2e Veluwetocht door Plat Zwolsch

Klein verslagje,



Gezien ik de route vanaf Zwolle niet heb meegemaakt begint het verslag in Brummen.

De aankomst van de ploeg uit Zwolle was stipt op tijd, zelfs 5 minuten te vroeg kwamen ze het grindpad in Brummen op bollen.

De koffie en thee moesten nog gezet worden, de stoelen waren al wel klaargezet.

Om 9.30 vertrokken we voor de veluweroute waarbij Paulus de tijdelijke voorrijder was. Het rondje Brummen, Hummeloo Dieren werd in gestaag tempo afgeraffeld,

Zodat de doelstelling van de dag ( 280km ) gehaald zou worden. Na het afscheid van Paulus was het de beurt aan Bert Hoge, om de voorrijders rol over te nemen. Hij had echter niet genoeg ervaring

met de gps, en gezien de veluwe mijn achtertuin is heb ik Plat Zwolsch 2 keer de posbank over geloodst om vervolgens de draad van de Eneco route op te pikken.

Er zat een verschil in de gps route en de beschrijving van de veluwe tocht. Met de gps route zouden we na 180 km weer terug in Zwolle zijn, en daar kunnen we natuurlijk niet mee thuis komen.

( Vandaar de switch naar de bewegwijzerde Eneco route )

Onderweg naar de Posbank besloot de ketting van de quest van Bram zich muurvast tussen 2 kettingbladen in de nestelen, hetgeen behalve een uur vertraging voor Menno en Henk een introductie roeifietsen heeft opgeleverd, Bert heeft in de tussentijd voor de techniek zorggedragen zodat de ketting weer ging lopen waar die zou moeten lopen. Vanaf dit moment is stilzwijgend besloten dat Bram deze dag de pechvogel zou zijn. In de afdaling van de posbank waarbij snelheden van over de 60km/u behaald kunnen worden besloot Bram een bermpje mee te pikken, en doordat hij te snel terugstuurde resulteerde dit in een behoorlijke schuiver. Na het tot bedaren brengen kon geconcludeerd worden dat de Quest toch wel een veilige fiets is, behalve wat schrammen op de Quest kwam Bram er slechts met emotionele kleerscheuren vanaf. Nadat eindelijk de veluweroute was gevonden ging het weer in een inmiddels beschaafd tempo verder. De route was duidelijk, de lucht blauw, het blik kon op oneindig gezet worden.

Als je veel kilometers op een dag wilt maken dien je je aan twee basisprincipes te houden, kort pauzeren, en stug doorfietsen. De pauzes waren soms kort, soms lang maar veelal veelvuldig, ook het stugge doorfietsen is niet bij alle Zwollenaren bij de geboorte uitgereikt. Het roer moest om , de route moest verlegd. Gelukkig biedt de Eneco route een mogelijkheid om stukken af te snijden, en het besluit werd door Wim genomen om bij Renkum richting het Noorden af te buigen. Om geen tijd te verliezen werd de eerstvolgende noodgedwongen plaspauze door de niet plassers doorgereden zodat de plassers na het legen van de blaas flink aan de bak konden. Echter van stug doorfietsen is geen sprake meer, en terwijl ik voorop reed, waren de volgers steeds verder uit het zicht geraakt. Bij de afbuiging in Renkum heb ik nog even staan wachten, en zag de groep een kruising eerder stilstaan. Ben toen weer rustig door gaan roeien, en vervolgens laat Wim telefonisch weten dat zij de korte route naar Zwolle op gaan zoeken om voor het donker thuis te geraken. Menno zijn we in de tussentijd op het station in Oosterbeek kwijtgeraakt. ( Na 3 dagen feesten op kamp in Maastricht was een dagje fietsen iets te hoog gegrepen ).

Ik besluit alsnog de Eneco route te volbrengen tot aan Zwolle, en vervolgens langs het Apeldoorns kanaal weer naar huis te roeien. Bij uitspanning de Mossel een alcohol vrij biertje ( tip van Theo Homan ), en vervolgens weer door. Bij kmstand 130 een pakje stroopwafels naar binnen gewerkt, en weer stug doorroeien. Het tempo zit er aardig in, meestal boven de 30, voor de wind tip ik de 42 regelmatig aan, en de vermoeidheid is na de stroopwafels en het alchoholvrij biertje volledig verdwenen. Bij de Zandeplas heb ik even het idee dat ik rondjes aan het rijden ben, maar bij een kaart langs de weg blijkt het allemaal toch te kloppen. Bij Wezep raak ik de route kwijt, en door richting Zwolle te blijven gaan komt het vanzelf weer goed. Bij de brug over de IJssel in Zwolle bel ik Wim om te vragen hoe ze gevaren zijn, en hij meldt dat ze nog langs het kanaal aan het fietsen zijn. Omdat ik toch die kant op moet, en wachten geen zin heeft ga ik langs het kanaal afzakken naar het zuiden. Tussen Wapenveld en Hattem kom ik het clubje weer tegen, even bijgepraat en gepauzeerd krijg ik toch het gevoel dat de we hele tijd al samen gefietst hebben. Na het aftroggelen van overtollig vocht voor in mijn bidon, en het bedanken voor de genoeglijke tocht, gaan wij ieder onze weg naar huis, voor de plat Zwolsche slechts een klein stukje, mij staat nog een kilometer of 45 te wachten, helaas tegen wind.

Sneller dan verwacht roei ik door Apeldoorn, en nog steeds geen vermoeide armen, of benen. Onder de A50 kom ik een bordje eneco route tegen, en ik kan de verleiding niet weerstaan om het bordje te gaan volgen. Door Klarenbeek, Voorst, Tonden, Hall, kom ik om 23.00 thuis, met 262 kilometer op te teller. Slechts een kleine verbetering van mijn langste roeifietsafstand ( 220 ) maar wel een hele leuke dag gehad. Mannen bedankt,



Groeten
Dennis.