Ik heb intussen ongeveer 20000 km in een QV gereden. Deze heeft de mountaindrive en een gewone smurfenmuts, dus geen overkapping. In het begin werd de QV geplaagd door brekende versnellingskabels, maar dit issue is nu opgelost. Verder zijn er geen echte kinderziektes opgevallen bij mij (al is er nog 1 onderdeel preventief vervangen tijdens onderhoud). Op slecht wegdek durft de ketting wel eens over te slaan doordat de derailleur wat te veel stuitert. [b]Rij-eigenschappen vergeleken met de Mango[/b] Het bochtenwerk verloopt stabieler, de fiets gaat nauwelijks overhangen in bochten. Ook het op 2 wielen rijden is onder normale omstandigheden onmogelijk, mij is het nog niet overkomen. Hij zal eerder slippen. Daarbij kan vooral op onregelmatig wegdek de achterkant wel eens uitbreken met dribbelende achterwielen. Het gebruik van lichte banden (dus genre shredda/tryker ipv marthons) scheelt hierin wel een heel stuk. Dit uitbreken is ook vrij gemakkelijk op te vangen als het eens gebeurt. Al bij al geeft hij een stuk meer vertrouwen in bochten. Ook in rechte lijn is hij beduidend sneller waarbij wellicht zowel de stijfheid en directheid van de aandrijflijn als de gesloten wielkasten (bij hogere snelheid) een rol spelen. Ik denk dat het ongeveer 10% scheelt met vergelijkbare banden tov de Mango. De verlichting is een hele vooruitgang, mede door de hogere positie van de lichten. Ik kom met dimlicht toe om het te zien in het donker. Groot licht gebruik ik vrijwel nooit. De batterij houdt het op die manier ongeveer 15 uur vol. Als ik op de rijbaan rijd, dan heb ik ook merkbaar minder last van toeterende auto's dan vroeger. Of dit aan de wat hogere snelheid (> 50 km/h) of aan het vierde wiel ligt is mij niet duidelijk. Qua routine onderhoud zijn de ketting, de banden en de luchtvering de belangrijkste zaken die geregeld moeten nagekeken worden. Druk van de luchtvering moet maandelijks gecheckt worden omdat deze soms vrij snel zakt. Verder steeds probleemloos kunnen verder rijden (buiten de occasionele lekke band)

Inmiddels rijd zit ik aan 70000 km met de QV en ben ik feitelijk de testrijder omdat dit de meest bereden QV is. Sinds de vorige post zijn er toch een aantal problemen boven komen drijven, vooral in het achterste frame waar een aantal scheuren in het aluminium zijn gekomen. Er zijn enkele wijzigingen gemaakt aan dit frame zodat het steviger is, en dit lijkt me voldoende om het betrouwbaar te maken. Het is inmiddels meer dan 20000 km geleden dat er daar nog iets is mis gegaan (ik rijd nog steeds met het originele frame dat hersteld en verbeterd is). Deze aanpassingen zijn ook doorgevoerd naar nieuw gebouwde QV's. De versnellingen zijn gewijzigd van 10 speed naar 11 speed, en deze derailleur is een hele verbetering tegenover de vorige. De 10 speed ging maar 25000 km mee en dan brak de derailleur. Er kwam ook snel speling op waardoor deze minder zuiver schakelt. De 11 speed is anders gebouwd en ook robuuster. Deze schakelt ook prima en zal een stuk langer mee gaan. Na 20000 km zit er nog steeds geen noemenswaardige speling op. Het enige wat rare probleem is dat ik aan beide veerpoten vooraan een vermoeiingsbreuk gehad heb (deze zijn quasi gelijk aan de Quest en dus een beproefd onderdeel). Productiefoutje, of is de hogere bochtsnelheid toch net te veel extra belasting? De nieuwe veerpoten zijn momenteel in elk geval nog prima in orde (waarvan de eerste inmiddels alweer 45000 km mee gaat) De dempers die worden ingebouwd zijn tegenwoordig ook een stuk sterker dan de eerste generatie. Aanvankelijk waren er nog regelmatig problemen met een dribbelende achteras (de uitbrekende achterkant die ik in de eerdere bespreking aanhaal), maar dit komt nu quasi nooit meer voor. Qua rijgedrag vind ik dit een prima fiets. Ik heb het gevoel dat de QV intussen een volwassen fiets is en dat de betrouwbaarheid vergelijkbaar is met deze van de Quest of Strada. Wie graag veel laadvolume, een comfortabele tourfiets of een zeker gevoel in de bochten wil hebben is dit een absolute aanrader. Ik moet de laatste tijd dikwijls naast mijn kleding ook de laptop van het werk mee zeulen, en dan is het ideaal dat je dit allemaal eenvoudig in het koffer kunt leggen. Voor mij is deze fiets de juiste keuze geweest.

Wat weinig beoordelingen van de QV! Brengen we even verandering in aan ;-) Vandaag heb ik m'n QuattroVelo+ naar huis gereden vanaf Dronten (130 km), nadat ik woensdag de DF XL met z'n nieuwe eigenaar heb zien mee gaan. [b]Bagageruimte? Echo![/b] Er moest mee: Een rugzak, een ligfietstas, een stoffen tas (met een helm en valbescherming), een set inline skates, een complete standaardkit onderdelen voor een QV en nog wat kleine zaken. Het paste erin, wel wat spullen op het kinderzitje maar met nog bagageruimte over :-) Missie 1 geslaagd. In een QuattroVelo kan véél zooi mee. [b]Snelheid[/b] Waar ik bang voor was. De DF kon ik rijden als een hooligan; gooien, smijten, agressief wegrijden... die fiets bracht niet het liefst in me naar boven :-) Zeker met alle bagage was ik dus bang dat ik snelheid zou gaan missen in de QV+: hij wordt er nogal zwaar van ;-) Er reed vandaag ook een Milan GT op het fietspad, en al snel reed ik samen met de berijder van dat apparaat een kruissnelheid van zo'n 50-55 km/h. Qua snelheid heb ik na vandaag niet het gevoel dat de QV+ mét racekap echt onderdoet voor mijn DF XL zonder. Best een statement; zeker gezien meerdere ervaren velomobielrijders de Quest als sneller ervaren dan de QV. Laten we dat dus even nuanceren, eerst even wat details: ik ben groot, zwaar (momenteel 102 kg) en heb een sprintlijf. Bouw makkelijk spiermassa aan maar heb geen heel hoog duurvermogen (zeker niet in W/kg). Eerder bekroop me het gevoel al dat ik eigenlijk aan de zware kant ben voor veel fietsen; in m'n racefietstijdperk had ik al eens een gescheurd carbon frame, m'n (erg) oude Quest kreeg allerlei structurele problemen die de vorige eigenaar niet had, en bij de DF kregen de 28-406 voorbandjes flink op hun donder, met een regelmatig lek tot gevolg. De QuattroVelo+ is een zware fiets, maar met een lichaamsgewicht van >100 kg is het procentuele verschil met de DF veel kleiner dan wanneer er een berijder van 60 kg in zit. Daarnaast is mijn vermogen per kg niet zo hoog, maar het absolute vermogen is wel relatief hoog, zeker als het om sprintcapaciteiten gaat (> 1 kW/5 sec). Het lijkt alsof dat de nadelen van de QV+ een beetje opheft, waar het in andere fietsen juist wel een nadeel is. De QV+ verdeelt zijn gewicht over 4 relatief brede banden (40-406), daarbij zijn er door de twee aangedreven wielen achter eigenlijk nooit gripproblemen (met de DF had ik regelmatig last van wielspin bij snel wegrijden). [b]Racekap[/b] Bij de DF had ik ook een racekap en een zonnedakje. Waar het zonnedakje geen noemenswaardige invloed op de snelheid leek te hebben, deed de racekap dat zéker wel. De DF werd er gewoon vals van; op de eerste wat langere rit met racekap reed ik kilometers lang boven de 60 km/h. Je zou denken dat ik daardoor standaard met de racekap reed, maar niets is minder waar; ik ben iemand die z'n warmte goed kwijt kan. Oftewel: Ik zweet als een ijsbeer in de tropen. Onder de racekap en met dicht vizier was het zó erg dat ik op langere snelle ritten eigenlijk gewoon onvoldoende vocht kon toevoegen. Minder inspannen dus, of cabrio rijden en ongeveer even hard gaan met een grotere vermogensinvestering. Ook het overzicht onder de racekap viel me tegen, een ervaring die ik eigenlijk ook al van m'n Quest had opgedaan. Alleen met regen en extreme kou vond ik die racekap fijn. De QV+ heeft hierin met de optionele racekap de gulden middenweg: zonder schuimkap komt er meer dan genoeg lucht binnen (ook via de voetengaten), en die waait ook lekker over je lijf. Met het vizier dicht bescherm je je gezicht van vliegjes en veel wind, wordt het te warm -> vizier open. Daarnaast zit je heerlijk uit de zon. Wel is de dode hoek vrij groot, wat bij vanaf het fietspad een weg oversteken nog wel een dingetje kan zijn. [b]Klimcapaciteiten[/b] Ja... nog zo'n puntje van zorg. Had bij snelheid gekund, maar apart benoemd omdat ik naast woon-werkverkeer ook lange reizen (o.a. Italië) met deze fiets wil gaan maken, en dan kom je heuveltjes tegen. Gek genoeg heb ik de beperkte heuvels die ik vandaag tegen kwam sneller beklommen dan ik met de DF kon, ondanks het ca. 25 kg hogere gewicht (door bagage). De DF was met optrekken onwijs snel, de QV+ is echter minstens zo rigide. Ik kan het nog niet helemaal duiden, maar deze velomobiel is ondanks z'n niet ideale vorm onwijs efficiënt. [b]Stuurgedrag[/b] De DF kon weleens een beetje een zenuwpees worden. Dit is géén nadeel van die fiets, het is gewoon (één van) de sportwagen(s) onder de velomobielen. Hij stuurt direct, agressief, en kan schandalig hard de hoek om. De QV+ is héél anders: Deze biedt rust, comfort, is veel minder direct en niet agressief. Toch nodigt de QV+ wel uit tot flink hoeken, en dat is omdat het kán. Een QV+ kan óók schandalig hard de hoek om. Iedere QV-rijder zal dit beamen, ook al denk ik - in tegenstelling tot de meeste andere QV-rijders - niet dat de DF minder hard de hoek om kan. Oók de QV kan op twee wielen (en dus ook om), al moet je 'm daarvoor wel heel erg provoceren. De DF had in het grensgebied meerdere gezichten; soms was er onderstuur, soms was er overstuur, en soms moest je heel snel ingrijpen om zijwaarts bermgrashappen te voorkomen. Ik heb wat meer kilometers nodig om het goed te ontdekken, maar ik denk dat de QV wanneer de grens opgezocht wordt ook nog weleens listig kan zijn. [b]Andere voordelen[/b] De hooggeplaatste dubbele koplampen vind ik toch wel erg fijn. De verlichting van de DF XL was met de IQ-X 150 koplamp zéér goed, ook 's nachts kon ik ongegeneerd hard rijden zonder me zorgen te maken de weg te missen. Echter zag ik vandaag een paar keer een andere QV in m'n spiegel met de lampen aan, en er komt wel echt wat áán. Ik heb ook het gevoel dat automobilisten meer respect voor me hebben, al kan dat ook met de heftige kleuren te maken hebben. Daarnaast zijn er kleine dingetjes zoals de inschakelbare dubbele USB-aansluiting, de mogelijkheid tot het hebben van een kinderzitje, de vier gelijke banden (makkelijk met reserves), en ik had de bodemvrijheid toch ook wel gemist. [b]Zijn er dan geen nadelen?[/b] Ehh... jawel. Geen fiets is perfect :-) Hoewel het gewicht voor mij geen enkel probleem is vond mijn vrouw de gewone QV véél te zwaar. Zij weegt rond de 60 kg, en dan is het verschil tussen een Challenge Hurricane en zo'n comfortmobiel inderdaad fors. De DF vond ze véél fijner rijden. Mijn advies voor geïnteresseerden zou zijn: Ga naar Dronten met je eigen fiets, en maak een goede proefrit met zo'n QV. Toen ik dit deed heb ik bewust ook een segment met de QV+ én met de DF gereden, om het snelheidsverschil te kunnen beoordelen. Dit viel mij toen mee, en gaf daardoor de doorslag. Ander dingetje: Zorg dat je ook een stuk rijdt op een bij voorkeur wat bolle weg met slecht asfalt. Ik vind dat de QV+ dan behoorlijk wil kwispelen met z'n kont. Hij slipt niet, maar de achterkant schommelt en dat zorgt ervoor dat je de neus ook moet corrigeren. Moet nog even ontdekken of dat aan de berg bagage heeft gelegen, maar hij is dan minder rustgevend en trefzeker dan ik eigenlijk verwacht had. Nog iets: De stoel. Deze hangt voor onder aan een tweetal bouten (links en rechts in het carbon, met een verlijmde ring ertussen). Boven hangt deze aan de carbon dwarsbalk met (sterke) touwtjes. Het staat wat knullig, maar als het werkt, prima. Echter denk ik dat het de verstelmogelijkheden van de stoel behoorlijk beperkt; je kan de stoel maar moeilijk in z'n geheel voorwaarts zetten. Sowieso zou een verstelbare stoel waarvoor je niet in het carbon hoeft te boren wat mij betreft een aanwinst zijn. Als laatste: De neus van de QV+ is HOOG! Ik kijk zoals ik nu zit lekker door het vizier, maar zeker als ik over een klein heuveltje rijd (bv. bruggetje) is er een stuk waarin ik gewoon niet op het fietspad kan kijken. Hoger zitten is mogelijk, maar dan moet je weer net onder het dichte deel van de kap door turen. Kijk dus even goed of deze setup je wel bevalt. Well, that's it folks. zodra ik meer nuttigs weet vul ik aan!