Zomercompetitie Stadsbroek Assen (BeND)

De wedstrijd is verplaatst naar 2 oktober. We hopen dat jullie ook dan mee kunnen doen.
Namens de WeCo,
Peter

Kan er spijtig genoeg niet bij zijn. Gevallen, 4 gebarsten ribben. Veel succes met de laatste BeND wedstrijd

Hallo Rudi,

Vanuit Assen. Sterkte met het herstel.

Vriendelijke groet Geert en Tiny Haan.

Een verslag puur vanuit het velomobiel perspectief: de baan was droog, tenminste aanvankelijk dan, want in de laatste 10 minuten miezerde het wat. Om snel door de krappe bochten te komen had ik rechts een brede F-Lite en links een smalle Conti LTD gemonteerd. Zo lag m'n Quest iets schuin en echt, dat maakt flink verschil want ik kon in alle bochten boven de 50 rijden. Ik kan me herinneren dat een standaard 20" Quest met de destijds zeer zwakke veren absoluut niet sneller dan 42km/h door dezelfde bocht kwam en dat vereiste dan ook nog een bochtenspecialist als Allert. Maar goed, dat is oude doos, er kan met een oud, pardon, klassiek concept nog heel veel getweakt worden als de noodzaak (bochtige parcoursen) zich aandient. Aerodynamisch gezien heb ik ook nog wat winst kunnen boeken. Mijn oude gebutste Sinnerkap heb ik verlaagd zodat deze precies op de Quest past en ik er nog net onder. Deze vuurdoop bewijst dat dit een snellere oplossing is dan een standaard Sinner kap in kombi met een verhoging achter de kap voor een goede aansluiting, zoals ik op Texel reed. Bij de start trok Ymte er snel vandoor en Daniel die vanuit het achterveld gestart was kwam even later langszij. Ik probeerde me achter Nici te nestelen, maar zij kwam sneller door de bochten en het was net even teveel voor me om steeds dat gaatje weer dicht te rijden. Ik had moeite om te onderscheiden waar Peter C was met zijn grijze DFXL. Ik had gemist dat ook hij vanaf de start voor me zat. Aanvankelijk zijn de lichtere high- en lowracers sneller weg dan ik en ze reden tussen mij en Peter, waardoor ik hem niet scherp in beeld kreeg. Middels de Strava Flybys kan ik nu zien dat Peter (met Nici in zijn kielzog) meestentijds een halve baan voor me reed en dus onzichtbaar. Daarmee lag ik op de vijfde plek. Achter me zag ik aanvankelijk twee DF's in de spiegels: Jan Herrema en Clement. Ik zag het gat tot mijn tevredenheid groeien, maar Jan verdween al snel uit beeld. Panne? Ik hield voor en vooral achter me de boel in de gaten om me niet te laten verrassen, onderwijl goed lettend op de snelheidsmeter in de bochten om te weten of ik nog door kon trappen of dat ik de benen stil moest houden. Als je hier de bochten niet snel door komt dan red je het gewoon niet want de rechte einden zijn op deze 800meter baan veel te kort om dat weer goed te maken. Te snel? Dan wordt het link, ga je pootje lichten. Is er nog ruimte tot de buitenkant kun je dat korrigeren, kom je in het gras dan ga je glijden en is de kans op schade erg groot. Daarin heb ik geen zin dus ik hou altijd voldoende marge om te korrigeren. Tot mijn grote tevredenheid kon ik tot een 51km/h door de bochten komen waarbij ik weliswaar regelmatig een beentje lichtte, maar me er geen moment onzeker bij voelde. Evengoed hield ik in de bochten vaak de benen stil om vervolgens op de rechte einden boven de 400Watt te trappen. De benen bleken het vandaag te kunnen hebben, want de snelheid bleef heel vlak op hoog niveau met de nodige pijn in de bovenbenen (die dankzij de adrenaline goed verdragen wordt), maar in ieder geval geen kramp die het onmogelijk maakt om door te stampen. Op een gegeven moment verloor iemand een plastic bidon die in de lange bocht bleef liggen. Mathias deed een poging om de bidon weg te keilen, maar dat lukte maar half en ik reed er vervolgens pardoes midden over heen. Dat was even bo-bom en de volgende ronde zag ik dat ik effectief de bidon leeg had geknepen, bidon plat en water over de baan gesproeid. Een metalen bidon zou een heel ander effect hebben gehad. Een hoogtepuntje was dat ik Ymte een paar ronden achter me hield voordat hij voldoende momentum opbouwde en me op een geschikt moment de tweede keer lapte. Wellicht was hij nieuwsgierig hoe ik de bochten doorkwam? Ik denk graag dat hij echt moeite had me voorbij te komen :-) Het bewijs kan ik helaas niet leveren want ik had kompleet vergeten de naar achteren gerichte camera aan te zetten! Kort voor het einde werd het nog even spannend. Hoewel het voor de klassering niet meer uitmaakte maakte ik er een sport van om Clement nog een tweede keer te lappen. Daniel had me kort ervoor een derde keer gelapt en leek het opeens welletjes te vinden, zodat we met zijn drieen op de meet af kwamen. Ik had op tijd zoveel momentum opgebouwd dat het weliswaar niet moeilijk was om Clement voorbij te steken, maar met een effectief blokkerende Daniel voor me kon ik niet direct een beslissend gaatje slaan en Clement bleef daardoor nog dicht bij me. Team tactiek? Ik bleef Clement wel voor tot de meet, dus missie geslaagd. Terwijl we uitreden kwamen we in het vaarwater van de sprintende low- en highracers die immers nog een ronde af moesten leggen! Ik kreeg dat op tijd in de gaten en probeerde ze voor te blijven en helemaal tegen de buitenkant te rijden, zodat ik ze niet in de weg zat, maar Daniel had het wellicht niet gemerkt en reed midden op de baan. De snelste open rijder was echter zoveel sterker dan de competitie dat het uiteindelijk geen verschil leek te maken.