Fietsendiefstal in de politiek
Na de artikelen op ligfiets.net over de preventie van diefstal nu een artikel over de aanpak. Ontleend aan www.fietsrai.nl
Kamervragen over Fietsdiefstal
Datum: 13-9-2001
“Wat gebeurt er nou eigenlijk ècht aan overheidskant op het gebeid van de aanpak van fietsendiefstal?”. Dat is in het kort wat de fractie van Groen Links, gesteund door alle andere fracties behalve VVD en SP, aan de Ministers van V&W, Justitie en BiZa vraagt.
Grote plannen werden ontwikkeld, met detectiepoortjes en politieacties. En dat is niet wat nodig is. Enerzijds zijn daar niet voldoende politiemensen voor, anderzijds is de techniek daar nog niet klaar voor. Wat wel haalbaar is, is opgenomen in het 5-pijlerplan van de RAI Vereniging.
Tags zijn passieve zendertjes, die een uniek nummer hebben. Met een scanner kun je dat aflezen, en vaststellen of een fiets gestolen is of niet. Dat is pure eenvoud, daar waar de politiemens op straat nu vaak niet eens kan bepalen of een fiets gestolen is of niet. En de berijder moet laten gaan. Dat frustreert de politie, de aanpak, en geeft daders een veel te grote vrijheid.
De branche richt zich erop dat de politie direct kan vaststellen: “fiets gestolen, berijder, u heeft een probleem”. En dat risico zorgt er voor dat de grote groep niet-professionele dieven en helers het wel uit het hoofd laat om op zo’n riskante fiets te rijden. Binnen dezelfde tijd kan de politie dus in plaats van één, wel tien of twintig fietsen controleren: minder inspanning, veel meer succes.
Tags in fietsen hebben (nog) geen batterijtje, daarom is de oplossing van detectiepoortjes voorlopig nog niet op grote schaal haalbaar. Wat wel haalbaar is, hebben fabrikanten en slotenmakers in overleg met detailhandel (BOVAG, c.s.) uitgewerkt. Eenvoudige tags, scanners die alle soorten kunnen uitlezen, kortom, een totaalpakket waar onmiddellijk “ja” tegen gezegd kan en moet worden.
Dus, de branche en de eigenaren van de fietsen vragen niet eens om grote extra inzet van politie en opsporingsdiensten, wel om financiële ondersteuning voor alle kosten die al gemaakt zijn. Voor het bouwen van registers, de ontwikkeling van scanners, en de ontwikkeling van de inbouw van tags. Voor het ontwikkelen van de beste fietssloten ter wereld. Zodat de eigenaar van een fiets dat ook kan blijven. En dat hij zijn fiets pakt naar zijn werk, de winkels, het café, het sportveld, zijn vrienden. Of het station.
De relatief beperkte bedragen die nodig zijn voor het uitbouwen van het reeds ontwikkelde systeem, worden razendsnel terugverdiend. Immers, een fietser rijdt op dat moment geen auto, vervuilt niet, heeft geen parkeerplaats op de plaats van bestemming nodig, is een kleiner risico in het verkeer, en werkt aan zijn gezondheid. Wie kan er nu nog ”nee” zeggen tegen al die ontwikkelingen? Zeker de overheid niet: die heeft het Integraal veiligheidsplan omarmt. Kortom, fietsers, er komen betere tijden!
De auteurs van de artikelen op ligfiets.net zullen verder nog een artikel gaan wijden aan het belang van de fiets. U leest dit binnenkort.
Zie ook:
Datum: 13-9-2001
“Wat gebeurt er nou eigenlijk ècht aan overheidskant op het gebeid van de aanpak van fietsendiefstal?”. Dat is in het kort wat de fractie van Groen Links, gesteund door alle andere fracties behalve VVD en SP, aan de Ministers van V&W, Justitie en BiZa vraagt.
Grote plannen werden ontwikkeld, met detectiepoortjes en politieacties. En dat is niet wat nodig is. Enerzijds zijn daar niet voldoende politiemensen voor, anderzijds is de techniek daar nog niet klaar voor. Wat wel haalbaar is, is opgenomen in het 5-pijlerplan van de RAI Vereniging.
Tags zijn passieve zendertjes, die een uniek nummer hebben. Met een scanner kun je dat aflezen, en vaststellen of een fiets gestolen is of niet. Dat is pure eenvoud, daar waar de politiemens op straat nu vaak niet eens kan bepalen of een fiets gestolen is of niet. En de berijder moet laten gaan. Dat frustreert de politie, de aanpak, en geeft daders een veel te grote vrijheid.
De branche richt zich erop dat de politie direct kan vaststellen: “fiets gestolen, berijder, u heeft een probleem”. En dat risico zorgt er voor dat de grote groep niet-professionele dieven en helers het wel uit het hoofd laat om op zo’n riskante fiets te rijden. Binnen dezelfde tijd kan de politie dus in plaats van één, wel tien of twintig fietsen controleren: minder inspanning, veel meer succes.
Tags in fietsen hebben (nog) geen batterijtje, daarom is de oplossing van detectiepoortjes voorlopig nog niet op grote schaal haalbaar. Wat wel haalbaar is, hebben fabrikanten en slotenmakers in overleg met detailhandel (BOVAG, c.s.) uitgewerkt. Eenvoudige tags, scanners die alle soorten kunnen uitlezen, kortom, een totaalpakket waar onmiddellijk “ja” tegen gezegd kan en moet worden.
Dus, de branche en de eigenaren van de fietsen vragen niet eens om grote extra inzet van politie en opsporingsdiensten, wel om financiële ondersteuning voor alle kosten die al gemaakt zijn. Voor het bouwen van registers, de ontwikkeling van scanners, en de ontwikkeling van de inbouw van tags. Voor het ontwikkelen van de beste fietssloten ter wereld. Zodat de eigenaar van een fiets dat ook kan blijven. En dat hij zijn fiets pakt naar zijn werk, de winkels, het café, het sportveld, zijn vrienden. Of het station.
De relatief beperkte bedragen die nodig zijn voor het uitbouwen van het reeds ontwikkelde systeem, worden razendsnel terugverdiend. Immers, een fietser rijdt op dat moment geen auto, vervuilt niet, heeft geen parkeerplaats op de plaats van bestemming nodig, is een kleiner risico in het verkeer, en werkt aan zijn gezondheid. Wie kan er nu nog ”nee” zeggen tegen al die ontwikkelingen? Zeker de overheid niet: die heeft het Integraal veiligheidsplan omarmt. Kortom, fietsers, er komen betere tijden!
De auteurs van de artikelen op ligfiets.net zullen verder nog een artikel gaan wijden aan het belang van de fiets. U leest dit binnenkort.
Zie ook:
Reacties
Er zijn nog geen reacties op dit bericht.
Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.
