Nieuws over de Mango 2014

Harry, Sinner Bikes, heeft de afgelopen twee jaren niet stil gezeten met de ontwikkeling van de Mango. Dat hebben we bij de races al gezien: met, tot nu toe, ongekende gemiddelde snelheden met de Mango zijn haalbaar.
Nu is dat niet alleen op de conto van Harry's conditie te schuiven. Dat hij wat verder van zijn arbeidsplaats woont dan voorheen, heeft er wel wat mee te maken.
Maar ook de verbeteringen aan de Mango spelen enorm mee. En dat zonder de praktische eigenschappen te verwaarlozen. Want de bochtvaardigheden (de Mango was de enige velomobiel die bij de LEL de bocht kon halen zonder hulp van de keerders) en carrosseriestijfheid (beiden nu nog beter) en dit zonder dat het comfort al te veel verwaarloosd wordt.
En dat de meeste van deze verbeteringen ook nog eens beschikbaar komen voor de 'oudere Mango's', als upgradepakket, is wel een heel groot pluspunt.

Al bekende verbeteringen: staartpunt (nog steeds alleen voor de Sport/Classic), een veerpoot met elastomeer, en aerotop. Alsook de al bekende toer/racekap.

De in het verhaal genoemde 'scrub radius' (Engels) of 'Lenkrollradius' (Duits) of schuurstraal, bij het Ackermann principe (ook hier te vinden), is als volgt te zien: de afstand/straal van een denkbeeldige verlengde lijn, de hartlijn, van de stuurstangas naar het midden van het loopvlak van de band, waar deze theoretisch samenkomen. Als deze precies door het midden van het loopvlak van de band loopt, is deze straal 0, de neutrale schuurstraal.
Als die denkbeeldige lijn meer aan de binnenkant van het voertuig ligt, is deze schuurstraal positief (bij de huidige Mango's).
Bevindt het snijpunt meer aan de buitenzijde van het voertuig bevindt, dan is de schuurstraal negatief. Als de schuurstraal negatief is, verbetert de rechtuitstabiliteit sterk.

Op de kopfoto is de oorspronkelijke toer/racekap zelfs een stukje lager gemaakt (Assen dit jaar).

De illustraties zijn geïnspireerd door die op Wikipedia.