Intercitybike Tuna

De Tuna is een doorontwikkeling van de DF. De wielkasten zijn af te sluiten met verwijderbare panelen zodat er een betere aerodynamische velomobiel ontstaat. Door de kleinere voorwielen is de draaicirkel ook kleiner dan die bij de DF. De voorwielen zijn van het Brompton vouwfiets formaat zodat er genoeg type banden voor te vinden zijn.

Prijsindicatie: € 9.800,00.

Deze fiets is (mogelijk) te koop bij een van de volgende dealers:

Ervaringen

hardloper op do 13 apr 2023 om 23:37

Ik ben een echte hardloper. Heb nooit behoefte gevoeld tot fietsen. Tot dat ik Velomobielen leerde kende. Afgelopen dinsdag heb ik 4 Velomobielen geprobeerd in volgende volgorde Intercitybike : Tuna, tweedehandse Velomobiel Strada, Velomobiel Quatrovelo en Velomobiel Snoek.

Ik had met de Tuna het fijnste ervaring mee van de driewiel varianten. Echter was deze ook meer op mijn lengte afgesteld. Ik heb hem waarschijnlijk niet voluit belast. Mijn topsnelheid lag denk in de 30km/u met Cadans rond de 60. Ik was alles nog wat aftasten. Was nog niet gelijk zelf verzekerd om heel snel te rijden . Dus ik veronderstel stel dat hij nog harder kan van wat ik reed. Geen idee welk blad ik voor gebruikte. Zoals eerder bleek heb ik geen echte eerdere feite ervaringen en dus ook niet met schakelen en fiets kettingen terug erop te leggen. Het is heel goed mogelijk dat door verkeerd schakelen van mij de ketting er tijdens de proefrit eraf vloog. Echter door het praktische Luik voor heb ik zonder hulp en veel moeite de ketting er weer erop gekregen. Dus ik kan de Tuna echt wel aanbevelen. Ymte Sijbrandij was ook super gastvrij naar mij en mijn ouders. Die meegingen aangezien ik geen rijbewijs heb. 

hansBattenberg op do 14 mrt 2024 om 10:30

Mijn ervaringen met de Tuna na 1 jaar

In deze review maak ik de balans op na 1 jaar fietsen in Tuna nr. 5. Ik heb nu alle seizoenen een keer meegemaakt en er bijna 6.000 km mee gereden. Vóór de Tuna heb ik ruim 5 jaar in een DF-XL gereden en daarvoor 5 jaar in een glasvezel Quest. Ik rijd vooral woon-werk (20 km enkele reis), ben geen wedstrijdrijder, maar vind het wel leuk om buk-racefietsers achter me te laten.

Als ik mijn vorige reviews nog eens nalees, dan heb ik weinig nieuws te melden. Ben ik nog blij met mijn Tuna? Ja. Blijf ik er nog jaren in rijden? Ja. De Tuna is een prima, moderne no-nonsense fiets, waarin comfortabele, dikke banden passen (35-349 ccu’s bij Tuna i.p.v. 28-406 ccs bij DF) en die toch een kleine draaicirkel heeft (vergelijkbaar met DF). De Tuna raakt geen drempels (beter dan de DF). Sturen en zijwindongevoeligheid zijn veel beter dan bij de DF. Andere zaken zoals gewicht en verlichting zijn vergelijkbaar met andere nieuwe velomobielen.

De wieldeksels zijn wat mij betreft subliem! Want: meer ‘aero’ (sneller dan de standaard DF zonder ‘broek’), gemakkelijk voor onderhoud (dan doe ik het tenminste!), maar ook om in een handomdraai je reservewiel te plaatsen bij lekrijden. Dit laatste was een paar weken geleden erg fijn op een koude, winderige en regenachtige winterdag ergens tussen wonen en werken. De wieldeksels zitten goed vast, raken niet los en rammelen niet. Wie weet komt er ooit nog een achterwieldeksel denk ik dan.

De, volgens ICB, oersterke 16 inch voorwielen van de Tuna (Ymte schijnt geen spaken meer te breken) vind ik niet merkbaar trager dan de standaard 20 inch wielen van andere velomobielen (mijn kruissnelheid is 30-35 km/u). Toch is de Tuna waarschijnlijk niet de allersnelste velomobiel. Gewoon, omdat er andere, moderne fietsen zijn met een kleiner frontaal oppervlak. Vind ik dat erg? Eigenlijk wel, maar ja: elke fiets is een compromis. Ik ken mezelf als een woon-werk- en een toerfietser. Ik wil wel lekker vlot fietsen, maar allerhoogste snelheid hoeft niet per se, want het gemak om snel bij je voorwiel te kunnen en om het vliegensvlug even te wisselen bij pech vind ik nog belangrijker.

Kinderziektes of irritaties bij de Tuna? Valt me mee voor zo’n laag bouwnummer:
  • Het neusdeksel lekt bij regen. Daar is de Tuna niet uniek in; volgens mij lekken alle neusdeksels. Ik heb het opgelost door 2x 15 cm tape te plakken aan de voor- en achterkant van het deksel, zodat er een soort regengoot ontstaat.
  • De achterband (42-584 ccu) loopt licht aan bij stevig optrekken. Peter van ICB heeft het wel verbeterd, o.a. door stijvere achtervering, maar het probleem is niet 100% verholpen. Wellicht is een dunnere achterband beter.
  • De toerkap sluit niet perfect aan op de body (wipt linksvoor een paar mm op). Ik heb de rubber rand gedeeltelijk vervangen door zacht klittenband, maar dat lost het probleem niet op. Gewoon mee leren leven denk ik.

Maar er is iets anders bij mijn toerkap waar ik niet mee wil leven. Ik verdraag weinig wind op mijn oren (muzikant met beginnende tinnitus) en rijd daarom altijd met toerkap (en gehoorbeschermers). Ook bij regen, ook ’s nachts. Slecht zicht door condens: daar heeft iedere velonaut met toerkap last van. Het ging bij mij een keer bijna mis toen ik het rechter zijraampje aan het schoonvegen was en van links bijna werd aangereden door een auto. Ik had wel voorrang, maar als je dat niet krijgt heb je er weinig aan.

Op verzoek heeft Peter mijn zijraampjes dubbel glas gemaakt. Dat werkt super goed tegen condens. Nu hoef ik niet meer voor elke zijstraat condens weg te vegen. Helaas kreeg ik na verloop van tijd toch condens tussen pinlock en vizier (DF) of liet de lijmlaag los (Tuna). De huidige pinlock, met pin of gelijmd, is helaas niet goed genoeg voor mij. Ik heb de pinlock vervangen door een deflector onder het vizier (zie blog intellifiets). De deflector stuurt een ventilatie-luchtstroom omhoog langs het vizier en ook opzij langs de zijraampjes. Ik heb dus geen wind recht in mijn gezicht. De inkomende luchtstroom kan mooi ontsnappen door de gaten achter de zijraampjes (handig bij Tuna- en DF-toerkappen). Het ventileren tegen condensvorming werkt zolang ik in beweging blijft. Los daarvan kijk ik naar voren door een spleet tussen vizier en deflector. Dat kan altijd, ook met beslagen vizier. En ik kan ook altijd rechts en links naast de deflector onbelemmerd in mijn spiegels kijken. In de praktijk open ik mijn beslagen vizier verder als ik bijv. stilsta voor een stoplicht.

Een andere wens, die nog niet in vervulling is gegaan, is een scharnierende toerkap à la Milan of Bülk. Hij blijft bij in- en uitstappen meestal wel liggen (op de neus) of staan (tegen de zijkant), maar waait ook wel eens weg. Eén keer zelfs in een sloot. Irritant. Ik heb het er met Peter wel eens over gehad. Misschien kan het met een pianoscharnier. Ik ben nu aan het experimenteren met een soort hanghaak, zodat de toerkap naast de instapopening kan hangen (gezien op een foto van het afgelopen WK in Oostenrijk).

Tenslotte: veel mensen hikken aan tegen de prijs (geldt niet alleen voor de Tuna, maar voor alle velomobielen). Maar: stel je koopt een dure, nieuwe fiets voor € 10.000, je fietst zo’n 5.000 km per jaar en je bespaart ca. € 0,20 per km op het OV of omdat je je auto laat staan. Na 1 jaar heb je € 1.000 (= 5.000 x € 0,20) terugverdiend; na 5 jaar is dat € 5.000. En dan verkoopt je je fiets weer voor de helft van de prijs à € 5.000. Oftewel na 5 jaar heb je € 5.000 bespaard en € 5.000 terug voor je oude fiets. Dan heb je hem helemaal terugverdiend en is de cirkel rond. Laat de wielen rollen, maar ook de euro’s, want velomobielen zijn helemaal niet duur!

P.S. Dit verhaal is eerder verschenen op het forum ligfietsers.nl

Om een ervaring achter te laten, moet je eerst inloggen of registreren.