Ligfietsdag bij Ligfietsshop Tempelman

Het is geen geheim dat de crisis ook in ligfietsland huis houdt.
Ligfietswinkels zijn er bij gebaat de handen ineen te slaan en een actieve houding aan te nemen om naar de klant toe te komen.
De ligfietswinkels zijn niet dik gezaaid in den landen. Niet in aantal en niet in geografische verspreiding. Het lijken er nog minder te worden (bijvoorbeeld heel recent: Ted de Lange).

Dus gezamenlijk organiseert men probeer- en informatie dagen: de Ligfietsopstapdagen.
Op verschillende plekken in het land en op verschillende tijdstippen van het jaar. Het aanbod ligfietsen is hierbij zeer divers en de publieke opkomst soms nog verrassend groot, met veelal regionaal publiek.
Ook voor de meer ervaren liggers zijn deze evenementen interessant.
Er zijn soms nieuwtjes te vinden. Een hernieuwde kennismaking met merk, model of bouwer. Shoppen en vergelijken is nog nooit zo makkelijk geweest. Alles naast elkaar.
Natuurlijk modellen uitproberen. Soms een spontane aankoop of juist, na afspraak, iets dichtbij afhalen wat in bestelling was.
Nog los van de sociale ontmoetingen, wat op zich al een reden voor een bezoek kan zijn. Altijd een leuk excuus om een blokje omfietsen met een doel zo'n Ligfietsopstapdag.

Los van deze dagen organiseren ligfietswinkels een Ligfietsdag.
Ooit een Nationale Ligfietsdag, met als motto: Sta op om weer eens lekker te gaan liggen.
Iedere winkel vult dat op zijn eigen karakteristieke manier in.
De gemeenschappelijk noemer is meestal een doorlopend vrijblijvend programma van kijken, adviseren en 'voor de winkel' uitproberen van ligfietsen naar keuze.
Voor de potentiële ligger die meer wil als praten, bestaat er een mogelijkheid een fiets naar keuze te huren of gratis te lenen voor een wat langere tocht.

In Dronten bij de Ligfietsshop van Gerrit Tempelman bestaat al een jarenlange traditie van een combinatie van doorgewinterde liggers en opstappers die gezamenlijk een kant en klare uitgezette tocht rijden naar een pauzeplek voor verzorging van de inwendige mens en uitwisseling van de eerste indrukken. Van daaruit is dan de keus direct de kortste weg terug naar Dronten, of nog een stevig stuk fietsen in de prachtige omgeving, om een echt gevoel met de ligfiets te krijgen.
De afstanden zijn dan voor een opstapper niet misselijk. Zomaar 60 km op de eerste kennismakingsrit is geen uitzondering. Men is vaak zelf het meeste verbaast over hun prestatie en dat het zo makkelijk gaat met een ligfiets.
Er is geen zorg over de route of eventuele pech onderweg. Vragen kan je onderweg al keuvelend direct kwijt bij de gezellig meefietsende 'oude rotten'.
Niet zelden krijgen opstappers van andere jaren de smaak te pakken van de sfeer en gezelligheid, dat ze trouw de andere jaren blijven meedoen en op hun beurt ook hun steentje bijdragen aan nieuwelingen.

Steevast wordt de dag bij de Ligfietsshop Dronten afgesloten door een culinair gebeuren. De laatste jaren met overheerlijk pannenkoeken van de 'chef werkplaats': Gerrit Tempelman zelf. Voorheen konden we genieten van de aller-vroegste barbecue van het jaar en later een uitgebreid warm en koud lopend buffet, geserveerd in de winkel.

Dit jaar was het koude weer toch wel heel extreem. Dat schrok, helaas, veel mensen bij voorbaat al af. De wind bleek eigenlijk de grootste spelbreker. De kou viel, eenmaal fietsend, reuze mee. Ook voor de open ligfietsen. Het gaf een bindend element om samen over te praten. De route ging over een prachtig nieuwe fietssnelweg langs de Hanzelijn richting Zwolle. Het zonnetje gaf nog een vrolijk tintje aan de rit. Bij 'de Oase' was er, vanachter glas, uitzicht over een zeldzaam prachtige golvende 'ijszee'. Al ging de aandacht meer uit naar de warme koffie met uitsmijter of tosti. Ook voor de lange route bleek interesse te bestaan. De Arctische omstandigheden waren goed te harden. Dus is er volgend jaar geen excuus meer voor de thuisblijvers van dit jaar.

Dat ervaren rijders niet moeten neerkijken op dit soort evenementen bleek maar weer uit mijn eigen beleving. Soms best wel angstige momenten om mijn fiets als driewieler aan de grond te houden (het waaide nogal). Uiteindelijk moest ik afhaken met mechanische pech en belande ik, via een lift met een busje van de Ligfietshop, sleutelend aan de fiets. Alles bij elkaar een 'avontuur' van 130 km onder welhaast barre omstandigheden. Toch een leuk begin om deze winter, …oh sorry…, dit voorjaar te vieren?

Van onze speciale verslaggever ter plekke!

Illustratie met foto van Ligfietsshop Tempelman.