondersteuning. Ja, de marge is interessant, maar half grijs Nederland heeft ondertussen zo’n fiets, en wat doe je dan? Binnen de fietsbranche denken ze aan auto-forensen. Ze hopen die met elektrische ondersteuning over de streep te trekken om toch te gaan fietsen. Ik denk dat dit weinig succesvol zal blijken te zijn. Wat wel nodig is om auto-forensen uit hun auto te krijgen weet ik niet, honkbalknuppels zijn waarschijnlijk erg effectief, maar stuiten zelfs bij mij op morele bezwaren. Betere fietspaden zijn waarschijnlijk effectiever.




Voor de NVHPV moet denk ik altijd het innovatieve karakter van een ontwikkeling voorop staan. Als electrische ondersteuning gebruikt wordt om fietsen bereikbaar te maken voor mensen die zonder niet kunnen fietsen, is dat prima. Ik vrees alleen dat dit een zéér kleine groep is, waardoor het uiteindelijk niet heel interessant is. Als deze fietsen een opmaat vormen voor de ontwikkeling van elektrische auto’s, dan kan dat uiteindelijk wel weer interessant zijn.




In samenvatting: ik denk niet dat we binnen de NVHPV actief de ontwikkeling van elektrische trapondersteuning moeten stimuleren. Als een zelfbouwer dit wil doen, is dat uiteraard prima, we zijn niet van de strakke regeltjes. En als bijvoorbeeld Velomobiel.nl een autofabrikant uit de brand helpt door zijn expertise op het gebied van elektrische aandrijving te verkopen, dan ben ik de eerste die daar een artikel over wil schrijven voor de Ligfiets&. Andere natuurlijke aandrijfvormen, zoals windkracht, zijn wat mij betreft volledig welkom.




Wat dan wel weer interessant is, is het gebruik van een electrische/electronische derailleur. Volgens een stricte uitleg van de regels, zijn deze systemen op dit moment bij het rijden van wedstrijden niet toegestaan. Nu is in de technologie van deze derailleur de geometrie van een UCI fiets aangenomen, dus om hem in te bouwen op een ligfiets gaat nog een interessante exercitie worden. Of deze schakeltechniek de moeite waard is – en toegestaan in wedstrijden – is een interessante discussie.




Voor alle duidelijkheid: dit verandert niets aan het verbod op trapondersteuning bij races.


Wat voor vereniging worden we?


Om terug te komen op de openingsvraag: Wat voor vereniging worden we?




Een servicevereniging


Een gezelligheidsvereniging


Een lobbyclub


Een techneutenclub


Een race club


Al het bovenstaande




Weer kies ik voor de laatste optie. Waarom? Om de doelstelling te dienen, moeten we onder andere voorlichting geven aan nieuwe ligfietsers, dit valt onder (1). Ook de zelfbouwhoek kan onder (1) en uiteraard (4) vallen. Paas-, Herfst-, en andere treffens en toertochten vallen onder (2). De wedstrijden vallen onder (5), de commissie infrastructuur valt onder (3), en de technische activiteiten vallen onder (4), evenals ondersteuning voor zelfbouwers. De ligfiets& en ligfiets.net doet verslag van dit alles.




Mis ik nog iets in deze lijst? Volgens mij is het compleet waar het de doelstellinge van de NVHPV betreft.

Aangezien ik nog niet zo lang lid ben heb ik ook nog geen duidelijke mening over de te volgen koers van de vereniging maar de argumenten en mening die Maarten opvoert spreken mij wel aan .
Ik ben ook van mening dat we voorlichting moeten geven maar ook dat het gezellig moet blijven met geweldige evenementen zoals het paas en herfsttreffen , mijn stiel ligt nog niet zo op het racen maar ik vind wel dat dit erin moet blijven, dit is tevens een projectie van het ligfietsen naar buiten toe , denk aan ronde van noord holland race dit jaar.
Tevens ben ik een groot fan van de website en kijk ook iedere dag of er nieuws is

In Ligfiets& heeft mijn oproep gestaan voor de galerie/expositie Fiets&Design. Er is 1200m2 expositieruimte en bedrijfsruimte beschikbaar. Hier zou een Ligfietsinformatiecentrum kunnen komen om de ligfiets te promoten en de NVHPV zou expositieplaatsen kunnen 'adopteren' om minder draagkrachtige ontwerpers en zelfbouwers in staat te stellen hun producten te presenteren. Op de website www.fietsdiensten.nl staat meer informatie over Fiets&Design.
CV is zonder meer een sterke troef van de NVHPV en heeft met een ruimer budget en minder terughoudendheid tegenover commerciële belangen enorme potentie.
Ik verwacht ook veel van de recordwedstrijden later dit jaar. De vereniging mag hier flink bijdragen in de prijzenpot om het voor getrainde fietsers uit andere fietsdisciplines interessant te maken ook in de ligfietswereld te komen kijken en mee te doen. De deelname van oud-olympische roeiers bij de rooefietskampioenschappen kan bijvoorbeeld publicitair veel meer uitgebuit worden.