Dag 2 in Battle Mountain: banden sjouwen en trainen

Dat lijkt wat raar, maar voor het HPT geldt dat veiligheid voor alles gaat. Langs de SR305, de weg waarover geracet wordt, staan reflectorpaaltjes van metaal. Als je er met een fiets tegenaan komt, is de schade aan de fiets niet te overzien. Dus moeten ze óf weg óf ze moeten afgeschermd worden. Het eerste is geen optie, het afschermen een hele puzzel. De studenten van TU Delft blijven echt aankomende ingenieurs; ze gaan puzzelen over welk materiaal de mogelijke botsing het beste kan absorberen, plus wat aanvullende eisen. Dat blijken oude autobanden te zijn en via via vinden ze die op een ranch in de buurt. Het betekent flink sjouwen, want de banden zijn zwaar. In de hitte overdag is het ook geen pretje. Het team gaat voortvarend te werk, helaas blijkt al snel dat er te weinig banden zijn. De zoektocht gaat dus door.

Ondertussen werkt een technisch team aan de VeloX2, onder andere aan het nieuwe inlaatsysteem voor de lucht. De nacaducts hebben namelijk plaats gemaakt voor een grote opening voorin de fiets. Dat is aerodynamisch beter. Een ander team doet in de tussentijd boodschappen. En zo is het hele team aan het werk. Jan Bos en Sebastiaan Bowier fietsen op de trainingsfietsen in de buurt rond. Langzaam neemt de spanning toe.

In de loop van de middag gaat het echte werk beginnen. Er worden testritten gemaakt met de VeloX2. Met name om het starten en stoppen weer goed in het systeem te hebben, maar ook om te kijken of de VeloX2 in orde is. De training vindt plaats op een weggetje in de buurt. De weg is echt net geasfalteerd. Een voorbijganger weet te melden dat delen van de weg nog geen dag oud zijn. De weg is glad en recht.

Het is echter wel een openbare weg, dat betekent dat er ook gewoon verkeer overheen gaat. Steeds als de VeloX2 een ritje gaat maken, wordt het verkeer door het team zelf tegengehouden. Opvallend genoeg vinden de automobilisten het prima. Althans de meesten, want een enkeling komt vloekend alsnog voorbij gezet. De training verloopt goed. Het blijkt ook echt nodig. Iedereen moet weer even inkomen in het starten en het opvangen van de fiets. Gaandeweg komt de routine er weer in. Na iedere run worden de ervaringen van de fietsers besproken en ook ‘s avonds wordt alles wederom goed uitgepraat. Plannen worden gemaakt voor de volgende dag en het team kan zich ‘s avonds weer ontspannen.

De spanning neemt wel toe, nog maar een paar dagen en dan gaan de races ook echt van start. Het wordt ook langzaam drukker in Battle Mountain. De teams uit Frankrijk en Rusland zijn al gesignaleerd en ook de andere Nederlandse teams komen deze kant op.