Recordweekend dag 3: Veel testen en een persoonlijk record

Bij het pension werkt het Human Power Team Delft en Amsterdam dan ook nog hard aan de VeloX3. Zaterdag is de sticker al een deel verwijderd, omdat die na de val bij de start gisteren niet meer glad is. Zondag wordt er vooral veel geschuurd en gepolijst. Ook wordt er aan de aandrijflijn gesleuteld, waaronder nieuwe kransjes gemonteerd. Het team heeft namelijk het plan om ‘s avonds een mooie sprint neer te zetten. Het uurrecord is niet realistisch immers.

Liever gebruikt het HPT hun tijdslot om nog goed te trainen voor Battle Mountain en het sprintprotocol te oefenen. De Dekrabaan is uniek, de kans om op zo’n baan te kunnen fietsen zijn nihil, dus de mogelijkheden die je hebt moet je benutten. De snelheden die Wil tijdens de uurrecordpoging op vrijdag haalde bij de geleverde vermogens zijn hoopgevend. Wellicht is het mogelijk om het baanrecord te breken. Dat staat nu op 107,2 km/h en het zou een geweldige opsteker voor het team zijn als ze dat record kunnen verbreken. Met dat record in het achterhoofd gaat het team naar de Dekrabaan. Bij de teamleden is een gezonde spanning te voelen. Er is weer een doel.

Bij de baan blijkt het HPT niet de enige te zijn die dat plan heeft. Ook de IUT Annecy met Aurelien Bonneteau wil proberen het record te verbreken. Dat voert de spanning bij het team nog wat op. Geconcentreerd wordt de fiets raceklaar gemaakt en in de was gezet. Bij de start zijn nog wat onduidelijkheden over de beschikbare tijd, waardoor het team af en toe even moet schakelen. Dan gaat Wil echt van start voor de sprint. De start is uitstekend en de VeloX3 komt het eerste rondje strak voorbij rijden. Het geeft hoop. Als Wil het volgende rondje op volle snelheid voorbij komt staat het team hem toe te schreeuwen aan de zijkant. Met een hartslag van tegen de 200 waarschijnlijk, de teamleden zijn mogelijk meer gespannen dan Wil. Het ziet er goed uit, maar de snelheid is lastig in te schatten. Of de 107 km/h gehaald is durft bijna niemand te hopen.

Als de canopy van de VeloX3 af gaat, wordt het al snel duidelijk. “Het was niet snel genoeg he jongens, sorry,” zegt Wil met zijn typische Brabantse tongval. Wil heeft voorafgaand aan de sprint teveel vermogen moeten leveren om de fiets op snelheid te houden en daardoor te weinig energie over gehad voor de sprint. Vooral bij het technisch team is de teleurstelling op de gezichten af te lezen. Ze vragen zich af wat er mis is gegaan.

Ondertussen gaat Aurelien zijn testrondes rijden. De tijd is beperkt en het HPT wil ook nog wat weerstandsmetingen doen. Ook de universiteit EHT van Zurich wil nog wat testen met hun Cieo tandem. Zodoende staan er op een gegeven moment drie studenteams bij de startstreep. Een mooi gezicht. De recordpogingen gaan er steeds professioneler uitzien met de grote teams. Een vergelijking met de Formule 1 gaat steeds meer op. Het is een mooie ontwikkeling, omdat door de inzet van de universiteiten het makkelijker wordt om de uitkomsten te gebruiken bij normale gebruiksfietsen.

Het HPT gaat als eerste weg voor de weerstandsmetingen. Vervolgens gaat de Cieo op pad en als laatste vertrekt Aurelien. Aurelien besluit zijn aanval op het baanrecord te doen tijdens de rondes waarbij alledrie de teams tegelijk fietsen. Helaas voor de Zwitsers valt de fiets in de laatste bocht. De andere twee teams kunnen er makkelijk omheen, maar ze moeten wel de baan af van de organisatie vanwege de veiligheid. Het neemt niet weg dat Aurelien toch gaat sprinten. Het record wordt echter niet gehaald. Misschien ook wel een beetje ter opluchting van HPT. Een avond eerder had Aurelien een topsnelheid van 103 km/h gehaald, het Franse team is een serieuze concurrent.

Als de baan weer helemaal vrij is, gaan er nog twee fietsers de baan op voor een uurrecordpoging. Daniel Fenn gaat van start in de EVO voor het uurrecord voor driewielers. Een half uur later start Ellen van Vugt in de VeloXs. Beiden rijden goed, het weer is ook vrij gunstig. Niet te warm, bijna geen wind en een goede luchtvochtigheid. Zeker de rondes van Ellen zien er snel uit. Zij passeert Daniel, die onder het record blijft, ook twee keer. De eerste rondes rijdt Ellen ongeveer 84 km/h, maar de snelheid zakt toch in. Uiteindelijk rijdt ze, volgens de eerste cijfers die nog moeten worden bevestigd, 78,6 km in het uur en daarmee verbetert ze haar persoonlijk record flink. Voor Team Elan is het weekend meer dan geslaagd. De VeloXs heeft wederom bewezen erg snel te zijn en het vertrouwen voor een mooi resultaat in Battle Mountain is logischerwijs erg groot.

Ook het HPT kan tevreden terug kijken op het weekend. Er is weliswaar nu geen record gereden, maar het hoofddoel voor dit jaar is dan ook Battle Mountain. Het team heeft de VeloX3 goed kunnen testen en ook zichzelf. Ze zijn geconfronteerd geweest met een hoop tegenslag aan het begin, hebben de fiets in no-time goed weten te herstellen en hebben kennis gemaakt met de druk die je hebt bij een recordpoging. Die ervaring is onmisbaar voor je naar Amerika gaat. Terug in Delft en Amsterdam kan het team aan de slag met de VeloX3 en de puntjes op de i zetten. Het is knap om te zien hoe binnen een jaar weer een nieuwe fiets is gemaakt én een goed functionerend team is neergezet. Of dat een record gaat opleveren weet je nooit, maar ze mogen nu al met trots terugkijken op wat ze al bereikt hebben. Het is hoe dan ook een zeer nuttige ervaring voor Battle Mountain én hun verdere carrière.

(hiermee stopt ook de verslaglegging van het recordweekend. Op maandagavond doet Damian nog een poging zijn eigen record te verbreken, maar daar ben ik niet bij)