De eerste avond van het recordweekend op de Dekrabaan in Duitsland heeft geen record opgeleverd. Drie studententeams en Ellen van Vugt hebben een goede poging gewaagd, maar pech en weer gooiden roet in het eten van de teams. Het was een avond van vallen, opstaan en zweten. Veel zweten.
De races gingen gelijk slecht van start. Ieder team heeft maar één poging, de tijd op de baan is beperkt en het aanbod is groot. Opvallend is dat er nu drie universiteiten meedoen. Naast het Human Power Team Delft en Amsterdam (HPT) van de TU Delft en de VU Amsterdam, deden ook een team van de IUT Annecy en een team van de Zwitserse universiteit ETH mee. Die laatsten waren er voor het eerst en hebben een bijzondere fiets gebouwd. De Cieo is een tandem waar de ene rijder boven de andere ligt. Comfortabel kan het niet zijn, maar dat is toch al niet echt het geval bij een recordpoging.
De Zwitsers mogen als eerste starten, maar gelijk gaat het mis. Een kettingbreuk is de oorzaak van de pech. Snel repareren is er niet bij en de poging moet al binnen vijftien meter worden afgebroken. Sneu voor een team dat een jaar lang heeft gewerkt aan dit moment. Gelukkig hebben ze later dit weekend nog een kans. Het team van de Cieo is vrijdag wel het enige team dat de fiets overeind weet te houden. Alle andere teams vallen met de fiets, of bij de start, of bij de finish. Zelfs Ellen van Vugt, toch een van de beste als het gaat om starten, weet niet overeind te blijven. De schade blijft gelukkig beperkt en ze kan alsnog van start voor haar recordpoging.
Ellen rijdt strakke rondjes, maar snel genoeg voor een record gaat het niet. De voorband is niet in orde en het eerste half uur is het voor Ellen nog wel erg warm. Wel houdt ze als enige een uur vol. Warmte is deze dag het grootste probleem van de rijders. Hoe later je start, des te beter de temperatuur, maar warm blijft het. Op het einde van de avond is het ook nog donker, te donker voor Aurelien Bonnetau die zijn poging dan ook moet afbreken.
Warmte nekt ook het HPT. De VeloX3 is in de korte tijd na het ongeval op weg naar Duitsland uitstekend gerepareerd. Hier is in korte tijd vakwerk geleverd. Ook inwendig is de fiets goed, zo blijkt al snel. Als Wil Baselmans zijn rondjes rijdt ziet het er allemaal goed uit met de fiets. Bij de start is het in eerste instantie fout gegaan, de VeloX3 komt ten val en er is weer een beschadiging. Binnen een minuut is de plek echter weer opgeschuurd en gaat Wil alsnog van start. Wil gaat aanvankelijk hard, maar houdt het niet vol. De buitentemperatuur is dik boven de 30 graden, de avondzon schijnt vol op de baan. In de fiets moet de temperatuur rond het kookpunt liggen.
Wil neemt na een half uur dan ook een besluit om te stoppen. Het is niet verantwoord om onder deze omstandigheden te fietsen. Een veilig besluit, maar de teleurstelling is er niet minder om. Zeker voor Wil zelf, hij had graag het uur volgemaakt. Het HPT mag echter dik tevreden zijn over de prestaties. Na alle tegenslag heeft het team het wel voor elkaar gekregen een goede fiets op de baan te zetten. Vorig jaar sprak ik al over de veerkracht van het tweede VeloX-team, dit team beschikt over hetzelfde vermogen.
Door alle uitvallers kan het team als laatste toch nog wat rijden. Terwijl de zon echt ondergaat rijdt Wil nog wat rondjes. “Stoppen of doorgaan?”, klinkt het een paar keer door de portofoon. “Doorgaan,” zegt Wil. Het zicht is nog opvallend goed door de camera’s. Voor het team is het een mooi moment. Even een opsteker na alle tegenslag eerder van de week. Als alles is ingepakt volgt de terechte ontlading. Even een biertje met wat Dönner, het is verdiend.
Vandaag gaat de 24 uurs race van start. Jan van Steeg is één van de deelnemers. Het meest lastig wordt opnieuw de warmte. Om 12 uur is het in de zon al nauwelijks vol te houden en de zon is voorlopig niet weg. Het HPT gaat nog werken aan de VeloX3. Wat er dit weekend precies nog gaat gebeuren, is nog ongewis.
