Nieuws → Verslag Velomobilseminar

Verslag Velomobilseminar

Gepubliceerd op

We vonden op het Velomobilforum een mooie samenvatting van hetgeen er te zien en te horen is geweest

Hallo allemaal,

Hier een verslag, zoals ondergetekende het seminar heb ervaren.

Voor vrijdag waren deze voordrachten aangekondigd:
  • Carl-Georg Rasmussen: een terugblik op de geschiedenis van de velomobiel, met veel illustraties; interessant vond ik dat Zweden na de oorlog een bolwerk van velomobielen (of beter gezegd: 'trapauto's') was, maar er tegenwoordig vermoedelijk weinig gebeurt op dat gebied. Tenminste vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat er in Zweden meer gebeurt dan in Noorwegen, en dat de Zweedse autoliefhebbers mijn velomobiel geweldig vonden. Daarnaast vertelde Carl-Georg vele anekdotes; bijv. dat hij ooit met de Leitra naar het vliegveld Roskilde is gereden, en deze in 10 minuten uit elkaar heeft gehaald, in een Cessna opgeborgen, naar Biggin Hill vloog, en na montage verder fietste. Of hem omgebouwd voor het vervoer van honden en kinderen. Of een met een bijzonder stijlvolle uiterlijk, alles bedekt met fluweel.
  • Cuba Szankowski: Ook hier betreft het de Leitra; hij had zich gestort over eventuele modificaties - helaas was niet echt duidelijk wat zijn streven eigenlijk was.
  • Per Hassel Sørensen: Hij presenteerde het idee om een velomobiel (zijn ontwerp is de Podbike) uit te rusten met een vering zoals Citroën die gebruikte voor de luxere modellen - meer comfort, bovendien kan het voertuig zich oprichten (hoogteregeling) waarmee het instappen ook weer gemakkelijker gaat. Aangezien hij uit de bergachtige en regenachtige westkust van Noorwegen komt, geeft hij de voorkeur aan een elektrische hulpaandrijving. Met achterwielaandrijving, samen met recuperatief remmen, kreeg hij, met zijn oude velomobiel, een ongeluk toen het achterwiel op ijs kwam.
  • Charles Henry (@carbono): Hij sprak over de ontwikkeling van de PoB (Peregrin on Birk) - met veel foto's, zeer indrukwekkend hoeveel werk daar in zit. En iedereen in de zaal wil waarschijnlijk zo iets hebben, als het betaalbaar was. Overigens heb ik voor de eerste keer een PoB en een Peregrin in het echt gezien. Geweldige lezing!
  • Joachim Fuchs: Hij vertelde over zijn volledig gestroomlijnde enkelsporige-eigenbouw, de Aeolos. Deze is misschien niet zo modern als de PoB, overduidelijk simpeler gehouden - maar hij heeft het in de jaren negentig gebouwd, en rijdt er al 20 jaar mee naar zijn werk, zo goed als ongelukvrij en het aantal kilometers is nu al goed voor zes cijfers. Zeer indrukwekkend!
  • Frank Regge (@reggebabe): Hij werkt bij Busch & Müller, en gaf een lezing over, aan welke criteria een goede fietsverlichting moet voldoen en hoe de getalswaarden geïnterpreteerd moeten worden (trefwoorden: de indrukwekkende verlichtingssterkte van een laserpen, het meten van LED's in de koude toestand, het nut van het meten van de lichtverdeling). De presentatie was een gedetailleerdere vorm van wat hij al op de SPEZI heeft gepresenteerd - maar geweldig en zeer bevlogen gepresenteerd. Ik was vooral onder de indruk dat Frank ons duidelijk heeft gemaakt dat men bij B&M precies begrijpt waar ligfiets- en velomobielrijders behoefte aan hebben, maar het produceren ervan nog niet economisch verantwoord is. Hopelijk is er nog een mogelijkheid; in tegenstelling tot de Big Bang, dat een compleet nieuwe ontwikkeling is (en kostbaar om te bouwen), om bestaande koplampen met LED-technologie te modificeren; de nog steeds hoge prijs zou de ligfietsgemeenschap, volgens mij, wel betalen - vooral wanneer de grote fabrikanten een speciale ligfiets/velomobiel-lamp seriematig zou gaan ombouwen.
  • Falk Kling: In zijn tweedelige presentatie, legde hij de de grondbeginselen van de aerodynamica uit. Hoofdpunten: een laminaire stroming geeft minder wrijving dan een turbulent, en de zo laat mogelijk verandering van laminair naar turbulent wordt bereikt als het dikste deel van het voertuig zo ver mogelijk achteraan zit - dat was de reden waarom de Eta dit jaar in Battle Mountain het record zo kon opschroeven. Trouwens, niets mag interfereren met de laminaire stroming, zelfs niet een sticker (daar zijn ze ook bij Eta achter). Bovendien waarschuwde hij herhaaldelijk voor de moeilijkheden, ook kleine luchtweerstanden secuur te meten - bijvoorbeeld, de meting al onjuist als het voertuig heeft 20 % dwars staat in de windtunnel, en de meetapparatuur voor auto's is veel te ongevoelig voor de geringe krachten die op een velomobiel staan. Bovendien is de stroming in het bodemgedeelte (de onderste 15 cm) een nog geheel onopgelost probleem. Cd-waarde: dit is niet zinvol, omdat het enerzijds moeilijk te meten is, en anderzijds niets zegt over waar de problemen liggen en welke verbeterd kunnen worden. De oplossing is bijvoorbeeld particle image velocimetry, waarin een gepulste laser (anekdote: zo sterk dat je gaten schiet in betonnen wanden) rondvliegende oliedruppeltjes belicht, die gefilmd worden en wordt bijgehouden op de computer. CFD-simulaties (Computational Fluid Dynamics) zijn echter alleen nuttig als je precies weet hoe het model zich gedraagt. Daarnaast heeft hij met zijn studenten een windtunnel gebouwd op de Ostfalia University; daar hebben ze aan de Milan gemeten. Verrassende resultaten: achteruitkijkspiegels verbeteren de luchtweerstand (omdat de gebogen rompvorm aan de achterzijde leidt tot loslating van wervelingen van de spiegel, en de werveling van de spiegel net als bij de golfbal het loslaten vertragen), net zoals NACA-ducts (bijvoorbeeld; van voren zuigt het NACA-duct de turbulentie van de koplamp, zodat de stroming achterin schoon is). Bij een verbeterde vorm van Milan is de voor- en achterkant hoger, echter ook gevoeliger voor zijwind. Kortom, op het gebied van aerodynamica is het einde van het verhaal is nog lang niet in zicht, maar veel doen we al (bijvoorbeeld perfect glad oppervlak zonder naden en vuil). Geweldige presentatie. Bonus: hij kondigde aan dat volgend jaar de windtunnel voor HPV-geïnteresseerden tegen kostprijs beschikbaar komt!
  • Per Hassel Sørensen: Deze voordracht bevatte veel toekomstmuziek - autonoom rijden geëlektrificeerde velomobielen. Voor mij echter te dromerig.
  • Thomas Zurbrügg: Hij legde uit hoe men schijfremmen in de Quest kan gebruiken - hetzij d.m.v. een kleine schijf (140 mm), of als men zonder een spaakwiel kan; in een gebogen fietswiel kan een 203 mm schijf plaatsen (die is nodig vanwege de hogere warmtecapaciteit). De remmen voelt geweldig aan, de remblokslijtage is echter aanzienlijk hoger dan die van de trommelrem, vooral bij water en zand. Zeer interessant!
  • Patrick Flé (@patrick): Hij presenteerde zijn watergekoelde (trommel-)remmen. De aanleiding was een groot aantal gebroken spaken bergafwaarts van de Pfänder bij @TimB. Water heeft een hoge warmtecapaciteit (vermogen van om warmte-energie op te slaan); zijn ontwerp maakt gebruik van kunststof spuitbussen die met een slang naar de voorwielnaaf gaan en met een metalen buisje door de trommelrem geleidt wordt. Theoretisch heb je voor de afdaling op een Mont-Ventoux 1 liter water nodig voor de koeling; feitelijk echter aanzienlijk minder, omdat gekoelde remmen beter afremmen, je kan daardoor later afremmen en de luchtweerstand (en de zwaartekracht) laten meehelpen met de snelheid. De bediening is eenvoudig aan te leren, je moet goed uitkijken wanneer je moet spuiten, en de trommelremmen lijken goed om te kunnen gaan met de snelle temperatuursveranderingen ('afschrikken'). Temperatuurgevoelig zijn echter de spaken (als de gebroken spaken geel zijn = ongeveer 400 °C), die moet je daar tegen beschermen. Het verhitte water loopt gewoon van de trommelrem af; het enige nadeel is de verhoogde slijtage van remblokken en lagers. Begrijpelijk lezing, die mijn eerdere bedenkingen ondervangen heeft.
  • Theo van Andel: Hij wierp de vraag op, of de velomobiel dus geen massaproduct is omdat de producent deze voor het racen en records bouwt, maar in de praktijk grotendeels dagelijks gebruikt wordt. Ik denk dat het zo simpel niet is - maar hij heeft op dit punt geen ongelijk, en het heeft de discussie zeker aangewakkerd.
Dan was er een diner, met veel interessante discussies aan de tafels, en vervolgens een zelfbouw-workshop van Busch & Müller koplampen (B&M).

Op zaterdag ging het verder met het zeer strakke lezingenprogramma:
  • Martin Wollner: Hij geeft toelichting op de grondbeginselen van een multisporenonderstel - welke parameterwijzigingen gevolgen kunnen hebben. Hij heeft daarmee aangetoond dat dit alles is geen magie is, als je de bewegingen van de cruciale punten beschouwt en de juiste diagrammen tekent. Helaas kon ik dit niet helemaal volgen, daarvoor waren sommige grafieken te complex (en ik te moe).
  • Charles Henry (@carbono): Hij presenteerde welke opties er beschikbaar zijn om de rolweerstand te meten, en verduidelijkte uitvoerig zijn uitgewerkt rolweerstandmetingen op een metalen roller. Een zeer interessante presentatie, hoewel er niet veel nieuws was als men zijn gedetailleerde beschrijvingen in het forum gevolgd had.
  • Helge Herrmann: Hier ging het ook over banden; interessant vond ik de verklaring voor een maximale druk: wanneer de band te hard opgepompt is, vervormt daarentegen de ondergrond (i.p.v. de band) - wat afhankelijk van het wegdekmateriaal vroeger of later toch wel gebeurt. Bijvoorbeeld bij asfalt ligt deze limiet op ongeveer 11 bar. Interessant!
  • Manfred Raich (@Mandi): Hij vertelde over het dagelijks pendelen naar zijn werk, 80 km heen en terug - waaronder, heel eerlijk, over motivatie, problemen, pech, langdurige routine. Zeer indrukwekkend!
  • Wulf Kraneis: Hier ging het om een Milan met elektrische aandrijving; hoewel al bekend, zijn de rijprestatiecijfers altijd weer indrukwekkend. Vooral in vergelijking met, bijvoorbeeld, de fotovoltaïsche installatie, dat op dak meer elektriciteit genereert dan de Milan opmaken kan (genoeg voor ongeveer 1 miljoen kilometer per jaar!). Dit was de kern van zijn presentatie: elektrificatie maakt niet per se sneller (topsnelheid), maar geeft vooral meer veiligheid (net zo snel als auto's accelereren en bergop), en biedt ook nog eens slijtagevrij remmen.
  • Tristan Willbrandt (@thegetaway): Deze lezing was stilistisch enigszins afwijkend; samengevat zei Tristan zei dat men zijn hele lichaam moet gebruiken, in plaats van alleen de benen. Dat wil bijvoorbeeld zeggen, een stoel met goede ondersteuning bij de schouders, zodat u bij het accelereren uit de stoel omhoog kan komen en het hele lichaam, van tenen tot heup, gebruik maakt van de krachtontwikkeling - in plaats van als een natte dweil in de zetel te hangen. Ook interessant is de verklaring dat het trekken aan de pedalen geen zoden aan de dijk zet. Ik moet zeggen dat ik het intuïtief deels doe zoals Tristan het zegt - maar je moet ook weten dat hij meer een sprinter is, en langeafstandfietsers hebben andere prioriteiten dan de maximale krachtontwikkeling.
  • Heinrich Schlack: Hij vertelde over zijn recuperatiefremmen, via de distributieriemen aan de linkerkant van het achterwiel naar de motor/generator, bij de monoshock. Interessant vond ik dat een relatief kleine accu genoeg is - daar niet de aandrijving, maar de recuperatie, terugwinning, essentieel is, zodat de apparatuur in principe ook relatief licht kan zijn.
  • En dan waren er diverse reisverslagen als verslagen van het recordritten bij de DEKRA, en door Oostenrijk. Echt indrukwekkend.
's Avonds trad Schneewittchen op - waar helaas wat te weinig mensen aanwezig waren, omdat velen niet bij de catering in het Kulturhaus (friet of hamburgers) aanwezig waren. Ik vond het heel vermakelijk, zowel de muziek als de show. Helaas moest ik vroeg vertrekken.

Conclusie: Met dank aan @Patrick, @jessie en alle andere organisatoren en helpers - het beviel me heel erg goed! Hoewel het strakke programma was heel vermoeiend, maar ook heb ik veel mensen ontmoet en zeer interessante gesprekken kunnen voeren.

Van onze speciale redacteur: Christoph

Reacties

NoStress op di 03 nov 2015 om 12:20

Heerlijk wat een hoop interessant nieuws! Ik wilde er zo graag bij zijn, maar de afstand...voor dit moment net iets te ver fietsen en zo. ;-)

Het stuk had wel in in delen gemogen. Zoveel om te reageren. (Sorry, die behoefte heb ik nu eenmaal)

Zowel de Birk als de Aeolos zijn zeer bijzondere ontwerpen. Beide hebben het nadeel van snel windgevoelig. Niet voor beginners.Opmerkelijk de praktische schuifconstructie. Had de 'ligbrommer' van Allert ook niet zo iets? ;-)
B&M heeft ons verwende VM'ers al heel mooi bedient met de Ixon IQ Speed en Lumotec IQ Cyo die ik nu in mijn DF heb. Met de Intercitybike dimmer erbij al een hele fijne zuinige VM-lamp. Breed, goed egaal schijnsel. Voldoende lichtopbrengst op de weg. Alleen is de eigen lichtafscherming tegen verblinding van tegenliggers is te kort. Inherent aan de lage VM inbouw in de neus. (de lamp hangt minder voorover dan bij een hoge fiets) Maar dat is op te lossen met een verlenging met stukje pvc-pijp oid.
Aerodynamica is in theorie simpel, maar de praktijk weerbarstig. De stikker kwestie is bekend. TU-Delft lamineerd zijn stickers er in i.p.v. er op plakken. Aan de staart kan het geen kwaad natuurlijk door de toch al aanwezige turbulentie daar.
Dromen over de toekomst van Velomobielen en mobiliteit is een begin. Zonder toekomst visie geen doel en start om ergens uit te komen. Gek genoeg zijn dromen meestal (bewust of onbewust) gebaseerd op reeds reële technieken en feiten. Het komt zelden zo maar uit het niets.
Zo'n visie of stelling zoals Theo v. Andel poneert is in die lijn. Ik denk dat ik hem kan volgen en er mee eens ben. Een sportief vervoersmiddel als de VM wordt in de praktijk toegepast voor alledaagse inzet. Geen race. Toch is de praktijk dat ideeën uit de racerij altijd een weerslag heeft op het 'gewone' dagelijks gebruik van een VM. We willen allemaal een lichtlopende fiets.Niet bovenmatig inspannen voor maximaal resultaat. Dat hoort bij racerij, maar evengoed bij de dagelijkse inzet van een fiets. Daarnaast kun je sportieve insteek van gebruik en/of praktische insteek inbrengen in je transportmiddel. Ik bedoel. Wil ik zo snel en hard mogelijk in vlak NL van A naar B? Of wil ik (overdreven gezegd) met een bakfiets volgeladen evengoed met nog zo min mogelijk inspanning van A naar B? In beide zal ervaring uit de racerij toepassing vinden. Of je nu 50 km/u fietst of 25 km/u, beide rijders hebben baat bij een zo licht mogelijk lopende fiets.
Watergekoelde remmen ben ik geen voorstander van. Als het al niet meer nadeel heeft als je het niet gebruikt (zoals hier in vlak NL) moet het ook volledig geautomatiseerd gaan. Dat wil je niet aan de onervaren berijder overlaten. Staal en Alu in de trommels zetten op verschillende manier uit als ze heet worden. Daar ken ik slechte voorbeelden van waar het mis ging. (plotseling) Afkoelen
kan juist spaakbreuk veroorzaken door plotselinge plaatselijke spanningsverschillen. Ovaal getrokken trommels zit ook niemand op te wachten. De oplossing? Ik zou het niet weten. Luchthappers? Koelvinnen? Zonder wieldoekjes rijden? Gelijkmatige koeling in elk geval en zonder tussenkomst van de piloot.
Zoals gezegd vergeet de lagers niet tegelijk te koelen en het rubber lager afdekdopje dan? Vinger opsteken wie er nooit een is kwijtgeraakt hierdoor?
Ergonomie in de VM en hoe je kracht efficiënt over te brengen...breek me de bek niet open. Ik heb wat afgetobd (en nog steeds) met de gevolgen van foute houding, afstelling, manier van trappen enz. enz... Niet eens voor maximaal vermogen ontwikkeling, maar gewoon om vooruit te komen en mijn lijf en leden ongeschonden.
Ik kan niet anders zeggen, verdiep je er in. Iedereen komt een keer aan de beurt. Ook de kampioenen en ruwe bolsters. Voor iedere velonaut belangrijke materie wil je gezond oud worden en plezier in fietsen.
Schneewittchen? Prachtwijf! Super lief in het echt (wat is ze klein...), maar op het podium een bonk energie en groots. Geweldig die live mee te maken!

Enze op di 03 nov 2015 om 16:54

Zoals gezegd vergeet de lagers niet tegelijk te koelen en het rubber lager afdekdopje dan? Vinger opsteken wie er nooit een is kwijtgeraakt hierdoor?
Hi,

first user of the cooled drum brakes here.
I never had the plastic caps on my wheels, I bought my Milan used without them on (they might have fallen off already)
Anyway, they would have melted away in my first serious descent. I've ridden the watercooling system for about 35000 km and had to change the brake plates twice. Amount of water used overall was about 5 l. On descents with less than 200 m of height I normally don't need the cooling system, so this is only for mountains (Pfänder=580 meters in 6.2 km link)

For comparison: Brake pads for Avid BB7 on SWB recumbent were due every 600 (organic)-2000(sintered metal) km in similar conditions, without mountains, just hills.

Best wishes,

Tim

jack op di 03 nov 2015 om 21:01

Heerlijk wat een hoop interessant nieuws! Ik wilde er zo graag bij zijn, maar de afstand...voor dit moment net iets te ver fietsen en zo. ;-)Het stuk had wel in in delen gemogen. Zoveel om te reageren
Jazeker, dat hadden wij als redactie ook. Dat we erbij hadden moeten en willen zijn. Wat niet lukte. Gelukkig was er iemand op het velomobilforum die dit lange verslag publiceerde. Wij kregen toestemming het te gebruiken en met deze vertaling kunnen we op afstand toch een beetje nagenieten!

tpoint8 op di 03 nov 2015 om 21:03

Dear ligfiets.net reader,
my Name is Tristan Willbrandt, the author of the topic "Das ist schnelles Radfahren!" at Velomobilseminar 2015 Dornbirn.
Please, I strongly recommend to read my abstract (deutsch / englisch) as the summary written by Christoph Moder in the German Velomobilforum is heavily missleading and wrong in detail concerning my lecture.
Thank you very much for reading my abstract.

www.velomobilforum.de/forum/index.php?threads/8-velomobilseminar-2015.37500/page-14



#261

Tristan Willbrandt

wernerklomp op wo 04 nov 2015 om 15:39

Hallo Nederlandse...Velomobilisten.
Ik vond het wel jammer dat er zo weinig Nederlanders naar ons toegekomen zijn, ik begrijp wel dat het een grote afstand is, en daar moet je Maar tijd en zin in hebben, Maar op Velomobieltechnisch gebied zijn de nederlanders toch wel een voortstrevend land.

Kort over het Seminar zelf, het was een heel vol programma, met zeer interesante presentaties, heel veel gesprekken, leuke muziek (Al had Schneewitchen beter op de vrijdagavond kunnen optreden)en op de zondag twee mooie toeren (al was die van mij uiteindelijk toch iets te lang naar mijn mening, mede omdat er een paar langsame Trikerijder bij waren die de groep remde, Maar uiteindelijk is toch alles goed gekomen.
Leuk om in de Quatrovelo van Theo en Allert te kunnen rijden, ook zijn er veel proefritjes onderling gemaakt met verschillende modellen.
Al met al vond ik het een heel geslaagt (lang) weekend, en de vertaling van de redactie is goed gelukt, heeft hij zeker wel een tijdje aan zitten schrijven, klasse...

Groetjes Werner

TeJayLigFts op wo 04 nov 2015 om 18:54

Dear Tristan, I’ve read your abstract, and to say that Christoph summery is heavily misleading is… misleading.
Christoph also mentions that we need to do more with our body. That he 'translated' your abstract idea's for the common recumbent rider, is not a bad effort (in my opinion).


The document Tristan talks about, and translated in Dutch:
'Dit is snel fietsen!'Nieuwe aanpak.
'Dit is snel fietsen!', geeft inzicht in een toekomstig model voor het besef, dat atleten als levende en organische atleten worden beschouwd.
Tot nu toe werd er dogmatisch vanuit gegaan dat de atleten een soort motor of machine zijn, vergelijkbaar met het machinetijdperk uit de 19e eeuw.
Verder kijken dan dit dogma, wordt er verwezen naar een concept dat de biologen Umberto Maturana en Francisco Varela als 'wezen' karakteriseren. Het is een constructivistische visie waarin het individu wordt beschouwd als 'alomvattend en van de structuur afhankelijk'. Het is een holistische biologisch standpunt.
In een tour-de-force worden de elementen van dit model met de namen Feldenkrais, Maturana, Hüther en Mosetter verbonden. Nieuwe begrippen van het model worden ingevoerd ter beschrijving van de lichaamsbewegingen in de ligfietssport.
Op de bewegingsoefening van de ligfietsatleten heeft deze visie, dit model, dramatisch gevolgen. Met behulp van strek- en buigoefeningen wordt de koppeling van verschillende spiergroepen duidelijk. Dit resulteert in een nieuwe ruimtelijke referentiekader dat wordt bepaald door de sterkte van de sporter.
Voor dit model is in een gecoördineerde bewegingsleer voor atleten voorzien, om het verloop van kracht langs de spierbundels te controleren. Voorgesteld worden eenvoudige algemene en methodische oefeningenserie tot aan de bewegingsvolgorde toe. Met behulp van geselecteerde atleten, met de door hen gebruikte sportartikel, wordt dit model geconcretiseerd.Doelstelling van dit model is de individuele demonstratie van het geïdealiseerde strekken van het lichaam in het krachtveld tussen het pedaal en zitje, en de daaruit onvermijdelijk voortvloeiende aanpassing van bewegingsruimte van de sporter bij het uitrusten van de velomobiel.
Zie ook de foto's.

tpoint8 op do 05 nov 2015 om 20:26

Dear Theo,
as I do not read netherlands so I can only hope the translation keeps the sense. Nearest translation depends on the german version of the abstract. Who did the dutch translation?

To have a minimum of agreement the abstract is not the lecture I told in Dornbirn, but it is close to give a brief summary.
Perhaps you visited this lecture in Dornbirn and know there were practical examples, special terms as well and a guide to become exercised too.

Please what will lead us closer to the orginal subject?
It may be worthwile to let the author speak by himself as he is able to keep the sense? He may created the sense? It is the question what is the original message.

Please, certainly one discusses the sense of an lecture, ablsolutely, but you can not name it a summary. It is kind and polite to point out "as my opinion" in every second sentence again and again.

One may create a counterdiscussion but please be so kind to keep the sense the author originally aimes at.

Thank you very much for your patience and wish you a nice friday.

Tristan Willbrandt

TeJayLigFts op vr 06 nov 2015 om 09:18

Well Tristan, it was a tough job to translate your abstract. There are lots of words in your testimony, where the (Internet) dictionaries didn't find an answer to (German -> Dutch).
So I leave the decision, that I did a decent job in translating, to others (yes, I translate this main article and yours). Werner Klomp (comment above) thought I did alright with the main article.
And no, I wasn't in Dornbirn.
You can, however, send us a more comprehensive article, which we can publish. Or even better, publish in our beautiful magazine Ligfiets&.

The reason I made a comment to you is that I find the words 'heavily misleading' too harsh.

jack op vr 06 nov 2015 om 12:26

Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.