Tijdrit Hamburg-Berlijn

Deze tijdrit wordt jaarlijks georganiseerd door de Duitse Audax Club Schleswig Holstein (thuis zijn de routes en de tijdritroute op de Garmin gezet).

Wim mocht de df lenen van InterCityBike. Hij maakte een windscherm zoals we die al kennen op de Quests. Met zijn 184 cm is Wim net iets te groot, zijn hoofd steekt er boven uit (hoger dan in zijn Quest) en zijn schouders zitten pal onder de rand van het instapgat. Af en toe raakte hij de rand met zijn schouder, maar daar is al snel wat op gevonden. Het windscherm en het kleinere instapgat heeft het voordeel dat je zo minder last hebt van inregenen.

Op 9 oktober vertrok Wim, met bagage, naar Rotenburg (Wümme), zo'n 300 km. Deze afstand is redelijk snel overbrugd. Met het extra gewicht fietst de df toch soepel, en heuvel op gaat rapper dan hij gewend was op zijn Rusland-reis in de Strada, 2 jaar geleden (Ont.by - 'Nederlands'). Het zicht is uitstekend, ook in het donker.
De volgende dag was er nog maar 100 km te overbruggen, en kon meteen de Elbe-brug verkend worden. Het is een crime om daar met de velomobiel over het fietspad te rijden (als je die tenminste vindt) met al die hekjes en onmogelijke bochten, want uitstappen doet Wim niet graag met deze df.

Bij de start lag een enorme hoeveelheid broodjes, toetjes, appels, …. Ook de bagage kan door de organisatie worden meegenomen.
Op 11 oktober om 08:14 uur startte Wim voor de 276 km lange tijdrit. Hij volgde de route over de rijbaan van de B-wegen - driewielers mogen dat -, want de fietspaden hebben soms goten waar de df op vast kan lopen (dat komt door de geringe bodemspeling, naar verluid zou daar nog 5 mm bij kunnen, zodat dit vastlopen in die goten minder snel zal gebeuren).
Wim kon urenlang redelijk het tempo boven de 40 km/uur volhouden, tot nabij de ring van Berlijn. Daar haalde een Milan sl hem in, en met 44 km/ uur werd de achtervolging er uit geperst. Eenmaal in de stad Berlijn was zijn kaarsje op. Langzaam rolde Wim het finishgebied, Wassersportheim Gatow, om 15:44 uur, binnen. De df stond daar aardig in de belangstelling. Daniel Fenn, die 90 min eerder gefinisht was, kwam met een hondje aangewandeld en vertelde me dat hij deze df eigenhandig heeft gemaakt. Geweldig toch!

Na de tijdrit moest er nog 160 km naar de slaapplaats gefietst worden, om zo in de volgende twee dagen, na 500 km, weer thuis te arriveren. De route ging door de Harz en het Teutoburger Wald, met vele afdalingen en bochten. Ook op dit terrein rijdt de df uitstekend en stuurt scherp door de bochten.
Totaal 1.400 km in 5 dagen.

De uitslag.

(die grijze df op de foto is van Daniel Fenn)

Aldus een licht aangepast verhaal van Wim.