Om tien uur druppelen de eerste vrijwilligers en rijders binnen. Bijna voor iedereen is het de eerste keer om bij Wheelerplanet Spaarnwoude te rijden. Dus worden er al wat proefrondjes gereden op de baan. Voor de wedstrijd wordt door een vrijwilliger een bocht afgesloten met pylonen zodat de maximale lengte van de baan op 3,2 km komt.
Sommigen merken tijdens de eliminatierace dat de bochten soms wel behoorlijk krap zijn, zoals Axel: zijn Erlkönig banden hebben stevige slijtplekken door het remmen. Tweewielers hebben hier duidelijk het voordeel t.o.v. de driewielers. Voor de driewielers is elke bocht een koorddans, zoals Axel het verwoordt (helaas lijkt hij hierdoor af te zien van de WK, terwijl Christian die bochten een uitdaging vindt, en in principe wel komt). Het is dé kunst om de snelheid wat terug te nemen met een zo ruim mogelijke bocht (de ideale lijn), maar dat zal bij vele mededingers voor die bocht lastig zijn en blijven.
Een video van Christian van het circuit.

Trikerijder Jochem is ook van de partij, en gebruikt deze race om 'uit te rijden' van zijn prachtige wereldrecords van afgelopen donderdag. Nou weten we niet wat Jochem met uitrijden bedoelt getuige de vierde plaats bij de 20 minuten voor open liggers. Er werden deze morgen foto's van en een interview met hem gemaakt: het resultaat in het Haarlems Dagblad (fb).

De prijsuitreiking was een vrije keuze tussen kleine dingen zoals pindakaas, chocolade, fruit, cornflakes, basilicum, enz., volgens de prioriteitsvolgorde op de twee 'geschenktafels'.

Een vrijwilliger is een keer tijdens de 20 minuten race voor open liggers in actie moeten komen omdat er een skeeler op de baan verscheen. Deze was via een ingang op de baan gekomen door òf het hek te openen òf er overheen te klimmen. Ruim voor de finish is de skeeler gemaand om de baan te verlaten (de skeeler had de korte route genomen, terwijl de vrijwilliger de hele route moest afleggen).
De vrijwilliger moest ook transponders verzamelen na deze race. Na zo'n race storten de rijders zich her en der in het gras om bij te komen (Transponder? Oh, ja!). Eén had zich zelfs teruggetrokken op het parkeerterrein.
De tijdwaarneming werd weer gedaan door Gerard.

De duidelijke borden met snelheidsaanduiding bij de eliminatierace waren geleverd door de familie Bentlage. De borden met waarschuwingen voor de vier krappe bochten waren 's morgens (!) gemaakt door Rembrandt, de wedstrijdleider.

De eerste race van de dag is de eliminatie- of afvalrace. Alle rijders rijden achter de voorrijder (in dit geval Ymte) aan en mogen deze niet inhalen tot de laatste ronde. Elke ronde rijdt de voorrijder sneller, tot die laatste ronde waar iedereen max(-imaal) gaat. Van alle rondes is de snelst gereden ronde bepalend voor de uitslag van die rijder: de eliminatierace. In theorie valt in elke ronde de langzaamste rijder af en wordt uit de race gehaald.
Het lijkt voor het publiek een aangenamere race om naar te kijken dan de individuele snelste ronde.

Is het iemand opgevallen dat de illustratie (ontwerpstudie voor het WK-logo) bij Wedstrijd/training voor het WK een Covid-achtige uitstraling heeft?
Voor de Duitsers was Covid een reden om zich voor twaalf uur weer in Duitsland te bevinden, omdat Nederland klokslag 24 uur een risicogebied werd. Covid was ok de reden dat hier veel Duitsers meededen, omdat in hun land grote bijeenkomsten verboden zijn. Een week later zijn de spectaculaire stijging van de Covidcijfers weer net zo spectaculair aan het zakken (toch zijn we komende dinsdag voor Duitsland een hoog risicogebied, dus rood).

Er is bij Wheelerplanet een geweldig clubhuis (H.S.V. De kampioen) en een terras met goed zicht op start/finish waar allerlei versnaperingen te verkrijgen zijn onder leiding van een gezellige dame!

Zie MYLAPS.

Matthias heeft met de Snoek drie keer gewonnen.

Dit artikel is geschreven m.b.v. eigen waarnemingen en het Velomobil Forum.