Fast FWD Ligfietsen Deelbare Lage Racer

Na een eerdere kleine test van zowel de MUNZO-prototype en de Lage Deelbare Racer volgt hier een klein relaas na de eerste 1000km met de Munzo. Lekker laag dus heerlijk snel, wat ook wel maakt dat je voldoende vooruitziend moet rijden in het dagdagelijkse verkeer. Dagdagelijks verkeer waarvoor de standaard 8 versnellingen voldoende zijn en de enige op het voorwiel gemonteerde trommelrem volstaat ! Wanneer de baan vrij en voldoende gaaf kan met gemak en mits iet of wat geoefend, een kruissnelheid van 33km/u gedurende een lange tijd worden aangehouden. De ligger leent zich immers optimaal voor lekker lange en rechte stukken ! Het sturen van de ligger met omgekeerde vork en U-vormig stuurtje vergt in het begin wat oefening doch loopt na verloop van tijd vanzelf ! Een hardere afstelling van het enige veerpunt onder het stoeltje, bleek bij mij noodzakelijk, doch dit spruit denkelijk wel voort uit mijn hoog persoonlijk gewicht ! Een afwateringsgaatje in het laagste punt van de kader is een bijkomend iets wat ik persoonlijk graag zou toegevoegd zien.(om bij regenweer en de daaraan verbonden poetsbeurten het overtollige water af te voeren)De afstand van voorvork tot kader is ook nog iets waar Bram beloofde te optimaliseren om te komen tot een perfecte fiets ! Om te komen tot een Ligger om 1000 x 1000 km mee te fietsen en 1000 x 1000 km van te genieten !! Peter CELIS

De deelbare racer is een sprintertje met bijzondere eigenschappen. Doordat het bracket iets lager staat dan bij Lowracers gebruikelijk is, kon ik er makkelijk en comfortabel op wegfietsen. En dan rijdt het heerlijk. Bram maakte ze zoals jij ze wenst. Het voordeel van kopen bij de bouwer. De voorwielaandrijving functioneert goed, en door de korte overbrenging van ketting en kabeltjes schakelt het super. Echter het vergt ook een klein beetje gewenning want je stuuruitslag is iets beperkt. Dat laatste merk je alleen bij een heel kort bochtje keren. Waar ik ook snel aan gewend was, was het hoefijzerstuurtje. Dat je dat niet vaker op snelle liggers ziet is onbegrijpelijk. Je handen staan precies goed, zonder rare buigingen en je armen gaan door de stand van je handen ook langs je lichaam. En oh ja, je kan hem ook delen. Maar dat heb ik niet uitgeprobeert. Echt een fietsje om op te blijven liggen en het vernuftige bijna in het zitje geintegreerde neksteuntje is even simpel als effectief. En dat dichte achterwiel zorgt ervoor dat de achteras supersmal is. Iets wat de looks van het fietsje alleen maar ten goede komen.

Vanmiddag (22/3/2005) een proefrit gemaakt op de deelbare racer van Bram Smit. Is een mooie fiets! Rijdt lekker, schakelt perfekt (door de korte kabel?). Ik was eerst bang dat er geen naafdynamo in zou kunnen, maar die kan in het achterwiel. Verder miste ik wel een soort van kettinkast, want mijn broek is toch wel smerig geworden. Maar zoals eerder al gezegd door anderen: alles lijkt mogelijk, omdat je rechtstreeks met de bouwer praat. Het stuurtje vond ik wat klein, maar misschien is dat even wennen. En anders is het altijd aan te passen. Ligt goed, hij gebruikt standaard zitjes (optima?). Vering leek prima. Heerlijk rondje gefietst door de polder langs het Naardermeer. Wel behoorlijk wat zijwind, zodat ik wel moeite had niet te veel te slingeren. Maar dat komt ook doordat ik nog niet zoveel ervaring heb op een ligfiets. Qua stabiliteit leek de fiets voor mij vergelijkbaar met de Rainbow Lyric, die ik afgelopen weekend gefietst heb. Eric van Heck

Een tweetal weken geleden, heb ik een mooie prijs gekregen voor een Kanteltrike én een LowRacer achterstuk van Bram Smit in Naarden (Fast FWD). Zelf ben ik een geruime tijd aan het ligfietsen met een Flevo Trike (Opgekochte zelfbouw), maar dit was wel even wennen. Nog nooit had ik gefietst op een ligfiets met twee wielen, laat staan het kantelstuk dat reageert als een tweewieler. Wat ik wel kende, is handsfree sturen op een Flevo-Trike. Wat ik onlangs leerde op deze deelbare Lage Racer, is het stuur niet te gauw met één hand bedienen, want dan ga je slingeren waarbij het asvalt hard kan aankomen. Vandaag staan er dus bijna 40 KM op de teller, het waren nu ook weer niet de gunstigste dagen om buiten te komen (regen, of ijskoude omgeving daarbuiten). Nu dat was in Naarden ook het geval, waar ik een hartelijk gesprek had met de heer Smit. Wat ik nu huidig kan vertellen, is dat deze fiets met liefde gemaakt is. Het originele model deed Bram dus ook niet weg, én zoals ik al zei: een leuke prijs. Ben ik in het bezit van een demonstratie model van de Kanteltrike (met schijfrem om aan een verkeerslicht recht te blijven). Bram vertelde me dat er een twintig-tal Deelbare Lage Racers zijn gebouwd. Zoals met een snelspanner aan het wiel, zo kan je de fiets met vierkante schuifgeleiding uit elkaar halen. De moer is konisch gemaakt om enige speling weg te werken. Dus het voorstuk van de Lage Racer past dus perfect aan op het kantel achterstuk. Na een paar keer van het stoeltje te tuimelen bij een korte niet snelle bocht, of eens ineens het asfalt te raken, begin ik dit mooie fietsje onder de knie te krijgen. Het kantelstuk is voor later, kan ik dus plaats in het verkeer opeisen (zoals met de Flevo Trike). In België geldt de regel, dat je met een driewieler het fietspad op MAG. Vandaar dat de openbare baan mijn geliefkoosde plaats is, het is niet de eerste keer dat een auto uit een zijstraat de neus over het fietspad steekt. Ik heb deze fiets gekocht, vanwege de breedte (kantelstuk) dat smaller was dan de Zox 20 Trike. Want dat was een leuke opvolger voor mijn Flevo Trike. Enkel héél duur, 85 cm breed, en lelijk t.o.v. deze mooie koop die ik gedaan heb. Deze fiets gaat me nog heel wat fietsplezier geven, de ervaringen komen later nog wel .... Peter

Sinds augustus 2005 ben ik in het bezit van de Fast FWD deelbare racer. Het is mijn eerste ligfiets die ik weloverwogen na een maandenlange zoektocht heb aangeschaft. Belangrijk voor mij was dat het een simpel en makkelijk te onderhouden model was. Stabiel en ook comfortabel. De lage prijs was voor mij ook een belangrijk punt, omdat ik niet wist of ik het vol zou houden om dagelijks de afstand van 66 km te forensen. Nu een driekwart jaar en ruim 5000 km verder zou ik niet anders meer willen. Mijn lage racer is uitgerust met een bagagedrager en spatborden. Voor de donkere dagen heb ik aan het stuur op een computersteun de Cateye Opticube gemonteerd. Een goede lichtbundel voor een snelheid van tussen de 25 en 32 km/h. Op twee lekke banden na heb ik nagenoeg geen problemen gehad. In het begin was het natuurlijk wel even wennen maar na een aantal uurtjes oefenen kon ik al goed genoeg met de fiets overweg om er dagelijks mee op en neer te gaan naar mijn werk. Echt een aanrader de lage deelbare racer. Toine van der Aa, Berkel-Enschot

Na 100Km op de deelbare low-racer, overgaan op het kantel-achterstuk. Op een testterrein, om het verschil te voelen. Het kantel-achterstuk reageert gelijk een twee-wieler of deelbare low-racer. Maar je voelt wel degelijk verschil. Eerst en vooral, als je stilstaat moet je meer energie geven om recht te komen. Door het parallellogram-systeem, beweegt één wiel naar achter onder de bepaalde hoek, het andere gaat naar voor in zijn eigen richting met zelfde hoek. en het geeft wrijving, is er wel niet als je bolt, of veel minder. Maar dat is gemaakt om in beweging te kantelen. Maar dat beetje wrijving, met één wiel naar achter te drukken, en het andere naar voren; Geeft een mechanische stroefheid / stijfheid dat de fiets stabieler maakt. Dus niet enkel de drie-wielen in de bocht als grip, waarbij je niet onderuit kan het feit dat het achterwiel niet rechtlijnig volgt op het voorwiel (wat wel het geval is bij de deelbare low-racer combinatie). Maar ook dat het kantelen beperkingen heeft. Het laatste viel me op tijdens een korte draai, of een 8 te rijden. Je kan kort, en je voelt het mechanisme blokkeren (het stuur gaat meer uitzwalpen) and je nog dieper wil hangen en kort draaien. Maar het is ook door de stijfheid/stroefheid dat de deelbare low-racer op drie wielen stabieler aanvoelt. Nog robuuster, waardoor je meer zekerheid krijgt. Maar hij kantelt wel als een deelbare low-racer. Als je rond de 20 a 22 km/u rijd en je slalomt wat door over en weer te hangen, voel je dat je iets méér moet geven. Ook in de bochten, maar met een hogere snelheid valt de stroefheid weg. Dus heel de constructie maakt die combinatie een monster van een machine. Je weet dat je uiteindelijk bijna niet meer kan vallen door onderuit te gaan. Het geeft een kick om meer te doen, harder ermee te stoeien. én ja, bij een kortere bocht, en meer snelheid heb ik hem horen dribbelen/schuiven ! Met de deelbare low-racer was ik onderuit geweest. Volgens mij geeft de snelheid ook remming aan het kantelen, omdat de wielen op gelijke hoogte getrokken worden. Nogmaals, het zijn die kleine dingen die het verschil maken, maar de stabiliteit verhogen. De vering achter is subliem, waarbij je in het middelpunt van de wielen zit, is de slag eigenlijk al half. Ik vind dit concept van Bram prima. En in België kan ik nu het baanvak opeisen. Daar mag je (voorlopig, niet te hard kraaien), met een driewieler op het fietspad. Dus de baan op dan maar ... ;-) Peter Boons

Ik heb met de Deelbare Lage Racer nu ruim 1000 km gereden. Het is geen fiets waar ik direct op weg reed, maar na een paar weken voelde ik me al volkomen vertrouwd met de fiets. De gemiddelde snelheden lagen bij mij eerst nog op stepniveau, zo rond de 25 per uur, maar komen nu al boven de 30. Mijn top is nu ruim 50, dus de fiets is wat mij betreft snel genoeg. In het begin durfde ik niet echt voluit te gaan, omdat je toch wat reactiekrachten in het voorwiel voelt bij het rijden. Opvallend is echter dat die niet groter worden bij grotere inspanningen en dan blijken die reacties al spoedig geen issue meer te zijn. Integendeel, de fiets is zeer handelbaar. De zithoogte is 38 cm, dat vind ik nog net een praktische hoogte in het verkeer. De trapas zit ruim 12 cm hoger, ik kan me voorstellen dat wedstrijdrijders dit ietwat laag vinden, maar voor snel toeren en relaxed rijden is het uitstekend. Zolang de versnellingen het toelaten, kun je met de Lage Racer prima klimmen. Ondanks de voorwielaandrijving is er altijd voldoende grip, ook op korte steile stukjes, zelfs onverhard en nat, doorslippen is er niet bij. Voor het afdalen geldt hetzelfde, zolang de voorrem het houdt is het genieten. De fiets gaat echt vlot naar boven en is zeer stabiel en voldoende wendbaar bij het afdalen. Persoonlijk ben ik niet echt enthousiast over de SA trommelrem. In het dagelijkse verkeer niks mis mee, maar je hebt niet het gevoel dat je remkracht over hebt. Schakelen gaat daarentegen vlot en foutloos. De ketting blijft opvallend lang schoon, zelfs bij langdurige onverharde ritten. De fiets is comfortabel, zeker nadat ik de MC`s vervangen heb door Avocet Fasgrips. Dikker, gladder, sneller. Over de ergonomie van het stuurtje ben ik erg tevreden. Het kost wat moeite om accessoires te monteren, maar met enige creativiteit lukt het wel. Uiterlijk vind ik de fiets zeer geslaagd. Zelden een vierkante buis zo mooi gecombineerd gezien met een dikke ronde. Het dichte achterwiel vind ik mooi passend, evenals het fraai vormgegeven hoofdsteuntje, dat in eerste instantie wel iets te ver naar achteren zat. Last but not least, de deelbaarheid is een geweldige optie en de constructie hiervan is heel goed uitgevoerd. Kortom, een uitstekende, mooie, praktische en snelle toerfiets, voor een prijs die meer dan concurerend is. Beperkingen zijn er enkel als er langer en steiler geklommen of gedaald moet worden.

Sinds half maart dit jaar ben ik in het bezit van een MUNZO. Ik heb hem gekocht om mijn dagelijkse 2x60km woon-werkverkeer mee af te leggen. Inmiddels ben ik al weer ruim over de 14000 afgelegde kilometers heen. Vanwege zijn deelbaarheid ideaal als ik wegens slecht weer of tijdgebrek eens een keer alleen de heen- of terugreis uit kan voeren, want hij mag in gedeelde toestand in de trein mee, gratis en ook in de spits! Snel als een racefiets, maar: - Geen zadelpijn! - Geen belasting van de rug en polsen: Comfortabel liggen inclusief hoofdsteun. Het sturen vergde behoorlijk wat gewenning. Vooral de scherpe bochten naar links zijn nogal beperkt. Rechtuit lekker comfortabel en stabiel. Extra opletten en anticiperen i.v.m. verminderd zicht en zichtbaarheid, maar op mijn dagelijkse traject is dat niet zo relevant. De ene rem vóór blijkt voldoende remvertraging te geven, iets waar ik me aanvankelijk enige zorgen over maakte. Vanwege het schakelgemak is hij voorzien van een Shimano Nexus 8v-naaf (wat wel enige extra weerstand geeft: 1-2 km/u langzamer), verder heeft hij ook spatborden en een bagagedrager met tasafhouders, die me eigenlijk wat te buigzaam zijn: als ik door een kuil rijd komen de tassen geregeld tegen het achterwiel aan. Mede als gevolg van niet al te snelle banden (Schwalbe Marathon Plus, wel zeer lek-bestendig overigens!), versnellingsnaaf i.p.v. derailleurversnelling, niet gestroomlijnde fietstassen en knieën die niet al te veel kunnen hebben, is mijn kruissnelheid bij windstilte beperkt: ongeveer 25 km/u. Net snel genoeg voor mij. De eerste paar maanden heb ik wel wat last gehad van kinderziektes aan de fiets: - Een verkeerd gespaakt voorwiel, waardoor ongeveer één spaak per week het begaf. Dit is inmiddels verholpen. - Een te buigzame/zwakke voorvork. Bij de eerste de beste noodstop zat het voorwiel tegen het frame aan. Uiteraard kosteloos vervangen door een sterker exemplaar. De service van Bram is werkelijk voortreffelijk. Zolang de nieuwe voorvork nog niet klaar was mocht ik een voorstuk van een andere Munzo gebruiken! Kortom: de MUNZO is een goed alternatief voor mijn dagelijkse vervoersbehoefte: snel en comfortabel genoeg bovendien lekker goedkoop en gezond. Erik Elsenbroek

Ik ben sinds april dit jaar (2012) in het bezit van de lage deelbare racer van Bram Smit. Ik ben tot de koop overgegaan nadat ik eerst een periode de van 2-3 weken een fiets van hem mocht lenen (vind ik overigens een erg goede manier om met de fiets kennis te maken). Eigenlijk ben ik vanaf het eerste moment dat ik de fiets op de site zag weg geweest van het ontwerp. De vering is ook erg handig wanneer er over minder vlak weg dek wordt gereden. Dit is mijn derde fiets na een Forty Bike Swift (onderstuur) en een Hurricane (bovenstuur). De derde fiets zou in ieder geval een bovenstuur worden en 1 met een kortere ketting (zo'n lange ketting vind ik zelf helemaal niks). Er is dan keus uit 2 fietsen (de Raptobike en de Munzo). Het werd uiteindelijk de Munzo. Van Arnold mocht ik een keer mee fietsen op een Raptobike en dat is ook een erg gave fiets (ook een erg mooie vormgeving, misschien ooit als 2e fiets). Ik miste alleen de vering. Met de Munzo beleef ik veel plezier van het ligfietsen als vervoersmiddel naar werk van Noordwijk naar Leiden(ongeveer 10km). Echt genieten.