Velomobile World Milan GT
De Milan GT is een snelle velomobiel geschikt voor personen tot rond de 2,00 m. De GT is breder en hoger dan de Milan SL en staat ook wat hoger op de wielen dan de SL, dus wat minder last van verkeersdrempels.
Deze velomobiel is 76 cm breed, en hoeft niet op het verplichte fietspad te rijden.
De GT is tot en met MK 5 gebouwd door Räderwerk, daarna door Velomobile World.
Deze velomobiel is 76 cm breed, en hoeft niet op het verplichte fietspad te rijden.
De GT is tot en met MK 5 gebouwd door Räderwerk, daarna door Velomobile World.
- MK 1/2: glasvezel uitvoering, geen achtervering, niet erg stijf, ronde koplampgaten. De allereersten hebben meestal één voetgat (eigenlijk t.b.v. onderhoud).
- MK 4: alleen carbonuitvoeringen, optionele achtervering, serviceluik bij de derailleur.
- MK 5: enkelzijdige achterbrug, standaard luchtvering zonder demping, d.m.v. terugroepactie omgebouwd naar frictiedemper met schroefveer.
- MK 6: DF achteras en vering, verder een uitontwikkelde “classic”.
- MK 7: serviceluik in de neus, opbergschapje boven de achtervering, mastversteviging (alleen de SL!).
Prijsindicatie: Vanaf €10.700,00.
Specificaties:
Lengte: 273 cm
Breedte: 76 cm
Hoogte: 90 cm
Gewicht: 24,5 kg
Breedte: 76 cm
Hoogte: 90 cm
Gewicht: 24,5 kg
Ervaringen
Kleine update na 3000km.
Ik had verwacht ondertussen veel meer km's gemaakt te hebben, maar dat ligt niet aan de Milan, maar aan een auto die ik van iets te dichtbij bestudeerd heb...
De Milan is vakkundig hersteld en rijdt (en oogt) gelukkig weer als nieuw.
Rij ermee naar werk (als het mag ivm covid-19) en maak graag lange toeritten op stevig tempo. De toevoeging GT vind ik goed passen, de km's vliegen voorbij en ik vind de fiets erg comfortabel.
Het enige nadeel is de achterveer van deze MK5, dat is een luchtbalg. Het voordeel is dat hij makkelijk aan te passen is met een pompje. Het probleem is dat er geen demping in zit, en op een klinkerweg hard de bocht om is vragen om problemen: dan gaat hij dribbelen. Gelukkig wordt deze binnenkort geüpgraded naar MK6: dan komt dezelfde veer achterin als in de DF. Ben erg benieuwd, en zal later mijn bevindingen plaatsen.
Ik ben ook al een weekje op fietsvakantie geweest ermee, en ik kan de optionele bagagevakken van harte aanbevelen. Biedt veel extra ruimte, en wat ik me niet van tevoren had gerealiseerd: de stabiliteit van de fiets neemt toe met bagage voorin! Als je de zware spullen voorin plaatst kan je serieus hard de bocht om voordat je een wiel optilt.
Waarom hoor ik niets over lawaai in de fiets?
Is toch nog een serieuze factor luidruchtiger dan de Quest, of niet soms?
Rijd zelf Quest en vanaf het begin met otoplastieken anders had ik nu al gehoorbeschadiging, vind ik ook een belangrijk nadeel van het ligfietsen waardoor ik er steeds minder plezier aan beleef....
Hallo Marcel.
Ik heb niet het idee dat de Milan echt/veel luidruchtiger is dan een Quest. Wel dan m'n oude Quest, maar die was nog volledig glasvezel. Moderne carbon Quests zijn ook rammelbakken ;) Enige wat helpt zijn brede banden monteren en onder de Quest passen nog iets bredere banden. Ik rij nu met 40mm rond (voor en 42mm achter) en had 50mm onder de Q.
PS. De hogere snelheid helpt niet ;)
Kleine update:
Inmiddels 6500km gereden met de Milan. Heb een extra nacaduct in de neus gemaakt, en ook een inlaat voorop. Het ontbreken van voetengaten en het scharnierende instapdeksel maken de fiets significant warmer dan de Quest.
Met de racekap erop rij ik vanaf 5 graden Celsius al in een korte broek en vanaf 10 graden is een licht sportshirt met korte mouwen dan al best warm.
Als het echt warm wordt gaat de racekap er uiteraard af, maar ook het gewone deksel komt er dan niet op. De Milan kan je ook helemaal open rijden (als een badkuip) en is dan nog steeds verrassend snel.
Misschien toch maar even mijn ervaringen delen, want na een paar duizend kilometer ken ik de Milan inmiddels vrij goed :-) Na een Quest, een DF XL en een QuattroVelo is dit mijn vierde velomobiel in 2 jaar tijd. De (oude, glasvezel) Quest was niet betrouwbaar, ik wilde destijds eigenlijk een QV. de levertijd was echter lang en er kwam een DF op m'n pad; kort daarna kon ik tóch ineens aan de QV en hoewel dat avontuur fijn begon heb ik er vrij veel pech mee gehad. Daarnaast was het de bedoeling dat m'n zoontje nog minstens een jaar mee zou kunnen rijden; hij wordt (wat velos betreft helaas) minstens net zo lang als z'n vader, helaas is dat daardoor geen succes.
Hoe gedraagt de Milan zich inmiddels? Kort samengevat: Enorm betrouwbaar en enorm snel.
Arend-Jan heeft hierboven al e.e.a. verteld, dus ik zal proberen daar een beetje omheen te "kletsen": de Milan GT is - zowel met als zonder racekap vergeleken - merkbaar sneller dan m'n DF XL was. De ongevoeligheid voor wind is daarbij nog een pluspunt; tenzij de wind recht van voor komt lijkt de Milan er niet echt door te vertragen.
Vind ik de DF XL dan een slechtere fiets? Nee, zeker niet, het liefst zou ik ze allebei in de garage hebben staan. De DF blinkt uit op andere vlakken; de besturing is veel scherper, en een DF is enorm rigide, waardoor optrekken en klimmen in een DF beter gaat (sterker nog: Met de QV was ik van 0-40 km/h sneller dan met de Milan). Ik zou de DF daardoor zelfs flexibeler durven noemen, want het "gebrek" aan snelheid is op te lossen door wielkappen te monteren. De wendbaarheid wordt daardoor dan wel weer ernstig aangetast.
Zijn er dan geen nadelen? Natuurlijk wel. Een opsomming van zaken die m'n Milan-liefde nog niet hebben kunnen bekoelen:
- De positie in een Milan is VLAK. Hard optrekken en sprinten is daardoor wat moeilijker, ik had ook het gevoel dat ik minder overzicht had maar daar lijk ik aan gewend te zijn;
- 2.00m in een Milan GT? Dat wordt op z'n minst spannend. Henning (leverancier) en ik hebben flink moeten schuiven om me erin te krijgen zonder een S-bocht in m'n nek. Ging ik verder naar de neus, dan raakten m'n knieën de rand (waar de klep met de kniebulten op steunt), ging ik rechterop dan kwamen m'n schouders tegen de rand en m'n hoofd tegen de racekap. Ik zit écht op de bodem en kom officieel nog ruim 5cm te kort, en rijd met 150mm cranks (geen probleem, ik heb koppel zat), maar als ik écht gek zou willen doen zou 140mm cranks misschien een verstandiger optie zijn.
- De afwerking van mijn Mk6 is mijns inziens toch wat minder dan de DF en QV eruit zagen. Ik weet niet of dat exemplarisch is of zo hoort (door de mallen?), maar een deel zit ook in het ontwerp. De ketting is bijvoorbeeld niet volledig "verstopt"; rechts onder de stoel ligt deze een stuk bloot - je boterhammen worden volautomatisch gesmeerd als je ze aan die kant neerlegt.
- De Mk6 heeft in tegenstelling tot de Mk5 géén glijsloffen. Raak je de grond, dan schraapt er carbon.
- De stoel van de DF was duidelijk beter dan de stoel van de Milan en de QV.
- De koplampen zitten LAAG. Ziet er mooi uit en is aerodynamisch vast top, maar slecht wegdek is 's nachts bijvoorbeeld lastig te zien. Sowieso wil je GEEN Cyo Premium in dat neusje hebben zitten, veel te weinig licht om 's nachts nog tempo te houden.
- De Milan is laag en alles is exáct groot genoeg. Een band wisselen of oppompen is soms wat prutsen, een wiel wisselen gaat zéker niet vanzelf.
- Zoals Marcel hierboven opmerkt is ook deze carbon velomobiel een echte rammelbak, ik stoor me er echter niet aan. Zeker als het tempo oploopt (gebeurt nog weleens met een Milan, haha) wordt het windgeruis storender dan het rammelen.
Na al die nadelen... wil ik 'm eigenlijk wel?
JA! De Milan is echt mijn trapauto. Ik rijd er redelijk lange afstanden mee in Nederland (o.a. woon-werkverkeer van 30-100 km en een enkele keer 160, plezierritten tot ~300 km), dus de lijzige besturing en het hoge tempo op rechte stukken worden gewaardeerd. Het is een echte GT: Met weinig vermogen al heel snel, relatief comfortabel (zeker voor een driewieler), zo koersvast dat ik bijvoorbeeld zonder zorgen met 2 handen een pakje open maak met 50 km/h op de teller. Door die snelheid en rustige besturing rijd ik vrij ontspannen mee met het autoverkeer, en dus vrij veel op de weg.
Er is daarnaast meer dan genoeg bagageruimte, ook voor 2 laptops, een beeldscherm, kleding, schoenen, een handdoek, gereedschap en een stapeltje banden. De ruime instap is daarnaast erg fijn, en het klimaat in de Milan is goed te regelen, hij kan ver open. En oh ja... hij is nog steeds niet stuk.
Zou ik 'm nog ergens voor weg willen doen? Jazeker. Een Milan GT Mk7 :-) Dit is écht mijn fijnste velomobiel tot nu toe.
Update: Inmiddels zijn er meer dan 11.000 km onder de wieltjes van de Milan GT doorgerold.
Ik gebruik tegenwoordig ook VeloViewer, en natuurlijk ben ik ook wel sterker geworden, maar de Milan is met afstand mijn snelste fiets ooit. Niet alleen comfortabel, maar ook gewoon erg efficiënt!
Sleutelen aan de Milan is met name in de neus heel irritant, dat doet de Mk7 beter (door het neusluik). Het feit dat die fietsen geen tweede koplamp meer hebben vind ik echter wel een nadeel. Sowieso overweeg ik een volledige ombouw naar een 3-cel systeem (11,1V ipv 7,2V), zodat ik de verlichting makkelijk wat verder uit kan breiden. De Mk6 heeft bijvoorbeeld de knipperlichten nog in het midden van de flank, ik wil deze aan beide zijden van de muts hebben en voor in de neus. Daarnaast overweeg ik toch om een soort verstraler op de muts te zetten, zodat ik me 's nachts nog iets minder in hoef te houden qua tempo :)
Verder... is er eigenlijk weinig te melden. De Milan heeft weinig onderhoud nodig en is ondanks mijn forse koppel en hoge massa erg betrouwbaar gebleken. Nog altijd een aanrader.
Na inmiddels ruim 16.000 km een kleine betrouwbaarheidsupdate:
- de Milan is nog altijd erg betrouwbaar. Defecten tot nu toe zijn beperkt gebleven tot de snelheidsmeter (haperde door een kapot kabeltje), ketting en de versnellingskabel.
- klussen aan de techniek van een Milan blijf ik echt verschrikkelijk vinden.
Ik verwacht wel dat deze Milan binnen nu en een jaar een keer te koop komt; ik vind het bijna tijd worden voor een nieuwe "trapauto van de zaak", heb wat redelijk ingrijpende wensen die ik dan beter in een nieuwe fiets kan verwerken (o.a. MountainDrive ipv een 65-39 compact), en de tweedehandsmarkt kan ook wel wat nieuwe aanwas gebruiken.
Shortlist tot nu toe: Alpha M9 en gewoon weer een nieuwe Milan GT. De Snoek L lijkt me wat "hardcore" maar mag op de reservelijst ;)
- de Milan is nog altijd erg betrouwbaar. Defecten tot nu toe zijn beperkt gebleven tot de snelheidsmeter (haperde door een kapot kabeltje), ketting en de versnellingskabel.
- klussen aan de techniek van een Milan blijf ik echt verschrikkelijk vinden.
Ik verwacht wel dat deze Milan binnen nu en een jaar een keer te koop komt; ik vind het bijna tijd worden voor een nieuwe "trapauto van de zaak", heb wat redelijk ingrijpende wensen die ik dan beter in een nieuwe fiets kan verwerken (o.a. MountainDrive ipv een 65-39 compact), en de tweedehandsmarkt kan ook wel wat nieuwe aanwas gebruiken.
Shortlist tot nu toe: Alpha M9 en gewoon weer een nieuwe Milan GT. De Snoek L lijkt me wat "hardcore" maar mag op de reservelijst ;)
Om een ervaring achter te laten, moet je eerst inloggen of registreren.
A.vanLent op ma 27 apr 2020 om 09:01