RaptoBike Mid Racer 26 / Mid Racer 28

Op 25-sept-2010 deze midracer gehuurd bij RaptoBike om een dagje te ligfietsen in de buurt van Uithoorn. Als beginnende ligfietser zit ik nog in de orientatiefase en huur ik af en toe een ligfiets om uiteindelijk een juiste keuze te maken. Via internet kwam ik bij deze fiets en het ontwerp sprak mij diect aan. Geen lange ketting door de voorwielaandrijving en zeer scherp geprijsd t.o.v. de concurrentie! Als aankomend ligfietser begrijp ik maar niet waarom veel van deze fietsen zo duur moeten zijn. Wat ook interessant kan zijn is de aanschaf van alleen een frame-set. Je kunt dan b.v. een bestaande cross-hybride gebruiken als donorfiets en je 28" wielen overzetten. Uiteraard kun je ook de rest gebruiken van je donorfiets. Hiermee kun je flink op de kosten besparen en hoef je niet eerst je oude fiets te verkopen. Dan nu iets over het rijden zelf: Bij een ander merk (ongeveer hetzelfde model) had ik de grootste moeite om op gang komen en ging ik een paar keer op m'n snuit. Deze fiets heeft echter een ander balhoofdhoek waardoor het sturen veel rustiger is. Hierdoor was het voor mij veel makkelijker om op gang te komen. Na een uurtje of 3 fietsen voelde ik me helemaal thuis en kon ik ook van de omgeving genieten. Bij het andere merk was ik tot het eind toe geconcentreerd om hem overeind te houden. Hierdoor kreeg ik zelfs mijn twijfels of het ligfietsen wel iets voor mij was. Al met al een heel positief verhaal dus. Zeker de betaalbaarheid is een sterk pluspunt. Het is zeker de moeite om eens een bezoekje te brengen aan deze zaak. Hier kun je de modellen van dichtbij bewonderen en zie je ook dat de eigenaar bezig is met wat prototypes.

Weg met de kettingbuizen en lange kettingen naar achter. Ietsje hoger liggen, makkelijker om met bukkers te praten. Een deelbare fiets, handig als ie eens een keer mee moet met de wagen. Makkelijk verstelbaar ook, krijg ik mijn vrouw (kop kleiner) misschien eens aan het liggen. 28” wielen mogelijk, laat me nu net zo'n setje hebben staan waarmee ik de MTB wel eens omtover tot asfaltracer. Op papier is de midracer van raptobike de ideale fiets voor mij. De fiets in levende lijve zien en eens proefrijden ter bevestiging, dat kan nog niet via het internet, dus een afspraak gemaakt en naar Amstelhoek gereden. Erg vriendelijk onthaald met tasje koffie (sympathieke man, Arnold) en alle fietsen eens goed bekeken, inclusief de whike, maar daar was ik niet voor gekomen. De strakke midracer in detail besproken en een testritje gemaakt over zo'n 12 km, dàt was de bedoeling. Arnold liet op google maps een mooi fietsrondje zien in de buurt. Ideaal voor beginners ook, want erg rustig. Wel opletten dat je niet in het water gaat liggen. Ondergetekende is een zephyr gewoon, dus schommelde ie een beetje bij de eerste afzet, meer vanuit de gedachte dat ie wat hoger lag, dan uit echte evenwichtsperikelen. Eens de tweede trap een feit was, reed de fiets erg stabiel en voelde vertrouwd aan. De weg langs de rivier kronkelt en draait, erg leuk om te rijden. Ik heb niet gemerkt dat ik met een voorwielaangedreven machine op pad was, geen torque-steer, geen rare dingen bij het nemen van bochten. Op het rondje kom je enkele stukjes “minder goed” wegdek tegen, belangrijk voor een testende Belg die de fiets vaak op zulk terrein gaat gebruiken. De testfiets had 26” wielen met schwalbe marathon banden, niet gekeken naar de banddikte, maar het waren niet de smalste. In deze configuratie zijn oneffenheden bijzaak, je voelt ze wel, maar da's al. Bij een stop duurde het wat lang eer mijn voeten de grond vonden, dat vindt natuurlijk zijn oorzaak in de lage ligger die ik gewoon ben. Geen probleem echter, ook bij belachelijk lage snelheid werd het evenwicht goed bewaart. Een beginnende ligfietser beschikt misschien over minder evenwicht, maar daar staat tegenover dat ie nog niet de gewoonte zal hebben de benen erg traag naar beneden te bewegen (bij zo'n lage racer is de grond wel erg dichtbij). Het 57-tands voorblad greep op een gegeven moment vakkundig mijn schoenveter en trok hem helemaal los, mooie gelegenheid om een quasi noodstop uit te proberen, wederom probleemloos. Ofwel de veters wegmoffelen in je schoen, ofwel fietsschoenen aandoen, het tweede zal voor mij het vaakst opgaan. Ook viel me op dat een gewone, ruimzittende jeansbroek ontzien wordt door de ketting, geen contact, propere broek, vrouw tevreden. Ik heb ook geluk met mijn dijen, op de befaamde raptobite (schitterend toch dat dit een eigen naam heeft gekregen!) maak ik geen kans. Komt ook veel minder voor met de midracer, wist Arnold mij te zeggen. En mocht het een probleem zijn, er is een idler cover voorhanden die dat uit de wereld helpt. De kettingrollen zitten overigens met een inbusbout vast aan het frame, geen speciaal gereedschap benodigd hier. Niets dan lof? Eigenlijk wel. Het enige dat tegenviel, was het gevoel van snelheid en de wind. Op deze fiets lig je nu eenmaal wat hoger dan op een lage racer, je hebt dus sneller last van de wind. Verder steek ik de tegenvallende snelheid (subjectief, want niets gemeten) op een stoel die een maatje te klein was en voor mij te dicht bij de cranks stond, ik voelde m'n benen vrij snel verkrampen, dit waren ze duidelijk niet gewoon. Ook heb ik met gewone schoenen gereden en niet met de fietsschoenen die ik normaal aan heb, op een ligfiets heb je toch snel voordeel als je voeten aan de pedalen blijven vastzitten.. De stoel kon ook nog een heel stuk meer achterover, zal er ook wel iets mee te maken hebben. Na het testritje nog blijven praten over ideeën die Arnold nog graag verwezenlijkt zou zien, dit is duidelijk niet zijn laatste ontwerp! Verder nog wat specifieke vragen en opmerkingen over de afmontage van de fiets gemaakt, ik wil namelijk een framekit kopen en zelf afwerken. Arnold heeft mij gerustgesteld, dat moet lukken. De fiets zoals ik hem getest heb, is 99% gelijk aan de productieversie. Kleine details, zoals de hoek die de framenokjes maken met het frame, worden nog aangepast. Op papier voldeed de fiets al aan mijn verwachtingen, in het echt blijkt dat ook zo te zijn, dit alles en een mooie vroegboek korting (profiteer ervan zolang het nog kan!) hebben mij over de streep getrokken. De eenvoud van de fiets siert Arnold, want niets zo moeilijk als iets eenvoudig, ingenieus ontwerpen zodat het eindproduct boordevol functionaliteit zit, maar zonder poespas.

Na een maand gebruik (slechts 300km, vaak gebukfietst om deze fiets "net" te houden): Het is een zaligheid om mee te rijden. Veel comfortabeler dan mijn zephyr lowracer (die een elastomeer achtervering had), maar dat ligt vermoedelijk aan de dikke kojaks en de grotere wielmaat. Op mijn woon-werkparcours ben ik met de midracer een beetje sneller, juist omdat ik door de grotere wielmaat en de dikkere banden minder rekening moet houden met oneffenheden, de snelheid blijft er beter in. Ik kom één haag tegen waar ik voorrang aan rechts moet geven, kon ik met de lowracer niet overheen kijken, nu wel. Alles bij elkaar scheelt het een km of 2/h gemiddeld (op 17km enkel). Voor mijn gevoel is de fiets stabieler, even rechtop zitten tijdens het rijden, lukte me niet op de zephyr, nu wel. Mijn zephyr woog zo'n 24kg, de raptobike komt op 15kg, kan niet zeggen dat ik het verschil voel bergop, maar heb wel het gevoel dat starten en versnellen vlotter gaat. Ook op een grindpad in het bos houdt de fiets zich goed, bij ferm aanzetten in lage versnelling kan ik het voorwiel laten slippen, maar heb nog geen rare dingen ondervonden van het feit dat ik met een voorwielaandrijver onderweg ben. De ketting blijft goed proper, want zit niet in de spray van het voorwiel (maar één kort ritje regenervaring), tijdens het rijden raakt de ketting da band niet, bij scherpe bochten aan erg lage snelheid (ergo kleine versnelling, dus ketting dichter bij wiel), heb ik soms contact, maar niet storend. Ik moet nog eens aan de slag om een licht vooraan op de fiets te plaatsen, nu staat het (b&m ixon iq) op het stuur, maar naast de weg worden ook mijn knieën belicht, in het donker niet echt aan te raden, twee witte vlaaien die aan trapfrequentie afwisselend links en rechts in beeld komen. Vind hem er waanzinnig goed uitzien, dikke banden, dikke buis, zwart-wit (momenteel toevallig een modekleur), m'n collega's -fietsminded en andere- zijn het daarover eens. Tja, lang moeten wachten, dat wist ik op voorhand, door onverhoopte pech met de mallen bij de lasser is één en ander ook nog eens vertraagd, maar ik ben geduldig en erg tevreden. Overigens tas koffie en erg mooie korting gekregen (kettingblad + cranks) als compensatie voor het lange wachten.

in januari 2014 de Mid Racer geprobeerd (ik heb al een Low Racer) wat een comfort en toch snel. Uiteraard gekozen voor een frame kit in de zo actuele (WK 2014) standaard oranje kleur. Ik heb de fiets (verhouding zitting, zithoek, stuur), net zo afgesteld als mijn Low Racer. Big Appels (559-50) voor extra comfort en een bagagedrager + achterspatbordje. Door de hoge zit, merk ik dat ik vaker wordt gezien door mede weggebruikers dan op mijn Low Racer. Ik vind de fiets nog best "rap" , vandaag ritje naar Amstelhoek (70km) met een gemiddelde van 30,2km/h De idlers zitten lager dan bij mijn Low Racer, waardoor ze tijdens het fietsen, nog onder mijn been blijven.

Ik heb sinds kort een Mid Racer in bezit. Gekocht omdat deze fiets een geweldige rijervaring geeft. In vergelijking met een Nazca Gaucho en een Challenge Furai sprong deze fiets er echt uit. Niet de meest comfortabele fiets, maar wel erg direkt en stabiel. Ik vind persoonlijk het concept van voorwielaandrijving erg aantrekkelijk. Van de idlers heb ook ik geen last. Ik ben tevreden over de fiets. Ik ben niet tevreden over de service van Raptobike. Ik had bij een dealer proef gereden en vervolgens een fiets besteld in een persoonlijk gekozen kleur. Nadat de op de site aangegeven levertijd ruim was verstreken heb ik gevraagd naar de status van de bestelling. Wat blijkt: er is geen enkel contact met Raptobike mogelijk! Telefoon wordt niet opgenomen, mail niet bantwoord. Vervelend voor mij, maar ik vind het ook een blamage voor de dealer. Zelfs op het bericht dat ik de bestelling dan maar wil annuleren, wordt niet gereageerd. Ik heb nu de demo van de dealer gekocht. Ook goed, maar eigenlijk niet wat ik wilde. Dan kan er geklaagd worden over de slechte verkoopcijfers van ligfietsen, maar deze ervaring maakte dat ik bijna was afgehaakt. Hoe goed/ mooi/aantrekkelijk die Raptobike ook is. De fiets is een aanrader! De communicatie er omheen zeker niet. Wees daar bedacht op als je met Raptobike in zee gaat!

Sinds pakweg een week ben ik eigenaar van een Raptobike midracer. Doordat ik raptobike zelf niet kon bereiken (zal binnenkort wel verbeteren, zo staat toch op de website), heb ik contact opgenomen met de Liggende Hollander. Met een snel antwoord, een aangename proefrit en antwoord op al mijn vragen, was ik daar zeer te spreken over de service. Ook ik heb de demo van de dealer gekocht, en dat was de standaard versie: V-brakes, 8 speed en zonder voorderailleurnok. Ik twijfelde wel even, want dat was misschien toch niet de versie die ik in gedachten had. Het voordeel is wel dat ik op termijn de V-brakes nog kan vervangen door schijfremmen, als ik zou willen (maar voor mijn ww-verkeer voldoen V-brakes prima, geen geklooi of lawaai bij regenweer...) en als ik de aandrijflijn wil upgraden, wordt het waarschijnlijk toch naar een Alfine, dus dan heb ik ook geen dubbel voorblad nodig. Een aanpassing die ik wel heb gedaan, is het stuur laten ombouwen naar een open cockpit stuur. Intussen staat er ook een tailbox op. Vandaag heb ik mijn eerste noemenswaardige toch achter de rug (125km). Niet evident om mee te kunnen met de mijn kompanen (Challenge hurricane en M5 CHR), maar uiteindelijk viel het wel mee, zeker als je weet dat ik al een paar maanden niet meer op een ligfiets heb gereden en mijn spieren dus wel weer wat aanpassing nodig hebben. Ik heb getwijfeld tussen de Nazca Gaucho en deze en heb me vooral laten overtuigen door de voorwielaandrijving (geen kettingbuizen, minder vuile ketting en gemakkelijk het achterwiel eruit als je hem niet in de auto krijgt). De fiets rijdt heel soepel en stabiel. Bij mijn vorige fiets kon ik maar moeilijk wennen aan het zenuwachtige (sportieve) karakter, terwijl ik me na een week op de raptobike al relatief zeker voel. Overzicht in het verkeer heb je ook meer dan bij een lage racer (dat is precies een reden waarom ik de vorige verkocht heb), dus voor mij is dit een prima balans tussen sportiviteit en praktische inzetbaarheid. Heeft de fiets dan geen nadelen? Toch wel. 1) Door de voorwielaandrijving durft het wiel weer eens doorslippen bij op kasseien (zien we in Vlaanderen jammer genoeg nog regelmatig), zeker als het bergop gaat of bij het vertrekken (en, hoewel het vandaag mooi weer was, vermoedelijk ook bij regenweer). 2) Ik ben behoorlijk groot (1m95) en doordat je bij deze fiets het frame verlengt ipv de noseboom, zit het stuur voor mij behoorlijk naar voren. Bij een standaardstuur los je dit op door een lange stuurpen (maar dus wel veel stuuruitslag), bij mij OC-stuur heb ik het opgelost door het stuur zoveel mogelijk naar achter (en dus ook omlaag) te zetten en het dan te verhogen met spacers en een tube extender. 3) Door de voorwielaandrijving is je achterwiel bij deze fiets eigenlijk een voorwiel (smallere inbouwbreedte). Dit zorgt ervoor dat je moet improviseren om een fietskar te monteren die met een askoppeling werkt: de standaardsnelspanner is niet lang genoeg om er die koppeling nog tussen te zetten en als je een aangepaste snelspanner krijgt bij de fiets, is die te lang (voorzien op breedte van een achterwiel natuurlijk). Een stuk afzagen en schroefdraad bijsnijden is dus wel nodig. Zonder twijfel had Frank van De Liggen Hollander mij hierbij wel willen ondersteunen, maar omdat Eindhoven toch 170km is van bij mij, heb ik punt 2 en 3 zelf opgelost. De kleine beperkingen zijn niet onoverkomelijk (tenzij je elke dag kilometers moet klimmen op kasseien...), dus mijn oordeel blijft: prima balans tussen sportief en praktisch

Update Intussen heb ik zo'n 2000km op de fiets gereden en heeft de fiets al een en ander meegemaakt (waaronder een diefstal, maar daar kan de fiets natuurlijk niks aan doen en gelukkig vond ik hem snel terug). Volgende details zijn naar boven gekomen tijdens de eerste fietsmaanden: - De 8 (standaard)versnellingen schieten nu en dan wat te kort, maar dan vooral omdat het 57T voorblad voor mij iets te groot is. Op het vlakke gebruik ik bijna altijd versnelling 3 of 4 (+- 28-30km/u) om een cadans te kunnen aanhouden die hoog genoeg ligt. Dat betekent dat ik bij het klimmen soms wel moeite heb om rond te draaien. Om die reden heb ik nu een 46T tandwiel aangeschaft (moet het wel nog monteren). Dan kan ik mijn volledige bereik aan versnellingen beter benutten. - Bij de recentste schoonmaakbeurt merkte ik dat het achterframe gescheurd was. Blijkbaar een gekend probleem met 1 reeks frames. Na contact met de Liggende Hollander werd dit snel verholpen. Wederom alle lof voor de service van de Liggende Hollander (en dit keer ook voor Raptobike zelf, voor de snelle levering van het framedeel). - De nokken voor de V-brakes van het 1ste frame stonden niet helemaal goed. Ik moest de rem helemaal bovenaan in de nok schuiven en dan nog kon hij niet het volledige remvlak van het wiel benutten. Bij het nieuwe framedeel staan de nokken wel goed, dus waarschijnlijk is dit iets wat ook de fabrikant al heeft opgemerkt. - De standaard Marathons wissel ik een van de volgende dagen in voor Kojaks (zijn besteld), ik hoop dat de extra breedte + eigenschappen van de Kojaks iets meer comfort geven. Het blijft tenslotte een ongeveerde alu fiets die in mijn geval gebruikt wordt op de Belgische wegen (en die liggen er dikwijls niet zo goed bij). Ik ben nog steeds een tevreden Raptobiker!

Ook van mijn kant een kleine update (na ongeveer 600 km). Ik heb vrij veel geëxperimenteerd om een goede zithouding te krijgen; gelukkig is het verstellen van zithoek en stuur erg eenvoudig. De dealer in (toen nog) Leeuwarden heeft de versnellingen en de schijfremmen na de inloopperiode opnieuw afgesteld: goede service daar. Ik rijd nu met drie laagjes in de ventisit en dat ligt lekker. Vorige week ontdekte ik speling op het balhoofd; kon ik zelf verhelpen door de stuurstang iets beter te monteren. Wel vraag ik me af of het balhoofd de grote krachten van vooral de schijfrem aan kan. Want er gebeurt heel wat als je met Avid BB7 vol in de ankers gaat. Ander probleempje: bij het aanpassen van de lengte van de fiets draaide het schroefdraad van de bevestiging (de bout die de twee framebuizen fixeert t.o.v. elkaar) onder het stoeltje stuk. Gelukkig zit er nog een punt in het frame waar de bout in kan, maar ik ben er niet zo blij mee. Dat moet toch langer heel blijven. Bovendien heb ik het idee dat de bout bij aflevering in de verkeerde tap was gedraaid (de achterste i.p.v. de voorste)en dat hierdoor de schade is ontstaan/versneld. Ik ben tevreden met de fiets en blijft het rijgedrag prijzen. Kwalitatief heb ik er (nog) niet zoveel vertrouwen in als in de M5-en die ik eerder had.

Ik bezit een van de eerste produktiemodellen van de Midracer sinds deze afgehaald konden worden. Daarna zijn er wat zaken veranderd: andere banden (Schwalbe Marathon Racer 26x1.50 Evo Reflex Vouw HS429), 10 versnellingen i.p.v. 9, 53T ovaal tandwiel, aangepaste cassette bestaande uit SRAM spider en Marchisio JUNIOR kransjes. De fiets past zonder loshalen van het frame in de auto (VW Fox) als het achterwiel verwijderd is. (dit is zonder gereedschap te doen) De Midracer rijdt zonder problemen en wordt recreatief gebruikt voor ritjes van 15-40KM.

Sinds enkele maanden in bezit van een 28inch-mid-racer (2e eigenaar). Ik ben er mee gaan trainen (ik rijd nu 3/4jaar op een ligfiets). Ondertussen al 3x mee mijn afstand woon-werk mee gedaan (enkele reis 45km). Het carbon zitje vind ik niet zo comfortabel, het zitje op mijn Taifun is veel prettiger. Sturen is even wennen. De trapper komt (zonder voet er op) nog maar nét niet tegen het wiel aan. Met voet erop botst dat dus sowieso. Hier dus altijd rekening mee houden in bochten, waar staat je voet. BIj een te scherpe bocht kan je niet doortrappen (maar natuurlijke wel een beetje heen en weer bewegen, zodat je niet helemaal stilvalt). Toch went dat sturen heel snel. Ik ondervindt er geen hinder van. Verder fietst het heerlijk. Zeer direct stuurgevoel. Ook wegcontact en wegligging zijn prima. De hoge ligging is nog even wennen als er een slinger in de weg zit. Scherp/schuin door de bocht gaat prima, maar vanwege de hoogte duurt het langer om van links naar rechts te komen. Dus een slinger/chicane is wel even opletten. Groot voordeel van de voorwielaandrijving: schonere ketting. minder weerstand van de ketting door buisjes enz. je kunt de tandwielen zien, en dus zien in welke versnelling je zit. Onderhoud lijkt me makkelijker (nog niet echt nodig geweest). Deze fiets doe ik voorlopig niet weg.