Optima Cycles B.V. Rider

Ik ben nu acht maanden in het bezit van de Optima Rider en ben heel erg tevreden. Aangezien ik al zes jaar niet meer heb kunnen fietsen is er een wereld voor mij open gegaan.Ik kan niet rechtop zitten en kan moeilijk lopen vanwege ernstige rugproblemen met krachtsverlies in de benen. Ik had in eerste instantie een handbike uitgeprobeerd omdat ik niet had verwacht dat ik voldoende kracht zou hebben om te fietsen. Een ligfiets kost weing kracht, en met een kleine aanpassing bleek fietsen met de benen voor mij toch mogelijk te zijn. Ik kan zelfs heuvels beklimmen. Als eerste heb ik de Sinner Comfort uitgeprobeerd. Nadeel van deze fiets is een groter kans op kantelen, aangezien deze hoger is en twee wielen achter heeft. Het tweede nadeel vond ik persoonlijk het uiterlijk in vergelijking met de Rider. De Rider heeft een zeer sportief uiterlijk en dat maakte voor mij de keuze niet meer moeilijk. Met de Rider kun je bovendien sneller fietsen dan met de Sinner Comfort. Voor sommige mensen zou het op- en afstappen bij de Rider een probleem op kunnen leveren, aangezien de zithoogte 26 cm is. De vering van de fiets kan aangepast worden. Deze vond ik standaard nogal stug. Ik heb zelf gekozen voor het goedkoopste model city. Voordeel van dit model is dat je stilstaand terug kan schakelen. Dit is voor mij een pré aangezien ik alleen met een lichte versnelling weg kan komen. Naar mijn mening is deze fiets ook heel fijn wanneer je geen handicap hebt. Hij fietst heerlijk rustig en omvallen kan je niet. Maar goed, ik zou zelf wanneer ik geen handicap had, denk ik ook voor een tweewiel ligfiets kiezen. Ach, waarschijnlijk was ik dan nooit op het idee gekomen om een ligfiets aan te schaffen, en had ik nog steeds op een standaard racefiets gezeten! Binnenkort kan ik samen met mijn vriend op de ligfits aangezien hij zich binnenkort ook een gelukkige ligfiets eigenaar mag noemen. Ik heb hem namelijk aangestoken! Nog even als laatste belangerijke item: Ik heb deze fiets via de gemeente verstrekt gekregen als zijnde een sportvorziening via de WVG. Als je meer hierover wilt weten, dan kan je naar mij mailen.

Inmiddels ben ik twee jaar de enthousiaste bezitter van een Optima Rider. Er zijn wat aanpassingen aan verricht die m.i. standaard zouden moeten zijn. De V-brake achter is vervangen door een hydraulische exemplaar en een bagagedrager is gemonteerd.Het is een heerlijk rijdende fiets die veel bekijk oogst (en terecht) Vroeger reed ik op mijn normale fiets alleen af en toe naar mijn werk. Meestal als de mussen van het dak vielen van de hitte. Sinds ik de Optima heb, rijd ik zo'n 600 Km. per jaar en dat is heel veel voor iemand die meestal per jaar niet meer dan 40 Km. reed. De fiets ligt goed op straat en met een beetje vaart kan je heerlijk slippend de bocht om. Het enige nadeel van de lage zitpositie is dat je bij een verkeerslicht de zon midden in je gezicht krijgt. Maar als dat het enige is, valt daar best mee te leven. Kortom een fiets om van te genieten, en dat doe ik ook.

Sinds 1 oktober 2003 heb ik een Optima Rider aangeschaft, wat een heerlijke fiets en jammer dat ik zo,n fiets niet eerder heb aangeschaft. Eindelijk kan ik weer fietsen zonder om te vallen. Ik heb last van evenwichtstoornissen en vond het erg genoeg dat een 2 wieler voor mij nu geen beginnen aan is. De hydraulische trommelremmen mochten voor mij iets feller reageren ( misschien zelf wat strakker afstellen )maar dat werd al snel anders, na een controle bleken deze zo erg vervuild dat fatsoenlijk remmen niet meer mogelijk was. De vervuilig bestond uit teveel vet en veel troep. Na een grondige schoonmaakbeurt remt de fiets nu behoorlijk hard en zijn ze goed doseerbaar. Wel regelmatig nastellen. Ik heb sinds 9 januari 2004 de trommelremmen vervangen door hydraulische schijfremmen en dat is echt een hele verbetering. Deze remmen erg hard en zijn prima te doseren, ook bij nat weer doen ze het nog goed. Het afstellen van deze schijfremmen voor een fijne loop vergt wat geduld maar is alsnog prima zelf te doen. Ik draai de inbusbouten los en knijp de rem in om te meten via voelermaatjes wat er aan speling nog eventueel opgevangen kan worden. De speling vangt men op door middel van dunne revetjes ook wel shims of afstelringetjes genoemd die er in veschillende diktes zijn. 1 keer afstellen is voldoende maar als men het wiel geheel demonteert kan het wel een gebeuren dat bij het weer monteren de schijven erg aanlopen. Dit probleem ligt veelal aan de monteur omdat de centrale wielbout net iets vaster of losser word aangetrokken. Maar dat is echt geen schande hoor en zeker geen kwalijke fout. Helaas moet men dan wel weer de schijven centreren (afstellen). Een schijfrem mag een klein beetje aanlopen maar ik heb er geen last van en ze lopen in het geheel niet aan. Ook de remblokken gaan bij mij erg lang mee, ik heb nog steeds het eerste set en ik fiets toch ook behoorlijk wat kilometers. De V brake achter is net wat te krachtig wat al snel tot een blokkerend achterwiel leid als je deze rem te bruuks gebruikt. Dit is opgelost met een soort demper tussen de kabel. Bij nat weer laat de achterrem zich ook horen met een piepend geluid. De remkabel vraagt regelmatig een drupje olie voor een feilloze werking en geeft verder geen problemen. Ik heb sinds 25 maart 2005 een schijfrem op het achterwiel gemonteerd. Nou zeg maar gerust een heel ander achterwiel met een 9 speed casette en een schijfremnaaf. Het is een mechanische Shimano Deore rem maar deze doet zijn werk prima en remt ietsje zwaarder ( wat harder knijpen) maar is daardoor fijner te doseren. Ook de neuspijp en het voorblad heb ik sinds 1 april 2005 vervangen zodat het nu meer de Enduro uitvoering is geworden. De achterpignon is binnen korte tijd overzetbaar naar een andere pignon (1 voor de heuvels en 1 voor de snelheid). Als voorblad heb ik gekozen voor de Shimano Tiagra 30/42/52. Het pignon heb ik gekozen met 26/16 en een 23/12. Met de 26/16 is het een fijne klimmer en de snelheid ligt toch hoog genoeg voor lekker te toeren maar voor echt hogere snelheden (dat je bijna nooit doet) is een wat kleiner verzet toch wel fijner. De fiets stuurt fijn en erg direct en ook een wheely is zo gemaakt met de Rider, wel oppassen dat je niet omgaat want dat kan verkeerd uitvallen voor de derailleur. De sporing dient wel regelmatig aandacht wat zeker ten goede komt voor het rijgedrag van de Rider. Ik heb ondertussen wel geleerd dat men de sporing regelmatig na moet kijken en zelfs ook wel een wat bij moet stellen. De stuurkogelkoppen zijn helaas niet van een geweldige kwaliteit en bij veel bergfietsen en afdalen valt het ten zeerste aan te raden deze te vervangen door stangkoplagers. helaas zijn deze wel prijzig met ruim € 10 per stuk maar je merkt het direct aan de hele fiets. Ook het uitlijnen hoeft dan minder vaak te gebeuren tot zelfs helemaal niet meer. Goed uitlijnen scheelt erg veel in de bandenslijtage. Op de nieuwe Rhino worden deze stangkoplagers standaard gebruikt en misschien een idee om deze ook eens in de verkoop te zetten bij Optima. De wielbouten heb ik 1 keer moeten vervangen wegens een krom exemplaar. De bouten die Optima gebruikt zijn van hoge kwaliteit en gaan echt niet makkelijk krom maar een klein beetje krom werkt direct uit op de sporing van de fiets.Een bout krom rijden kan op verschillende manieren gebeuren en vaak gaat dat ook niet expres, denk aan een kuil in de weg of als iemand je zo afsnijd dat je de stoeprand ongelukkig raakt. Bij verkeerslichten even relaxt blijven zitten met de fiets op de parkeerrem, alleen nu met schijfremmen is ook de parkeerrem vervallen. Dit is op te lossen door een simpele wat stevige elastiek. Zandpaden zijn minder makkelijk om te fietsen, de banden snijden al snel in het zand. Maar daar zullen meerdere fietsen met smalle banden last van hebben. Het is ook geen terreinfiets wat dat betreft. Op de harde weg is het een fijne toerfiets waar je met gemak een gemiddelde snelheid bereikt van 25km. Ook voor veel hogere snelheden is de Optima goed. In de bergen bij afdalingen is het in de bochten wel uitkijken wat je doet. Bij erg scherpe bochten en een (te) hoge snelheid kunnen de wielen ook uitbreken zodat je in plaats van af draait rechtdoor schiet. Dit herstelt zich gelukkig weer snel maar het is wel schrikken als je in een snelle afdaling zit. Bij nat weer is het leuk om met dit effect te spelen op de vlakke weg, mooi door de bocht heen driften. Ook de afwerking van de Rider mag er best zijn, ziet er netjes uit. Mijn Rider is voorzien van een bagagedrager waarbij lange tochten de backpack op gebonden word. Deze bagagedrager is ook snel te demonteren waardoor ik er een stroomlijn op kan monteren. Dit is een klusje van 7 minuten en dan ziet de Rider er heel erg anders uit. Ook gebruik ik de boutjes van de bagagedrager voor het vastzetten van een stokhouder (loophulp) die zo ook een makkelijke plaats heeft op de Rider. De voorspatbordjes zijn wel leuk maar doen niet echt veel af. Ze zijn te kort en in een bocht krijg je alsnog spatwater op je lijf. Als je hard fietst dan waait het spatwater ook naar je toe. Dus daarom misschien het spatbord wat verlengen? Bij schijfremwielen passen ook de spatbordjes niet meer en dient men deze vast te zetten met langere bouten en een vulbusje. Ik heb dat opgelost met 4 rubberen trillingsdempertjes M6 maar helaas is 1 van de spatborden gesneuveld toen ik over een flinke bult reed. Het spatbord hapte in de band en brak. ik heb er nu zelf een setje opgebouwd en dat bevalt zeer goed en ziet er ook netjes en sportiever uit( zie voor meer info bij, Zelfbouwers). Het achterspatbord is een irritante rammelaar, of je nu een kunststof of een stalen exemplaar neemt. Het kunststof is beduidend stiller maar scheurt wel sneller. Ik heb nu een lang stalen spatbord wat behoorlijk rammelt op klinkerwegen. op het gladde asfalt is het een stille fiets. Ik bedenk nog wel een oplossing om die rammel eruit te halen want ik vind het zonde van de fiets. Komt er een mooie ligfiets voorbij gerammeld. Nee, dan liever komt er een mooi ligfiets in alle stilte voorbij met alleen het belgeluid dat je even wil passeren. De irritante rammel is ook opgelost, ik heb de bevestigingsstangetjes wat anders gemonteerd en zo staat er een stuk minder spanning op het spatbord. Dus toch stil te krijgen. Het schakelen gaat redelijk en de 3x7 naaf is ideaal in de stad maar in de heuvels wordt het wel eens minder, ik heb al een naaf kapot getrapt en deze is door Sram netjes vervangen door een splinternieuw exemplaar geheel gratis dus de garantie zit ook goed. Helaas is ook deze naaf weer wat aan het haperen en ben ik van plan om het gehele achterwiel te vervangen door een exemplaar met een vaste pignon. En voor 3 bladen te plaatsen. Kortom tegen stevig trappen is de naaf niet bestand en dat staat ook in de gebruiksaanwijzing van Sram. Een slechte naaf is makkelijk te herkennen aan slecht schakelen en blijven hangen in een versnelling. De naaf is verder geheel onderhoudsvrij en bij gewoon gebruik zal deze naaf zijn werk dan ook voldoende en tot tevredenheid blijven doen. Want, het is wel prettig als je opeens moet remmen en dan alsnog lekker even terug kunt schakelen. Omdat ik sinds 25 maart 2005 schijfrem heb op het achterwiel heb ik dus ook een compleet ander achterwiel met nu een vaste as en een 9 speed pignon wat me zeer goed bevalt. Wel goed opletten welke verzetten je kiest want je kiest al snel een te groot verzet wat dan niet fijn fietst. In heuvelachtig of berggebied is een 26/16 casette wel prettig in combinatie met een 30/40/52 voorblad. De derailleur mocht van mij iets beter zijn, deze lijkt ooit te langzaam. Na het vervangen van de derailleur ging het schakelen een heel stuk beter en directer.De achtervering doet zijn werk redelijk wat vooral merkbaar is bij putten en kuilen in de weg. Je moet je ook niet schrap zetten als er een kuil of oneffenheid opeens voor je opduikt. Gewoon blijven zitten dan heb je er het minste last van. Rijd je echter op een klinkerweg dan merk ik weinig van de vering. Dat zal ook wel komen omdat ik de vering nogal strak heb afgesteld. Nadeel van de achterveer is dat deze flink word ingetrokken bij stevig trappen. Als je dan een schijfrem hebt en een bagagedrager met tassen dan komt het wel eens voor dat de remklauw net tegen de bagagedrager tikt en dat tekent zich af op zowel de bagagedrager als op de remklauw. Een strakkere veer is een oplossing. De banden heb ik behoorlijk hard opgepomt wat het rijcomfort op gladde wegen zeker ten goede komt. En wat ik al eerder vermelde is een goede uitlijning ook belangrijk voor de levensduur van de voorbanden. Sommige mensen zeggen wel eens dat het achterwiel scheef in de Rider staat maar dat is mij nog nooit opgevallen en ook de achterband gaat erg lang mee. Hopelijk heb ik nog jaren plezier van deze Rider. Maar het is ook een fijne fiets waar ik lekker op zit en goed vooruit kan. Ondanks mijn toch stevige postuur zit ik lekker in de schaal van de Optima en kan het daar uren uithouden zowel rustig trappend als ook eens met een flinke snelheid. Wat de WVG betreft krijg je met evenwichtstoornissen geen vergoeding want je bent niet gehandicapt.Ook deze fiets heeft toch ook wel wat minpuntjes. Regelmatig loslopen van bouten vooral onder de zitschaal (oplossen met borgmiddel). Ook de centrale bout van het onderstuur wil wel een loslopen, vooral bij veel bochtenwerk waar je ook nog wat aan je stuur gaat hangen om op de fiets te blijven zitten. Maar ook hier is een druppel borgmiddel de oplossing. De metalen steun op het ruggedeelte van de zitschaal mag best wat meer draagvlak hebben, bij flink afzetten is de kans op scheurtjes in de zitschaal groot.De fuseeboutjes zijn maar dun en dan te bedenken dat aan deze boutjes ook nog eens de remcilinder vast zit (draad vervangen door M8 doet veel goeds). Het kogelgewricht van de stuurstangen raken elkaar bij de uiterste stuuruitslag. Dit tekent zich lelijk af op de stangen (op te lossen door stangen wat te verbuigen maar dan wel de fiets opnieuw uitlijnen). Het achterwiel trekt schuin in de achterbrug bij echt stevig trappen (bergen). het zijn dingen die men zelf makkelijk op kan lossen en waar ik ook niet over ga muggenziften bij Optima zelf. Iedere fiets heeft zijn voor en nadelen. Nog een voordeel, tijdens vakantiefietstochten is de Rider een prima fiets waar je veel op kunt meesjouwen. Met een stroomlijn word het helemaal een aparte trike en het scheelt ook nog wat in de topsnelheid. Elke fiets heeft zijn voor en nadelen en vooral bij veelvuldig gebruik loop je sneller tegen gebreken aan dan bij eens een tochtje maken. Ik maak intensief flink gebruik van de Rider en de fiets verkeert nog steeds in topconditie en dat moet ook zo blijven. Vaak hoor je mensen ook klagen over de dure prijs maar wat denk je wat een echt fatsoenlijke bukfiets kost. Ook daar kan je aardig van verschieten. En elke fiets heeft onderhoud nodig of het nu een fiets van een paar centen is of een peperdure fiets. Ook heel belangrijk tijdens het fietsen. Als je er maar lol in hebt en je er goed bij voelt.

Sinds enkele jaren ben ik in het bezit van een Rider. De Rider heb ik (tweedehands) gekocht, omdat ik met de Baron onderuit ging toen het onverwacht glad was bij het inhalen van andere fietsers. Daardoor durfde ik niet goed meer bij glad weer (ijzel en dergelijke) de bochten door te fietsen en ik wilde wel graag blijven fietsen, dus ook bij dit soort weer. Verder was de Baron van mijn man, die hem 's zomers gebruikte, en dus werd het tijd voor een fiets van mezelf. De Rider vind ik een topfiets voor wat betreft het mindere weer (regen, gladheid uiteraard, sneeuw op de weg) vooral vanwege zijn drie wielen. Wat ik echter een nadeel vind, is dat wanneer ik langere afstanden moet rijden, ik het idee heb dat ik scheef hang op langere stukken fietspad. Om die reden heb ik sinds 2004 ook een Challenge Hurricane. Sinds ik zwanger was van onze dochter Daniëlle heb ik alleen nog maar (op een enkele keer na) op de Rider gefietst. Eerst in verband met de dikke buik die niet meer onder het bovenstuur van de Hurricane paste en nu omdat ik Daniëlle met de buikdrager naar de kinderopvang rijd. Wel heb ik sinds de zwangerschap mijn bovenstuur door Wilfred laten omzetten in een onderstuur, vanwege dezelfde redenen. Ook met onze fietskarren rijden vind ik fijner met deze fiets. Met de Hurricane heb ik het idee dat ik meer op de kar moet letten.

Ik zelf rij nu sinds 3,5 jaar (11500 km) op een Rider. 365 dagen per jaar als woon-werk vervoersmiddel en in het weekend voor boodschappen. De rider heb ik nieuw gekocht. De eerste 3000 km heb ik bovenmatig veel problemen gehad. Naar mijn idee omdat er een aantal ontwerpfouten in deze fiets zitten. De matige service van de plaatselijke dealer die uiteindelijk gestopt is met het dealerschap van ligfietsen heeft zeker niet bijgedragen tot een goede afhandeling van de problemen. Na ongeveer een jaar tobben heb ik de fiets volledig binnenstebuiten gekeerd tijdens een onderhoudsdag van de Liggende Hollander. Daarna functioneerd de fiets op de voorremmen na, naganoeg probleemloos. Hieronder een opsomming van de problemen tijdens het eerste jaar met de daarvoor door mij toegepaste oplossingen: Probleem: Spaakbreuk in de voorwielen (30x) Spaken opnieuw (nu gekruist gevlochten). N.b. deze manier wordt, mede door mijn klachten, nu op iedere Rider en Rihno toegepast. Breuk kettinggeleide rol: Na 2x een nieuwe beugel te hebben gemonteerd heb ik bij de derde nieuwe rol de onderzijde versterkt met Alu hoeklijn. Aangezien de kettinggeleiderolbeugel op de 2de plaast staat in de lijst met meest verkochte reserve onderdelen van Optima verdient dit onderdeel duidelijk een herontwerp. Lekke demper achterwielvering: Nieuwe demper gemontreerd. Is gewoon pech hebben. Gebroken achterspatbord: Stalen spatbord gemonteerd met extra bevestigings ribben. Vastzittende achterrrem: Vervangen door een hydraulisch exemplaar. Magura HS11. De kabels van de versnelling en de achterrem zijn erg gevoelig voor vuil. De montage is zodanig dat vuil in de kabels loopt. Eigenlijk zou een hydrailische achterrem en een U-turn standaard moeten zijn. Defect in naafversnelling: Door vuil schakelt dit systeem na verloop van tijd minder en ga je meer kracht zetten om te schakelen. Zie hier boven. Vastgelopen remhandel voorwielen + slechte voorspatborden: De oude voorspadborden waren niet goed. Pas lichte SKS 20" achterspatborden op de voorwielen toe. De hoek die het spatbord het wiel bedekt dient minimaal 210 graden te zijn. Bij een kleinere hoek ontstaat onderaan het spadbord een fontein naar achteren over de bestuurder heen en vooraan het spatbord een fontein over de voeten. De enkelzijdige montage van het SKS spatbord is niet ideaal. Het spatbord resoneert erg dus eigenlijk moet er een dubbelzijdige montage worden toegepast. Nieuwe voorremhandle: Door de slechte spatborden wordt vuil door de voorwielen direct in de achterstevoren geplaatste remhandle van de voorwielen gespoten. Hiervoor dient een afscherming te worden ontwikkeld. Na 5000 kilometer bleken de remvoeringen van de trommelremmen volledig te zijn versleten. Daarnaast was ook een van de remcilinders lek. In samenspraak met Optima heb ik nieuwe voorwielen gemonteerd met hydraulische Magura Julie schijfremmen. De oude remhandle heeft een gesloten systeem waardoor de slag van de remblokken niet veranderd naarmate de remblokken meer verslijten. Daardoor kunnen de blokken niet geheel worden verbruikt en zijn de blokken reeds op de helft van de levenduur uitgesteld. Omdat de wielen enkelzijdig zijn opgehangen is het juist positioneren van de remschijven ten opzichte van de klauwen bijna onmogelijk. Daardoor is het vermijden van aanlopende remschijven bij nat weer niet mogelijk. Het gevolg is dat de blokken erg snel slijten. Ik ben nu aan de 5de vervanging in 2 jaar tijd bezig. Aangezien je 2 paar per vervanging nodig hebt en de set blokken +/- 40 euro per vervanging kost is dit een erg dure aangelegenheid. Wellicht dat dit probleem in de toekomst kan worden opgelost door de montage van het nastellende en open Magura Big systeem zoals dat nu ook op de Rihno wordt toegepast. Na het nodige geknutsel is de Rider een fijne en probleemloze fiets. Zonder de hierboven omschreven modificaties echter niet geschikt voor mensen zonder 2 rechterhanden. Vooral bij nat weer door de montage van een streamer een soort open velomobiel en bij gladheid een genot. Bob Dietrich, Enschede.