Uw verslaggever ging wel vaker naar het geweldige races in Rütenbrock, maar dan op één dag op en neer (wel fietsend). Niet alleen fantastisch vanwege de races, maar zeker ook vanwege de geweldige sfeer. De races zijn een mix van ligfietsrennen en wielrennen, ook de jeugd komt aan bod.
Aangezien ik geen enkele kampeeruitrusting, meer, had, heb ik een paar weken geleden een nieuwe uitrusting aangeschaft met de hulp van de aanwijzingen op Kampeerwijzer (want, hoewel ik de ruimste Mango bezit, moet je je toch beperken in uitrusting. Zie anders ook ons lijfblad: Ligfiets& 2016-2 met 'Wat je thuislaat is meegenomen').

Vrijdagmiddag ga ik op weg, met een stop bij Drymer/Sinner in Stadskanaal (even kijken naar de nieuwste creatie/prototype).
Bij aankomst in Rütenbrock staan er al een paar tentjes met, uiteraard, wat ligfietsen. Dat mijn uitrusting nog niet je dat is, blijkt later op de avond. Het wordt kil, en krijg van George een jas die de warmte beter vasthoudt (dank!). Ook mijn spijkerbroek deugt niet voor die vochtige kilte (want: katoen!). Kortom ik wordt overspoeld door adviezen. Misschien de reden dat ik om vijf uur de volgende morgen al klaarwakker ben. Of is het die brommer die voor mijn gevoel in België al hoorbaar startte en pas bij de grens in Denemarken weer onhoorbaar werd?

Na een geweldig gezamenlijk ontbijt met koffie, rijden we naar het 'racecircuit': hobbelige boerenlandweggetjes in de vorm van een ruit. Wij, vrijwilligers, verspreiden ons over de vier hoeken, met een extra stel achter de hand om ook even rust te hebben en van hoek te kunnen wisselen. Dit om ander verkeer van het tijdelijke circuit te weren, om eventueel hulp te bieden mocht er wat gebeuren, maar ook om toeschouwers uitleg te geven. Af en toe komt er een andere vrijwilliger langs met proviand en drankjes. Wat ik al zei, alles is daar goed geregeld.
Afwisselend komt er van alles langs, ligfietsen, wielrenners, jeugd. Wij, George en ik, zien dat Daniel na twee ronden, in de tien ronden tegenovergesteld, de kop van Ymte overneemt en steeds verder uitloopt. Ymte probeert de bochten op volle snelheid te nemen, maar ziet na drie hoeken dat dat niet echt goed gaat. Voor ons stuitert het linker voorwiel over het asfalt, en moet Ymte via het gras naast de baan zijn rit vervolgen. Vrijwel tegelijkertijd is er een inhaalpoging, 'überholen', bezig net voor de bocht.

Voor de uitslagen ga naar Droplimits voor snelste ronde (fastest lap), 1 uur criterium (1h criterium), en 10 ronde criterium tegenovergesteld (10 laps criterium).

Na de prijsuitreiking gaan we weer naar ons kampeerterrein, dat steeds voller staat. En met reden. Voor de kinderen wordt een springkasteel opgezet. Er zijn pastamaaltijden, brood, sauzen en wat al meer, en het vlees gaat op de barbecue. In een koelwagen staat de drank op ons te wachten.
Ook komt het weer tot geanimeerde gesprekken. Ook komen er weer adviezen voor mij; ik zou ook een brandertje moeten aanschaffen. Globaal weet ik het nog wel, maar de finesses zijn mij na de overvloed (vul zelf maar in of het de drank was, of adviezen) ontgaan.
Ook geeft Daniel een cursus lamineren. Naar verluid lamineren met bier als hulpvloeistof, want wij, Ligfiets.net-team, waren aanwezig bij de verrassing. Voor wie er wat voor voelt om volgend jaar te komen… Helaas dit waren de laatste races in Rütenbrock (en ik vond het al erg dat ik de laatste versie in het dorp zelf niet meegemaakt had). Maar volgend jaar worden de wedstrijden op een veel beter circuit gehouden, een tiental kilometers verderop in Duitsland. Ik geloof in de organisatie om dat net zo'n succes te laten worden als hier.

De tweede nacht was voor mij veel beter, d.w.z. ik word pas om zeven uur echt wakker. Wel hoorde ik dat het af en toe heel licht regent. Volgens de buienradar zou het zondag veel regenen. In de loop van de week jojode de buienradar voor de zondag tussen de 4 en 11 mm. Dus heb ik mijn toerkap meegenomen, opdat ik en de inhoud van de Mango droger zou blijven. Daar heb ik achteraf spijt van, want de regen houdt zich tijdens de rit, Marjon en ik, beperkt tot wat druppels. Daar word je niet echt nat van.
Ik hoop dat de andere fietsers net zo'n geluk gehad hebben! Maar dat blijkt ijdele hoop (zie Corn Dolly).

Met grote dank aan de familie Bentlage!

Theo