Optima Cycles B.V. Dingo

Fietskamperen met Orca en Dingo Na enkele proefritten op verschillende soorten ligfietsen in Bergen aan Zee en Brielle hebben we allebei een fiets van Optima gekocht: Corrie een Dingo met een 26 inch achterwiel en een 20 inch voorwiel, om met haar niet zo lange benen toch makkelijk bij de grond te kunnen komen, ik een Orca met twee wielen van 26 inch. De Dingo staat niet op de website van Optima, maar Ab Touw van het Ligfietscentrum Brielle had er een voorraad van in de winkel staan. De Dingo lijkt erg op de Dragon, maar heeft een bovenstuur. Niet snelheid maar comfort en degelijkheid wogen het zwaarst bij onze fietskeuze. We gebruiken de fietsen vooral voor lange afstanden met veel bagage. Inmiddels hebben we 5000 (Dingo) en 7000 (Orca) km op deze fietsen gereden. De eerste 500 km moesten we wennen, vooral onze nek, benen en knieën sputterden nog wat tegen. Corrie had al een neksteun gekocht, die echter niet erg stevig was en het al snel heeft begeven toen haar fiets omviel in een remmende trein. Later bleken de nekspieren geen enkele steun meer nodig te hebben. Ook nadat we in de wintermaanden niet of nauwelijks op de ligfietsen hadden gereden, hoefden we niet opnieuw te wennen. Op de eerste mooie dag in maart zoefden we moeiteloos weer 80 km vooruit. Na de eerste gewenningsperiode zijn we erg enthousiast over onze ligfietsen. Veel sneller dan vroeger rijden we niet, maar daar hebben we ze ook niet voor gekocht. Wel merken we dat we veel minder last hebben van tegenwind. Bergafwaarts gaan we op rechte wegen met goed asfalt soms meer dan 70 km/uur en dat voelt op deze fietsen veiliger en stabieler dan 40 km/uur op een gewone fiets, zeker met bagage. Als we op een dag 70 tot 100 km gefietst hebben, voelen we alleen onze beenspieren een beetje: van nek, rug en billen hebben we totaal geen last meer en echt moe zijn we meestal ook niet. Soms gaan we dan 's avonds nog een stuk wandelen. Verder genieten we tijdens het fietsen van de weidse panorama's. Op een traditionele vakantiefiets zit je altijd wat voorovergebogen over het asfalt heen te kijken, nu leunen we lekker achterover en krijgen we met de blik op oneindig precies te zien wat we willen zien: uitzicht op lucht en landschap bóven het asfalt. Wel oppassen met mooi weer, want dan wordt zo'n fiets een rijdende zonnebank. Zelfs in de tweede helft van september kunnen neus en voorhoofd nog rood worden na enkele uren onbeschermd tegen de zon in gefietst te hebben. Ook krijg je in een ligkuip veel sneller een bezwete rug dan op een fietszadel. De fietsbroek met zeemleren kruis hoeft niet meer mee, maar katoenen shirts hebben we vervangen door synthetische kleding die geen vocht absorbeert. Als zitkussen hebben we een laag Zeer Open Schuim met daarop een half Ventisitmatje, alles omhuld met een Nazcahoes. In combinatie met de vochtafvoerende shirts rijden we hiermee vrijwel zweetloos zolang we niet stevig klimmen, niet veel sneller rijden dan 25 km/uur en het niet warmer is dan 25 graden. Ook klimmen gaat goed met deze fietsen, al heb je dan geen voordeel meer t.o.v. een conventionele fiets. Je kunt niet meer even op de pedalen gaan staan, wel kun je extra kracht zetten door je met de rug af te zetten tegen het zitkuipje. Ik heb een iets kleiner voorblad gemonteerd dan er eerst op zat (34 tanden i.p.v. 36, voor nog kleinere tandwielen is een ander crankstel nodig). In combinatie met 34 tanden achter en de lichtste versnelling van de Dualdrive achternaaf kan ik met 25 kilo bagage een helling van 10 tot 12% opkomen zonder af te hoeven stappen. Met een snelheid van 4 km/uur kom ik nog fietsend vooruit, bij 3 km/uur ga ik liever lopen (dit is dan net zo snel). Opstappen en wegrijden gaat op een steile helling met een beetje ervaring zonder problemen, mits je natuurlijk in het laagste verzet rijdt. Wordt het echt steil, dan kunnen we met het bovenstuur en de relatief hoge achterkant de fietsen zonder bukken omhoog duwen terwijl we er naast lopen. Een zwak puntje op beide fietsen is de standaard. De aan de achtervork gelaste nok waar een standaard aan bevestigd kan worden, is bij zowel de Dingo als de Orca na circa 5000 km afgebroken. Ab Touw had bij de aankoop al gezegd dat we de standaards niet moesten gebruiken wanneer er veel bagage op de fietsen zat. Dat zou in ons geval betekenen dat we de fietsen vrijwel nooit op hun standaard kunnen zetten. Vaak is er wel een muur, boom, of hek in de buurt, maar heel vaak ook niet: dan gebruiken we de standaard, anders kun je er net zo goed niet een op je fiets hebben. Nooit gedacht dat uiteindelijk niet de standaard zelf zou bezwijken, maar de bevestiging ervan op het frame… Volgens Optima zijn er sowieso geen standaards in de handel die goed bruikbaar zijn voor ligfietsen, maar zelf heb ik inmiddels een oplossing gevonden die tot nu toe uitstekend werkt. Allereerst heb ik op de plek waar de standaard moet komen, stuurlint om de achtervork gewikkeld om beschadigingen te voorkomen. Op de beide fietsen heb ik een standaard van ESGE/Pletscher gemonteerd die bij gewone fietsen vastgezet moet worden aan zowel de achtervork als aan de buis die van de achteras in de richting van het zadel loopt. Op onze ligfietsen zitten bovenop de achtervork vlak voor de achteras twee ongebruikte nokjes. Ik heb een lange imbusbout door het bovenste schroefgat van de standaard en het meest linkse nokje gestoken en de tussenliggende ruimte opgevuld met dikke moeren of een stuk metalen buis (zonder deze opvulling kan het bovenste deel van de standaard afbreken). Door het onderste schroefgat van de standaard heb ik een nog langere imbusbout onder de achtervork door laten gaan. Aan de achterzijde van de vork heb ik de beide imbusbouten d.m.v. 4 afgezaagde spouwankerstrips (bij elke bouwmarkt te krijgen) met elkaar verbonden en met roestvrijstalen moeren goed aangeschroefd. Voor alle zekerheid heb ik ook nog drie tie-wraps om de achtervork en de standaard getrokken (zie foto's). Het resultaat is verbluffend: ook met volle bepakking staan de fietsen veel stabieler dan met de oorspronkelijke constructie van Optima. Kees Swart Zie voor het volledige verslag met foto's: http://www.keesswart.nl/fietsreportages/Ligfietservaringen.htm

Sinds twee maanden ben ik de trotse eigenaar van een rode Optima Dingo. Waarschijnlijk is deze fiets zo 6 tot 9 jaar oud. Het is een 3x7 dual drive versie met alles er nog op en eraan, zoals getoond in de bovenstaande foto. Mijn fiets weegt op die manier 18 kg. Er zijn wat zaker niet standaard, later hierover meer. Ik heb de afgelopen 6 weken zo 1250 km ermee gefiets waaronder meerdere keren op en neer tussen Haarlem en Delft (60 km enkele reis). Behoorlijk vaak neem ik zo 15 kg aan bagage mee in twee normale fietstassen die prima op de carrier van de dingo passen. Mijn record is 22 kg over 60 km met een roll-bag die door middel van een spin bovenop de volle fietstassen was bevestigd. De fiets voelde goed aan op deze manier en ik reed nauwelijks langzamer dan normaal. Ik ben een snelle rijder en doe over de 60 km tussen Haarlem-Delft tussen de 2uur 6 min en 2 uur 20 minuten afhankelijk van de windsterkte en richting. Ik rij eigenlijk nooit onder de 25 km/u gemiddeld; ook niet met een stevige wind tegen. Op windstille dagen rij ik eigenlijk minimaal gemiddeld 27.5 km/u over een afstand groter dan 30 km. Ik ben zeer tevreden over deze fiets en vindt met name die lighoek van 30 graden fijn. De Orca die ik proefgereden had had eigenlijk wel een head-rest nodig op mijn Dingo heb ik dat gevoel niet. Ook het relatief hoog zitten bevalt mij prima; ik voel mij meer zeker in het verkeer en met mijn 1.84 mtr lichaamslengte heb ik geen moeite mij staande te houden in stilstand. Ik zweer bij de dualdrive en ben altijd als eerste weg bij een stop. Met de Dual drive kan je vreselijk goed doorpoweren. Je rijdt weg in de 1 en met de druk op de pedalen schakel je al naar de 2. De fiets slaat dan omhoog zodra je heel even de druk op de pedalen weg laat vallen en het kranktandwiel een tandje achter laat lopen. Daarna kan je meteen weer vol in de pedalen. Deze snelheid heb ik nooit kunnen halen met een derailleur. Tussen de 3 en 4 seconden zit ik al op 25 km/u of hoger en lig vaak nog wiel aan wiel met de voorste auto. Maar ik geef toe, ik vind dit dragracen ook erg kicken met mijn Dingo ! Mijn momentane kruissnelheid ligt tussen de 25 km/u en 35 km/u afhankelijk of ik sterke wind tegen of mee heb (dat is inclusief 15 kg bepakking en mijn eigen 85 kg lichaamsgewicht). Ik kan alleen maar twee zaken noemen die minder zijn aan de Dingo (maar enkele zaken zijn niet-standaard meer). En dat is de nogal fragiel gebouwde flapstuur aanslag (volledig opnieuw ontworpen op de nieuwere Lynxx etc) en het feit dat mijn kranksteltandwiel elke 250 tot 500 km loswerkt en weer vastgezet moet worden. Nu trap ik hard door dus het kan door mijn rijstel komen, maar op een gegeven moment gaat mijn voorblad dus wibbelen (loskomen bevestiingsbout) en dus heb ik altijd een 8 mm inbussleutel bij mee. Overigens, het klapstuur is nog steeds in goede staat, dus misschien is het voldoende en ziet de aanslag er alleen fragiel uit. Niet-standaard zaken. Volgens mij zaten er standaard mountain bike trappers op (die optima meelevert). Hier krijg ik dus koude voeten van en de stalen tanden drukken door mijn schoenzool in mijn voet; verder zijn ze te small voor mijn voeten en sleepte ik met de binnenkant van mijn schoen tegen de krankstelarm. Dit is niet comfortabel. Ik heb deze vervangen door bredere 8.50 Euro tappers met anti slip rubbers van Halfords. Een vriend heeft deze ook op zijn Orca en ik heb nooit meer omgekeken. Ik kan nu zelfs met blote voeten fietsen. Dat (geintegreerde) anti-slip rubber op de randen werkt eigenlijk zo goed dat ik ook geen SPD trappers of zoiets meer overweeg. Ik doe aan negatief trappen en trek dus actief mijn benen in op de terugslag en uiterste zelden vallen mijn voeten dan van de trappers. Meestal alleen wanneer ik onverwacht een behoorlijke hobbel neem. Het zitschuim is standaard Zeer Open Schuim (ZOS) van Optima maar er zit een Nazca hoes om heen en die ziet er veel mooier uit en houdt het schuim in goede conditie. Zonder de hoes slijt het schuim gewoon snel. De Ventisit is volgens mij nog steeds King maar ik vind dit zitje nu goed genoeg. Verder heb ik een gewone fietsbel gemonteerd omdat de cateye PING niet helemaal goed waargenomen wordt door mijn mede fietsers. Ik ben 1 keer met volle vaart van het fietspad afgereden (wederom met bepakking) en was te laat om een opstaande rand van 10 cm te ontwijken en mijn voorvork was 40 mm naar achteren weggeslagen. Ik kon nog net, heel rustig, naar huis rijden nadat ik de voorrem en spatbord losgehaald had. De rest van de fiets had niets (ben ook niet gevallen) en een 60 Euro reparatie voorzag mijn fiets van een volledig nieuwe voorvork. Dit heeft er wel voor gezorgd dat ik vertrouwen in mijn fiets heb. Als tweedehands fiets (want de Dingo is niet meer nieuw te verkrijgen) vindt ik het een heel aantrekkelijk model. Mijn andere ervaringen zijn met een M5 20/26 Blue Glide en een Optima Orca onderstuur. De dingo was gewoon de allerbeste koop gezien de staat en het (tweedehands) prijskaartje. De M5 viel af omdat ik absoluut goede spatborden wilde hebben en een beter bagage rek dan de M5 had. Daar sloegen mijn normale fietstassen wel eens tussen de spaken; niets daarvan bij de Dingo. De vorm van de carrier zorgt daarvoor samen met de stalen pennen die het achterspatbord op zijn plaats houdt. Wouter